Bach. Deze week is het weer zover. Voor onze Calvinistische medebroeders lijkt de Goede Week wel de Bach Week. Het kerkelijk jaar culmineert in een hoogtepunt, de uitvoering van de Matthäus Passion. Dan wordt eens een keer niet gezongen door de gemeente maar geluisterd. Zeer devoot. Het is alsof de protestant tegen de frivole katholiek wil zeggen, zo hoort het, deze door God gegeven kunst staat boven alles. Het kan ook zijn dat de protestant eenmaal jaarlijks wil ontsnappen aan het benauwende keurslijf van de opgelegde eredienst. Wat is den toepasselijker voor hem het juist te zoeken bij passiemuziek. Lijden moeten we, sterfelijke wezens als we zijn, in dit ondermaanse tranendal voorbestemd als we zijn tot de noodlottige zaken, door God bestemd. Daar is geen ontkomen aan en dat weet de protestant.
Mendelssohn, de jood, heeft ons met een onuitroeibare traditie opgescheept door die vergeten passie weer te voorschijn te halen. Bij gebrek aan heiligen werd subiet Johann Sebastian tot een goddelijk geïnspireerd wezen verklaard, niet te bevatten voor gewone mensen. Hij paste ook wonderwel in het beeld dat de inmiddels heersende burgerij had van kunst en kunstenaar. Niet een handwerksman die een karig kostje verdiende als cantor, nee, zijn waarden konden niet in geld uitgedrukt worden, mochten dat ook niet. Dat aan hem en vooral met hem geld verdiend werd en wordt en grof is een ander verhaal. Het hoort tot het schizofrene karakter van de protestantse burger, de geldschraper, vroom in de kerk en daarbuiten slechts aandacht voor het slijk der aarde. God heeft het immers zo gewild.
En zie, ook op internet zie je die mentaliteit van deze burger terug. Twitter blijft er niet van verschoond. Lees maar:
Ongevraagd reageert hij op een muziekliefhebber, iemand die vertrouwd is met de barokwereld:
Wie is die Victor Sterren? Een patriot, een vrijheidsstrijder binnen zijn vier muren, iemand niet bepaald wars van grote woorden die als bijbel niet de joods-christelijke hanteert, maar die van Karsten en Beckman. Wie? Ja, die twee verlichte geesten van de “De democratie voorbij”. Lees dat boekje en u begrijpt waarom het zo fout gaat met ons land. Het individu is heilig verklaard. Een voortvloeisel van die calvinistische denkwijze?
Analyseer eens wat die goeie man in zijn tweets te melden heeft. Het is afschuwelijk. Kortom, “Wir setzen uns mit Tränen nieder”…
O, maar dit stukje ging over Bach. Al jaren vraag ik me af wat de wereld onthouden is doordat Bach zijn leven moest slijten in kerkelijke dienst. Misbruikt zou je moeten zeggen. Zijn Franse tijdgenoot, ook fameus organist, Jean-Philippe Rameau had het beter getroffen aan het Franse hof. Stel je voor dat… Het ergst van al is voor mij dat Bach na zijn dood voor zaken misbruikt wordt waar hij zelf wars van was.
Bach heeft me op mijn levenspad steeds vergezeld. Tijdens mijn studietijd heb ik de Brandenburgse concerten grijs gedraaid. De eerste echte kennismaking met Bach was op 16, 17 jarige leeftijd dankzij een opname van de Hohe Messe. Een openbaring. Enkele jaren later voegde zich Rameau bij Bach met zijn “Les Indes galantes”… Twee muzikale hoogtepunten in m’n leven en dat zal zo blijven…
Ter afronding het Zesde Brandenburgse concert onder Harnoncourt, zijn eerste registratie van deze cyclus.
Update augustus 2023
-
ZOVER IS HET AL GEKOMEN…
-
IEDEREEN IS VAN DE WERELD EN DE WERELD IS VAN IEDEREEN…
-
LIBERTARIËR VICTOR VAN DER STERREN
-
HOHE MESSE
-
MIJN HUWELIJK
Uitgelichte afbeelding: Bach – bron
1 opmerking:
Wanneer je je realiseert dat aan de basis van alles waarmee wij ons omgeven (auto, huis, kleding, bankstel, magazines, films, etc.) een kunstenaar heeft gestaan met nieuwe ideeën, dan kun je ervan uitgaan dat, in de handen van genoemde cultuurbarbaren, we over 50-100 jaar er allemaal bijlopen als in het Oostblok: met dezelfde pakjes, rijden we in dezelfde auto’s en gaan we ‘s avonds naar huis, naar dezelfde grijze woonkazernes. Vreugdeloos en afgestompt.
