Lewis Hine: Midnight at the glassworks (1908)
Een aantal weken lang volg ik al iemand op Twitter die bij herhaling zegt een goede opvoeding genoten te hebben en ervan overtuigd is over iedereen een waardeoordeel te kunnen vellen. Onwillekeurig schoot me bij het lezen van haar berichten een werk van Simone de Beauvoir te binnen, “Een welopgevoed meisje”. De Beauvoir beschrijft daarin hoe moeilijk het is los te komen van een opgelegd normenpatroon. Het betekent bijna het leiden van een dubbelleven om mensen te leren kennen die andere waardepatronen hanteren en om zich toch te handhaven binnen het eigen milieu. Kunnen kiezen voor een eigen leven gebaseerd op ervaring en studie is haar credo. De Franse titel van het boek geeft dit proces om te komen tot een eigen persoonlijkheid beter weer: “Mémoires d’une jeune fille rangée”.
Voor mensen als Jeannie was een dergelijke keuze niet weggelegd. Vermoedelijk opgegroeid in een milieu van aangepaste lieden, die nooit een verzetsdaad zullen begaan, was ze al vroeg doordrenkt met het besef dat je voor alles goed voor jezelf moet zorgen. Aan het heersende normenpatroon mag dan ook niet getornd worden want dan zou haar wereld in elkaar storten. Een dergelijke levenshouding doet denken aan het doen van een gelofte. Nu niet die van een intredende non in het klooster, maar eentje aan de consumptiemaatschappij. Ze streeft naar perfectie zegt ze, ze bedoelt, maar dat beseft ze niet, zichzelf als product op de markt zetten. Dat is wat zij verstaat onder werken, hard werken. Haar overige tijd geniet ze, in haar woorden, van shoppen, van etentjes, zelfs van kunst en dansen… Van cultuur zal ze nooit weet hebben, dat is voor haar vele stappen te ver. Onbereikbaar zelfs durf ik onderhand te stellen.
Niets zal ze ooit begrijpen van de uitspraak van Nic Tummers, oud-senator voor de PvdA, over de onderkant van het aardewerk daarbij doelend op de pottemennekes in de Maastrichtse aardewerkindustrie. Of, zoals onlangs omschreven in “Blätter”: “Die dunkle Seite des Rohstoff-Booms” over onder meer slaven- en kinderarbeid om ons een florerende consumptie wereld te bezorgen. Het is overduidelijk dat Jeannie van dit al niets weten wil, ook nooit iets vernomen heeft over het lot van de mijnwerkers in haar eigen regio bijvoorbeeld.
Uit haar standpunt is het logisch dat ze iedereen die de mythes van dat geloof in de kracht van ons soort mensen doorprikt voor haar verdacht zijn, gevangen als ze zit in een waarde- en normenpatroon wat ze zelf niet vermag te onderkennen of te doorzien. Het is dus volgens haar alleszins toelaatbaar deze mensen op een schofterige wijze te diskwalificeren. Buiten haar waarheid is er geen enkele andere. Volkomen idolaat is ze dan ook van Wilders, die zelfs haar taal spreekt en waarmee ze op de voor haar gelukzalige 2 maart even een paar woorden heeft mogen wisselen. Iedereen die haar idool tracht te kritiseren, hem te plaatsen waar hij thuishoort, in de fascistische traditie, moet wel een slecht mens zijn, iemand die haat.
Om dergelijke lieden te bestrijden zijn in haar ogen kennelijk alle middelen geoorloofd. Ik maakte er al melding van. Dat telkenmale weer een stapje verder wordt gegaan in de methodes van bestrijding van ongewenst, had ik moeten voorzien. Het misbruik van een foto werd door een onverlaat aangegrepen en hoe reageert het welopgevoede meisje? Het is alsof ze een nieuw vriendje ontdekt. Zie wat volgt…
Een communistische slet die op haar kosten leeft… Tja, die hardwerkende Jeannie maar belasting betalen. Ze beantwoordt haar vriendje dan ook met “wachtgeld”… Beiden, Halsema en Van Ophoven, hebben hun kansen gekregen mede door “68” en de tweede feministische golf. De eerste dame staat in die revolutionaire traditie, de ander maakt er gebruik van, misbruik kun je het onderhand noemen. Sterker, ze beroept zich wel op opvoedingsidealen, maar hoe kijkt ze tegen andere vrouwen aan, moeders, vrouwen die niet alleen vechten voor een beter leven van hun eigen kinderen maar ook voor die van anderen?
Hier moet ik afsluiten want dit raakt me ook persoonlijk. Laat ik het zo formuleren: hoe kwets je mensen tot in het diepst van in hun ziel? Als je je aan hun partner en kinderen vergrijpt. De grootste schanddaad die soldaten in gevecht steeds weer begaan, verkrachten van vrouwen en meisjes… Dergelijke misdaden zou Jeannie wel eens van harte kunnen ondersteunen. Zie maar wat in Irak gebeurde. Op haar niveau en binnen haar mogelijkheden brengt ze het al in de praktijk. Nogmaals zie bovenstaande RT van Twitter.
Hoe goor is deze nette, welopgevoede dame? Zeer goor. En zie in welk gezelschap ze verkeert bij het “sociale” medium Twitter: @HvDuijn @GeertGeel @Jekylline @OlifaNT @DoktahD @Adriaensdochter @eelko76 @nuclearfailure @mf2141 @mcSkeenBeen …. Och ja, ze is van het laarzentype… ” @samira1980. Kleding, schoenen en tassen mijn passie 🙂 Maar ik ben content, ben blij met de laarzen ik ben een laarzentypje 😉 Hot! “
Tot zover Jeannie van Ophoven.
ps: Vannacht om half drie nam deze dame als volgt afscheid:
@polibertas Wat zijn jullie toch zielige wezens Fons, een oude man van 69 die zich verbergt achter een kip-ava en een verslaafde dwaas #PVV
@DoktahD Laat gaan want die man is beneden de gordel en niet waardig als mens 😉
@polibertas Doe je best en sterf vanacht want ik ga nu HEEL HARD zingen hahahaha . Wat zal het heerlijk stil zijn op twitter :-))) #PVV
Ik wens iedereen zoete dromen, slaap lekker. Twexit #PVV
Morgen wacht Jeannie weer een dag vol hard labeur…
Foto’s: © Lewis Hine – bron
