De fanclub van Gloria van der Spek

Pablo Picasso: Le Peintre et son modèle (1964)




Gloria, wie? Dan hebt u nog nooit het opinieforum van de NRC gevolgd. Als u dat wel gedaan had wist u dat deze dame niets te melden heeft. Mystiek en zelfbewieroking zijn het enige waar zij thuis in is. Ze is esoterisch tot op het bot, deze vaandeldraagster van de SP. Verlicht is ze door de blijde boodschap, van Jezus, de voorgangers van de SP, Johannes van het Kruis, de Pius-broederschap, het intelligent design en nog meer van al dat fraais.

Haar boodschappen staan bol van formuleringen, waar ze geen enkele notie van heeft. Ze speelt gewoon leentjebuur in dat forum, plukt her en der een begrip, een zinsnede, omdat het in haar oren gewoon goed klinkt. De logica is bij haar, dat laat zich begrijpen, volledig zoek.

Regelmatig gaat ze in retraite, een katholieke bezigheid, om af en toe op te duiken om een gelijkgestemde ziel te hulp te schieten.

Haar licht laat ze stralen via haar banbliksems op allen nog niet door haar geest verlichte schepsels.

Begrijpelijk bij een dergelijke psyche is dat ze een verwante ziel heeft ontdekt bij Pekeltje. Pekeltje schoffeerde haar in het verleden regelmatig, totdat hij kans zag misbruik te maken van een niet beantwoorde liefde, waar dame Gloria hevig ontstemd over was geraakt. Gezamenlijk zetten ze nu mensen die kritiek durven te uiten op het instituut RK-kerk weg als haters van katholieken, trekken ze samen op voor een beter Nederland, hij rechtsom, zij linksom. Daar is intelligentie voor nodig, zegt deze dame, zeer zelfbewust.

Inmiddels heeft ze haar positie weer ingenomen op het forum. En zie wat gebeurd. Je vraagt je af in hoeverre mensen, die met alle genoegen van de wereld bereid zijn anderen de maat te nemen, wel kunnen lezen, kunnen lezen wat er werkelijk staat. Frappant hoe snel ze door de knieën gaan voor een pamflettist.

Een beetje griezelig, die verdediging van, die adoratie voor een door paranoia bezeten persoon. Dat is meteen ook de reden waarom we verschijnselen als deze dame met haar orakeltaal niet mogen negeren.

Vandaar dit stukje.



Gewoon luisteren is veel mooier. Het Gloria van Vivaldi, onorthodox uitgevoerd met veel Schwung…


links:
“Dynamiek van het verlangen”
“Ik drong binnen maar wist niet hoe”
liefdesverklaring



Uitgelichte afbeelding: Pablo Picasso – bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.