Doodslijstjes en doodseskaders

Enkele maanden na het verschijnen van onderstaand bericht was het zover, een symbiose kwam tot stand tussen extremisten, zo u wilt holle vaten, van links en rechts. De rechtse hadden grote pret en de linkse raakten ontstemd. De boodschapper moest het ontgelden. Voor een deel slaagden men hierin. Twitter accounts van Tibaert verdwenen en uiteindelijk zelfs z’n weblogs, waarop alles vastgelegd was wat schorem vermag aan leugens, bedreigingen, smaad en laster. De huidige “hoofdredacteur” van een marginale site smaakte het genoegen van een geslaagde actie tot opschorting. Voor justitie zal haar aantijging van schending auteursrecht vermoedelijk geen stand houden. Google wil echter geen gezeur en is slechts uit op geldelijk gewin en geen schadeclaims. Via die weg lukt een opzetje onder het mom van schending auteursrecht vrij snel om censuur te laten plegen. Slim, van die vrouw, zo kon ze meteen een stuk aanzien verwerven in haar kring, de zelfbenoemde strijders tegen fascisme. Spijtig voor hen, ze beseffen zelfs niet dat ze handelen zelf als fascisten. Kwalijker, ze willen zelfs niet weten waar fascisme voor staat, hoe het werkt en waartoe het dient. 

Je gedeisd houden als het erop aankomt is een van de signalen die leiden naar fascistische toestanden, naadloos smaad en laster overnemen, er zelfs leugens en smaad aan toevoegen, getuigt van een asociale en fascistische inborst. De schone schijn ophouden en je gal spuwen over tokkies en ander ongerief zal dan niet meer baten om je blazoen te zuiveren. Argumenteren, analyseren, feiten verzamelen, rechtstreeks in contact treden met (politieke) tegenstanders is van een andere orde, daartoe zijn ze niet in staat gebleken. Wie ik hiermee bedoel? Dat leert dit blog als u de geschiedenis van Tibaert vanaf nu vervolgt.

Een aangifte

najaar 2011 tegen onbekend…

 

Deze taal is me sedert lang meer dan bekend. Dergelijke bedreigingen overschrijden verre van wat toelaatbaar geacht mag worden. De aanleiding tot het doen van de aangifte was nog iets anders. Mijn zoon en z’n vrouw werden rechtstreeks in hun bestaan bedreigd door stalken onder meer d.m.v. een fake account op naam van mijn zoon. Tot op heden is dat account nog in omloop en tweets ervan worden volgaarne ingezet en geretweet.

Mijn zoon heeft onmiddellijk aangifte gedaan, m.n. over het feit dat ik werd uitgemaakt voor pedofiel. Over de verspreiders van dergelijk smaad wil ik het nog eens hebben als alles achter de rug is met de aangifte waar ik hierboven aan refereer. Betrokkenen bij die affaire in lasterlijke zin waren @DoktahD (mentions) en @petersmits2. Het is dat u het alvast weet.

Directe doodsbedreigingen aan mijn adres werden in die periode vorig jaar nadrukkelijk geuit onder @TheDevilsBlood. Vol liefde werden ze dezer weer van stal gehaald:

 

Zo te zien heeft mijn dagelijks trouwe stalker @jekylline haar retweets snel weer weggenomen. Of ze een band heeft met dat individu weet ik niet. Ook het account van @TheDevilsBlood blijkt plots weer verdwenen:

 

 

 

Heb ik een dodenlijst gemaakt waar Wilders op pronkt? Een beruchte waar Breivik mee te maken heeft? Heel wat stalkers van me hebben me al voor dement verklaard, seniel met een tumor in m’n hoofd. Voor zover ik het weet en tevens m’n omgeving niets van dat al.  Maar wat dan? Och Here, het is weer de bekende Wilders truc, oneigenlijke zaken aan elkaar plakken, het een en ander om benoemen, et voilà, een tweet is klaar. PVV waarheden en argumenten aan de lopende band. Je draait je hand er niet voor om, maar effect heeft het. Zo doet Wilders dat en deze mevrouw weet ook van wanten. Waar zij bewust op doelt is het spamlijstje in mijn vorige blog. In het verdere verloop doet haar metgezellin een verdere duit in het zakje als een soort bevestiging van die nonsens kreet met o.a. de volgende tweets. En zo staat ook weer dit nieuwe feit als een huis en een nieuwe ronde kan beginnen.

 

En ja, daar is het weer, het dodenlijstje: