Christelijk onderwijs

 




Een debat dat je je slechts in Nederland kunt voorstellen: “Vindt u dat een christelijke school homoseksuele leraren mag weren?”

14150-schermafdruk2b2017-03-272b22-27-27-1Tot vervelends toe viel de afgelopen maanden te lezen hoe kwalijk het wel is als onze rechtspraak op Europese leest geschoeid wordt. Vrouwen- en homodiscriminatie, abortus. Nooit aan gedacht blijkbaar dat ook andersom geredeneerd kan worden, Europees: universele rechten, landelijk aanpassen aan die rechten, ook en vooral in Nederland. Dat is pas emancipatie.

Met dank aan de paars-christelijke regeringen worden nog steeds confessionele instellingen gesubsidieerd. Het kwalijkst van al het onderwijs. Wat heeft indoctrinatie met onderwijs te maken? Zie de idioterie over het ID.

O ja die normen en waarden. Wie begon er indertijd over? Juist Bolkestein (Wilders was zijn secondant). Of gaan we nu ‘homoschooltjes’ subsidiëren? De gekheid op subsidiegebied in Nederland kent geen grenzen, dus… Die homofiele kindertjes moeten toch ergens terecht, Christelijk of niet.

Nog beter. Laten we de schoolplicht afschaffen en vervangen door een recht op onderwijs. Publiek wel te verstaan.

Een jurist heeft het voor ons nog eens allemaal op een rijtje gezet, geboden en verboden. Soms moet je ze afwegen, die vrijheden, zegt deze man, politiek behept met een SP visie. O.M.:


Het meest bekende voorbeeld van “botsing van grondrechten”: de vrijheid van onderwijs en het verbod op discriminatie wegens seksuele oriëntatie. Het is -ook voor de rechter- een kwestie van afweging van grondrechten, en beslissen welke factoren in een bepaald geval het zwaarst moeten wegen. Een wettelijke prioriteitenregeling bestaat niet.

Op basis van de gelijkberechtiging in de Grondwet (art. 23) worden openbaar en bijzonder (waaronder religieus geïnspireerd) onderwijs gelijkelijk door de overheid gefinancierd. Veel lijkt me ervoor te zeggen dat deze pacificatie uit het begin van de vorige eeuw op de helling wordt gezet. De staat zou in principe alleen openbaar onderwijs moeten bekostigen.

Bijzonder onderwijs blijft dan geheel een kwestie van particulier initiatief, waarbij de overheid wel toezicht moet blijven houden in het belang van de kinderen.

Zo lang het nog niet zo ver is lijkt me ontslag van een docent louter op grond van seksuele voorkeur ongeoorloofde discriminatie. Als die docent zich niet provocerend gedraagt (waartoe het in de privé-sfeer seksueel contact hebben en/of samenwonen niet kan worden gerekend) en respect betoont voor de grondslag van de school is er geen valide basis voor ontslag.

De Raad van State begeeft zich met zijn advies, dat allerlei nieuwe vragen over interpretatie en grenzen oproept (zoals “eisen die voldoende kunnen worden herleid tot de godsdienst/ levensbeschouwing die de grondslag van de instelling vormt”), op een hellend vlak. Ook discutabel vind ik dat volgens de Raad “de EU-lidstaten aan ‘confessionele onderwijsinstellingen’ ruimere vrijheden mogen geven dan aan andere levensbeschouwelijke organisaties”.

De Raad van State heeft in dit geval gehandeld als adviserend orgaan van de regering, niet als hoogste bestuursrechter. (Dat betreft een afzonderlijke taak en afdeling).

 



H.B.:

De meeste landen in Europa kennen alleen openbaar onderwijs dat door de staat wordt bekostigd. Als er particulier (bijzonder) onderwijs is wordt dat betaald door particulieren. Alleen Nederland kent volledig bekostigd bijzonder onderwijs. Dat is afgedwongen door de christelijke partijen aan het begin van de vorige eeuw. Door chantage, of om het vriendelijk te zeggen door uitruil. Sociaal democraten en liberalen wilden algemeen kiesrecht, de christelijk partijen bekostiging van het bijzonder onderwijs door de staat. Voor de wens van links en de wens van rechts was echter wijziging van de grondwet noodzakelijk. Dus een tweederde meerderheid. Links had die niet en rechts had die niet. Zo is het gekomen en nu zitten we met de gebakken peren. Er moet belastinggeld naar bijzondere scholen die homo’s discrimineren, terwijl 80% van de bevolking van mening is dat homo’s niet mogen worden gediscrimineerd. De vrijheid van godsdienst is een mooie zaak, maar wel op eigen kosten. De Staat kan niet de gelijke behandeling van homo’s als grondrecht formuleren en tegelijkertijd instellingen subsidiëren die zich daar niet aan houden. Hier is scheiding van kerk en staat in het geding.


louis sartorius:

O.M. – Voor de helderheid. Kunt u niet klip en klaar zeggen waarvoor u staat. Al enkele malen viel het mij op dat u, kennelijk jurist, aan komt dragen met wetsteksten en als Vrouwe Justia gaat wegen. Het zou zo, het lijkt mij dat…

Bijvoorbeeld: “Zo lang het nog niet zo ver is lijkt me ontslag van een docent louter op grond van seksuele voorkeur ongeoorloofde discriminatie. Als die docent zich niet provocerend gedraagt (waartoe het in de privé-sfeer seksueel contact hebben en/of samenwonen niet kan worden gerekend) en respect betoont voor de grondslag van de school is er geen valide basis voor ontslag.” Ja, en? We zijn met elkaar in gesprek, meneer Meijer, zie de netiquette. Uw eigen mening graag!


O.M.:


Louis Sartorius: Mijn mening heb ik duidelijk verwoord. Als u die niet goed leest is dat uw probleem.

En ja, ik houd er altijd rekening mee hoe dingen in elkaar zitten, en in dit geval: hoe het e.e.a. wetelijk is geregeld. Ik houd er niet van maar wat in het wilde weg te roepen.

Voor deze keer voor u dan een korte samenvatting:

-De staat moet in principe alleen openbaar onderwijs bekostigen.
-Nu wordt ook bijzonder onderwijs nog bekostigd. Discriminatie op grond van sesksuele voorkeur is ook hier ongeoorloofd. (Zo lang er bij de docent geen sprake is van provocerend gedrag en respect bestaat voor de grondslag van de school).
-Wanneer bijzonder onderwijs particulier wordt bekostigd, is de situatie anders. Dan kan de staat alleen algemeen toezicht houden in het belang van de kinderen.

 



M.K.:

Eventjes een aantal reacties gelezen en deze viel mij op;

“We willen homo’s niet als rol-models voor onze kinderen daarom alleen homo’s met onberispelijk gedrag.”

En in hetzelfde stukje:

“Elk mens komt wel eens op het kruispunt dat hij een gelijkgeslachtelijke verschrikkelijk leuk vindt, erotisch, zeg maar geil. Wie heeft niet eens een homo/lesbo-erotische ervaring gehad?” Indien je iets tegen homos hebt heb je wel iets blootgegeven wat in mijn homo-optiek niet zou moeten kunnen. Eigenlijk vind ik deze meneer ontzettend (geestelijk) ziek. Ik denk wel ‘ns aan sex met een vrouw maar in de context dat ik graag kinderen wil hebben en dat dit een eventuele consequentie van mijn kinderwens zou zijn. (zeker niet erotisch of geil)

Met die gedachte heb ik één keer een meisje getongt. (klopt eigenlijk ook niet want zij begon ermee)


louis sartorius:

Het is goed mis in Nederland. Botsing van grondrechten? Zijn grondrechten niet ondeelbaar? Gaat een grondrecht boven een ander, hoe moet je je dat voorstellen? H. B. beschrijft het duidelijk, dat heet de kool en de geit sparen.

Het probleem reikt nog veel verder. Heeft niet ieder kind recht op ‘indoctrinatie-vrij’ onderwijs? Dan zouden waar ook in Nederland ouders de keuze moeten hebben hun kind naar een openbare basisschool in de buurt te sturen. Idem het vervolgonderwijs. Of gaat het hier niet om grondrechten? Over het beschavingspeil van onze samenleving valt met recht te twisten. Zijn religies een verworvenheid van onze beschaving of een sta in de weg? Opereert de Raad van State als een door de H. Geest geïnspireerd instituut? Of baseert ze zich op Joods-christelijke waarden? Stijgen deze waarden uit boven het simpele grondrecht op individuele vrijheid?

Zo bezien krijgt deze discussie een vergelijkbare lading als die over het vermeende racisme van Wilders. De kinderen waarom het uiteindelijk gaat zijn uit het zicht verdwenen. Hoe valt de zorg om goed onderwijs (PVV) en ‘vrijheid’ te rijmen met ons instituut van bijzonder onderwijs? (In België heet dat zelfs, o ironie, ‘vrij onderwijs’)

Algemeen kiesrecht is een niet meer terug te draaien verworvenheid, mogen we hopen. Inmiddels is een tweederde meerderheid in het parlement binnen handbereik. Wat is het beletsel om de subsidiëring van het bijzonder onderwijs af te schaffen? Het fundament waarop de scheiding tussen kerk en staat zou moeten berusten is in het geding, zoals H.B. terecht stelt, en niet alleen m.b.t. homo’s. Waarop wordt gewacht? Kan ook meteen het recht op onderwijs meegenomen worden, i.p.v. de schoolplicht.

M.K. Uw kritiek en conclusies onderschrijf ik van harte!


J.G.:

Louis Sartorius

Zowel het algemene als het bijzondere hebben recht.

Grondrechten heten niet voor niets grondrechten. De gelijkwaardigheid van mensen (en hun materiële en immatieriële instituties) veronderstelt de aanvaarding van de ongelijkheid maar heeft daar geen exclusiverend oordeel over. Met aanvaarding geen aanvaring. Of je kan de aanvaring aanvaarden wat mogelijk gezonder is. Maar toch: alles is deelbaar. Dat is het grondrecht. En zolang confessionele scholen hun wet niet opleggen aan de niet confessionele zie ik geen probleem dat ze de grondrechten van andere storen. Het zijn niet de confessionele scholen die zich ergeren aan de mores op de niet confessionele maar omgekeerd.


louis sartorius:

J.G. – Strikt genomen gaat het over kinderrechten. De NRC geeft in haar videofilmpje over kinderen in asielzoekerscentra er een opsomming van. Dat we verschillen, afgezien van misschien eeneiige tweelingen, is me bekend. Niemand ook zal iemand een strobreed in de weg leggen die zijn kinderen wil indoctrineren volgens de leer van de Getuigen van Jehova, Intelligent Design of andere hokus pokus. Hebben die kinderen geen recht om kennis te nemen over zaken die door hun ouders afgewezen worden? Zijn kinderen het exclusieve bezit van hun ouders en volledig uitgeleverd aan de door hen gehanteerde religieuze en ideologische inzichten? Kan hier van geestelijke mishandeling gesproken worden?

Zijn kinderen ook en vooral geen sociale wezens? Mogen zij hun natuurlijke nieuwsgierigheid niet bevredigen? Mogen, nee moeten ze niet in voortdurend contact komen met andersdenkenden, waaronder pedagogen?

Scholen op confessionele grondslag sluiten uit, publieke scholen hebben het tegenovergestelde tot taak. Het laatste strookt met een open democratische samenleving, aan het eerste mag ze geen boodschap hebben. In een andere discussie zei ik al CDA en PVV zijn ideologisch communicerende vaten. We zien het hier terug.

We hebben weet van de (hopelijk vroegere) praktijken op RK broeder- en nonnenschooltjes, praktijken waarvan onlangs bleek dat ze in het katholieke Ierland nog heersend gewoonterecht zijn. Zo u wilt geven ze een zeer bepaalde uitleg van de sexuele moraal. Tussen haakjes: Vandaar misschien dat in bepaalde kringen luid bejubelde Ierse nee? Wat zou storend zijn aan publieke scholen? Selecteren zij op grond van afkomst, religie, sexuele geaardheid of huidskleur? Dacht van niet. Omgekeerd wel.

En dan zijn er nog de subsidieregels, bijvoorbeeld voor het onderhoud van schoolgebouwen. De wet opleggen, nee profiteren. Het veel geprezen consensus model, zoals in België dat tussen Walen en Vlamingen. En aan deze perversiteit worden wij gedwongen mee te betalen.
 




Foto: bron Tumblr

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.