Affiche / advertentie 50er jaren
Ook een andere laatste wedstrijd van het seizoen blijft wat dit betreft in herinnering. Lang geleden weliswaar, de vijftiger jaren, maar toch. Ook toen deed MVV haar sportieve plicht en versloeg SC Enschede met 3-1. Mede daardoor werd het Utrechtse DOS uiteindelijk kampioen en niet de voorloper van het huidige FC Twente. Ook toen, geen wanklank, ook niet van Enschedese zijde. Wat toen nog vrij normaal was, kan blijkbaar nog steeds. Zoek de oorzaken, waarom het zo vaak mis gaat. Is het de invloed van het geld, van het kapitaal, dat de sport degradeert tot een melkkoe? Zou daar de hoofdoorzaak liggen van al die agressie?
Ter illustratie het verslag van de recente wedstrijd in De Limburger!
EMOTIES
door Roel Wiche
De Latijnse emoties gierden gisteravond als vanouds door De Geusselt, maar deze keer was het niet alleen de liefde voor MVV die regeerde. Tom Daemen en Bryan Linssen kregen vleugels in het besef dat ze hun oude club Fortuna konden helpen en gaven FC Oss met bijna de complete doelpuntenproductie het fatale nekschot: 5-1.
Wie zei nou dat voetbal oorlog is? Voetbal is verbroedering, zo blijkt op de meest bewogen avond in De Geusselt van het seizoen. Terwijl Oss-coach Hans de Koning – inderdaad, ex-Fortuna – wezenloos en ontredderd naar de catacomben loopt, trekt MVV-kapitein Ron Elsen een spurt van zeker veertig meter. Elsen, die zelf zichtbaar emotioneel zijn spelers in een soort rugbyscrum heeft gecomplimenteerd met hun prestatie, slaat zijn arm als een buddy om de schouders van zijn collega. Intussen klappen de Ultra’s, toch niet allemaal sociale werkers, hun handen stuk, óók voor de spelers van Oss, die gebroken van het veld lopen. Hoop en wanhoop, samengebald op een paar vierkante meter gras.
Elsen: “Dit laat me toch allemaal niet koud? Mijn spelers hebben vanavond fantastisch gepresteerd, na een hele onzekere periode. We wilden onze sportieve plicht vervullen. Dat hebben we gedaan. We hebben alles gedaan wat we moesten doen. Ik hoop dat we volgend jaar nog in de eerste divisie mogen voetballen.” Ron Elsen liet zijn hart spreken, Tom Daemen zijn voeten. Captain, stuwende kracht en absolute uitblinker van MVV gisteravond. Met zuurstofflessen op de rug draafde en sleurde hij over het hele veld, alsof-ie bezig was aan een monumentale missie. En dat was hij ook: MVV op het spoor van de hoop zetten en oude liefde Fortuna van de degradatie (lees: totale ondergang) redden. Met drie doelpunten slaagde hij cum laude.
“Dit was een moeilijk seizoen, ik was dolblij dat ik eindelijk tot scoren kwam. Goed voor MVV, maar ook goed voor Fortuna. Natuurlijk zit dat in je achterhoofd. Schrijf op: niet alleen ik en Bryan wilden dat Fortuna erin bleef, het héle team wilde dat.” Ook Linssen junior, Bryan dus, was niet van de hekken weg te slaan. Zoals altijd brandde hij gisteren een kaarsje bij het graf van vader Jan. Normaal laat hij ook een vlammetje twinkelen voor grote broer Edwin, die zijn plek bij Fortuna heeft overgenomen. Maar dat hoefde deze keer niet. “Als het met mij vanavond goed zou gaan, zou het ook met Edwin goed gaan. En zo is het gebeurd.” Het brutaaltje uit Neeritter schilderde een prachtig doelpunt, maar had meer dan één keer kunnen scoren. “Ik stond op de lijst voor de penalty, maar Tommie smeekte me of hij ‘m mocht nemen. Hij wilde zó graag die hattrick. Bij 1-1 had ik het misschien niet gedaan, maar nu wel. Ik gunde het hem van harte.” Zijn maatje nam het cadeautje vol overgave aan en keek na afloop trots naar de deinende tribunes. “Als je dit ziet, denk je maar één ding: zo’n club mag nooit verdwijnen.”
Uitgelicht: affiche
