Weghalen…

Gardia civil



Van een dergelijk type raak je niet verlost

Een oude tekst komt te voorschijn via Google Drive. Toch mooi dat ze dergelijke teksten voor me hebben opgeslagen. We gaan terug na het najaar 2013. Een euforie had zich meester gemaakt van Krapuletjes, zeker ook van de dames Eveline en Sjaakie, van ene Dorpsgek en nog vele anderen. Dat had me die Ina Dijstelberge toch maar mooi geflikt, m’n blogspots waren weg en de rest zou snel volgen. 

Bezeten waren (en zijn) ze van het idee weghalen van zaken die hun niet bevallen, censuur voor de goede zaak in hun ogen. Het sprookje was in dit geval maar van korte duur. 

Mogelijk geïnspireerd door haar toeverlaat Dirk Hartman, die dorpsgek dus, vooral zijn rijmelarij kon ze erg waarderen, waagde Eveline zich vervolgens aan wat ze noemt cabaret.  Ze had in gedachte me aan de bedelstaf te brengen, deze “money nurse”. Of ze werkt? Dit is ze en ze woont in Maastricht, helaas.


 


Ze veronderstelt vermoedelijk dat ze een vorm van joodse humor bedrijft, ook wat haar woonplaats betreft. In ieder geval blijkt uit haar tekst dat ze weet heeft van narcisme, het lijkt haar tweede natuur wel. Is ze al die aandacht waard? Tja: “anti-fachista”. Die Spaanse connectie van haar is een bijzondere en is geworteld ver in de Franco-tijd tot in de dertiger jaren toe. Gedisciplineerd als ze is van jongs af aan.

Weghalen, een betere illustratie van het stuitende van een Bataafse grote bek is niet denkbaar. Een paradevoorbeeld ook van fascistisch gedrag: pure negatie van feitelijkheden, daarvoor in de plaats wordt een eigen werkelijkheid gecreëerd die een ieder als de ware moet aanvaarden. Vandaar ook de volledige copie op de blogspot, dan valt alles makkelijk te verifiëren, ook in de toekomst, zonder mogelijkheden tot manipulatie.

 




Uitgelichte foto: LOS CAIMANES CABREADOS

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.