Een conclusie vooraf. Anonimiteit bevordert niet een discussiecultuur, integendeel zelfs. Zo is mijn ervaring. De ene anonymus in het forum zegt te hechten aan ethische opvattingen, een andere heeft gezien zijn geschriften nog nooit van ethica gehoord. Beiden wanen zich onaantastbaar. Hun gelijk is voor henzelf boven elke twijfel verheven, een eenmaal ingenomen standpunt staat voor altijd vast. De meest kromme redeneringen, verdraaiing van feiten, regelrecht bedrog en loepzuivere leugens dienen ter ondersteuning van hun gedachtespinsels.
Ongetwijfeld de meest eigenaardige van de twee is de zich ethisch handelend wanende. Zijn koosnaam, ook eigenaardig, Vrijmans. Nog eigenaardiger, blindelings gelooft hij in de leugens en waanideeën van de ander. Geen enkel zinnig argument lijkt tot hem door te dringen. Of is het schijn? Is hij nog doortrapter dan de ander, een nog grotere valsspeler? Die indruk valt te trekken afgaande op de laatste postings van deze persoon. Zo worden mijn initialen gekoppeld aan die van iemand anders, zodoende insinuerend dat de identiteit van die persoon samenvalt met de mijne. Het ergst van al, met deze handelswijze wordt feitelijk de persoonlijkheid van de betrokkene, een vrouw in dit geval, als niet existent beschouwd.
Let wel, anonymus Vrijmans heb ik vanaf begin dit jaar een aantal emails gestuurd om hem tot bezinning te brengen. Hoe pervers ben je dan, tegen beter weten in, om een dergelijke streek uit te halen?
Ter verduidelijking en om een volledige opening van zaken te geven hier de eerste mail, gedateerd 12 januari 2010. Op geen enkele van deze en volgende aan “Vrijmans” gerichte mails heb ik ooit antwoord ontvangen. Vraag, met wie hebben we hier van doen? En nogmaals, in de andere anonymus heeft hij het volste vertrouwen. Wie het begrijpt mag het zeggen. Zou het die katholieke achtergrond zijn?
Zo als alles heeft mijn contact met “Vrijmans” een voorgeschiedenis. Frappant is dat ze steeds gekoppeld was aan die van de andere anonymus. Begonnen met een banvloek die deze laatste over hem uitsprak tot heden toe. Ze zijn als twee zijden van dezelfde medaille. Een gewijde katholieke medaille. Manifest is bij beiden namelijk de negatie van een bepaald deel van de werkelijkheid, een typisch katholieke perceptie, met als resultaat dat beider ogenschijnlijk extreme posities en opvattingen zeer goed kunnen samen gaan in een harmoniemodel. Kop en munt.
Een laatste proeve van hun opereren valt te lezen onder: “Deed Peter R. de Vries er goed aan de beelden van Koos H. uit te zenden?”. Het is de discussie waar hierboven al naar werd verwezen. Het voorlopig slotaccoord is opmerkelijk, schandpaal, in vieren delen. De bron van deze nepfiguur ‘nap’ laat zich zeer makkelijk raden. Humorvol zoals altijd. En zelf onkwetsbaar vanwege zijn anonimiteit. En Vrijmans? De moraalridder, hoog te paard, vindt het best. Wat een miserabele inbreng in een discussie, erger, wat een miserabele personen! Aan de schandpaal met ze!
Zo iemand als de zich noemende Harrieke of Harrie Vrijmans nog in bescherming nemen? Had ik het maar nooit gedaan. Ongelijk had ik, ook met m’n opvatting zijn naam niet prijs te geven. Wat een miserabel persoon, die Harrie Vugts, iemand die fascisten hun gang laat gaan, willens en wetens. typisch voor een katholiek of een typische katholiek?
Ons eerste dispuut over ethiek. Vele zouden er nog volgen: “wijsheid en ethiek”, zijn bron? Het Katholiek Nieuwsblad… Alleraardigst dit alles na te lezen. Ook tegen het licht van het vervolg met dat poppenkastgedoe!
Uitgelichte afbeelding: reclamebord
