Jean-Luc Godard: Chantal Goya in Masculin Féminin (1966)
Met dank aan een attente volger krijg ik via e-mail zojuist dit screenshot toegestuurd, Friedrich Eckhardt als vrouw:
M’n Twitter accounts verdwijnen nu maar even achter een slotje. Ze dienen niet als vuilnisbak van PVV gajes. Wat valt verder onder “linksrapalje” de afgelopen 24 uur te lezen als reactie? Wie is de mol?…
En wat heeft Jeannie te melden? Bankhangers waarvoor zij opdraait. Die riedel heeft ze minstens al honderdmaal afgestoken, deze dame die niet weet wat werken is, erger het verfoeit als de duivel het wijwater:
U leest het, hier is een dame van niveau aan het woord die graag verkeerd onder gelijkgezinden. Van Wilders, via Stassen tot Dick Hartman en Friedrich Eckhardt. Volbloed fascisten. Ja, Jeannie is van het laarzentype.
Figuurlijk en letterlijk. Vermoedelijk is ze in haar leven nog nooit oprecht geweest. Hoe is het anders mogelijk dat ze er elke dag weer in slaagt mensen te kwetsen, te vernederen en door het slijk te halen?
Deze asociale houding is bij haar tot een tweede natuur geworden, gepantserd als ze is tegen ideeën die met de hare niet overstemmen. Duidelijk is me geworden dat mensen die niet met haar mee heulen en waar ze niet van profiteren kan als sta in de weg, zelfs als vijanden ziet. Ze plakt ze ongegeneerd het etiket op haatdragend te zijn. In haar ogen zijn ze het leven niet waard omdat ze alleen geld kosten.
Ja, ze is van het laarzentype, ook in figuurlijke zin, de fascistische. Ze sluit met haar leefwereld wonderwel aan bij die van Wilders. Ze leeft van leugen en bedrog, van gebakken lucht. Kan het treuriger? Welke schade richten dit soort mensen aan, niet in geld zozeer, maar immaterieel?
Uitgelicht shot: Chantal Goya
