“Le corps découvert” – L’Institut du Monde Arabe (Paris)
Voortdurende gespreksstof levert die PVV familie op Twitter, echt dat meen ik, zonder ironie. Ze uit zich op basis van horen zeggen, van weetjes. Je hoeft echt niet hoog opgeleid te zijn om de ballonnetjes van Wilders tot welke adept of klerk van hem dan ook door te prikken. De grote geesten onder hen knutselen een of ander maatschappelijk concept in elkaar, de meesten vertrouwen op de eigen selectieve waarneming en slikken een dergelijk concept als zoete koek. Let op, Wilders spreekt slechts over wat hij niet wil, zijn agenda geeft hij niet prijs. Zijn doelen komen we niet te weten. Zijn politieke basisfilosofie, ontken de maatschappelijke realiteit, economisch, sociaal, cultureel en je houdt je handen vrij voor de toekomst.
Het klimaat rond die PVV heeft iets van wederzijdse bevruchting tussen leider en aanhang. De leider heeft baat bij een zo’n groot mogelijke aanhang, die aanhang denkt via de leider zijn doel te bereiken. Tegengestelde belangen dienen weggepoetst worden, die tussen rijk en arm, man en vrouw, homo en hetero, hoog- en laagopgeleid als de aanhang, het volk, de beweging, het maar eens is over de gevaren die haar bedreigen. Ons volk, onze belangen, onze nationaliteit, onze cultuur, ons geld. Het PVV programma voor de a.s. verkiezingen is er heel duidelijk over.
Hoe heeft dat fascistisch klimaat zo goed wortel kunnen schieten bij een bevolking die immuun zou zijn voor fascisme, aldus de broer van de leider? Een verklaring zou kunnen zijn, rancune. Rancune op de periode van bevrijding uit de duistere naoorlogse periode, bevrijding van een beklemmende sfeer van law and order. De voortrekkers uit die tijd moeten het nu ontgelden.
Een voorlopige nekslag werd die korte periode van verlichting en openheid toegebracht door de vestiging van de consumptiemaatschappij, de (commerciële) media, de afkalvende kwaliteit van het onderwijs. Het individu, met of zonder recht van spreken en liefst jong, werd tot middelpunt verklaard van alles wat ons beweegt. Zijn of haar mening werd doorslaggevend. Politiek werd niet langer gezien als actief participeren aan een debat, aan handelen waar nodig, maar als een supermarkt. Elke mening, elk verlangen telde, en diende gehonoreerd te worden. Democratie onder kapitalistische voorwaarden zou je het kunnen noemen. Is D66 niet een volmaakte afspiegeling van die geestesgesteldheid?
Al bij al blijft het twitteren leuk. Je wordt behangen met etiketten, de een nog zotter dan de ander, uitgerekend door mensen die zeggen te strijden voor de vrijheid van meningsuiting. Mensen die unverfrohren het eenheidsdenken aanhangen. Vooral leuk wordt het als tegenstellingen in hun opvattingen en onderlinge verschillen en conflicten niet weggemoffeld kunnen worden. Intern besnuffeld, stempeltjes gegeven van goed- of afkeuring. Dat zag ik dit weekend weer eens voor m’n ogen gebeuren bij die “libertariërs”. Een nieuwe geest doet daar z’n intrede, en o wat een gedoe met dat classificeren. Nog bonter werd het, en dan zijn we het weekend alweer voorbij, als het over het verkiezingsprogramma van die PVV gaat. Nee hoor, over abortus staat er niets in, maar @DaisyHear had ergens iets gehoord of gelezen. Ondertussen werd @Blondemevrouw een beetje radeloos van dat aandringen van haar seksegenote.
Enfin, ik laat het er even bij, maar ik kom er zeker snel op terug, het spul is veel te mooi om het onbesproken te laten. Het zijn echt grapjassen die pvv’ertjes. Geef ze alsjeblieft wel niet de kans zich breed te maken, want dan zijn u en ik verloren.
Naschrift
Met het doorgeven van hyperlinks kom je vaker voor verrassingen te staan. Zeker in het geval van Twitter. De accounts @DaisyHear en @Blondemevrouw bestaan als zodanig niet meer. De Blonde is nu actief onder @Blondemevrouw1, de boven vermelde is een fake. Jammer voor het voorbeeld dat ik had willen tonen. Het gaf, herinner ik me, bijzonder goed weer hoe een PVV’er aan het twijfelen werd gebracht vanwege de vrouwvijandigheid in het partijprogramma. De blonde propagandist wist niet hoe zich hier uit te redden. Jammer, de tweets zijn foetsie.
Uitgelichte afbeelding: screenshot France 2
