Waar dromen mensen van die vanaf hun kleuterleeftijd al immuun waren voor indoctrinatie en slechts vervuld waren van vrijheid, ik veronderstel absolute vrijheid, fysiek en mentaal? Van een samenleving als een optelsom van egoïstische individuen, allen strevend naar dat ene zelfde doel? Of verlangen ze stiekem terug naar de oude tijd met een haast volmaakte sociale orde, waarin zij tot de geprivilegieerden behoren? Brood moet immers op de plank, de haard moet gestookt worden en de koets van brandstof voorzien. Om van al die andere nuttige en overbodige zaken maar te zwijgen.
De hamvraag is hoe dan ook hoe verwezenlijkt de ware vrije en egoïstische mens zijn utopie? In je eentje kun je niets of maar zeer beperkt iets, dat zullen zelfs dergelijke idealisten inzien. Anderzijds hoort volgens deze logica een ieder alles toe, extreem gesteld de hele aarde. A priori zijn op de wijze alle mensen concurrenten van elkaar met eenzelfde doel voor ogen.
De absurditeit waartoe dit leidt ziet elk weldenkend mens meteen in. En toch, bij nadere beschouwing, functioneert onze kapitalistische economie als zodanig. Zou dat de oorzaak zijn van het feit dat juist in kringen van waaruit de roep om vrijheid en het verdedigen van die vrijheid het luidst klinkt het kapitalistisch stelsel als een welhaast natuurlijk gegeven wordt beschouwd of als een ideologie, die voor alle tijden vastligt?
In essentie draait het in een dergelijk maatschappelijk concept om geweld. Het eigen bestaan, de eigen vrijheid zal voortdurend bedreigd worden en daarnaast zal de behoefte aan meer, meer vrijheid genaamd, alleen maar toenemen. In alle gevallen is geweld gevraagd om de toestand te bestendigen of om het gewenste doel te bereiken. Aan deze behoefte komt de kapitalistische economie welhaast volmaakt tegemoet in de vorm van de wapenindustrie en haar zucht tot uitbreiding van de productie voor de vrije markt. Deze fundamentele tak van productie kan bovendien voor de nodige innovatie rekenen op de crême de la crême uit het wetenschappelijk bedrijf. En zo lijkt de cirkel rond.
Hoe ik op deze gedachten kom? Twee van die vrije, egoïstische denkers zonden afgelopen week op vrijdagavond, uren na het bekend worden van de “Batman” moordpartij, de volgende boodschap via Twitter rond:
“PS, vrijheidsstrijder. Dit al gelezen? Ben weer eens zwaar onder de indruk van Daniel Greenfield. – Ik had ‘m gezien, maar het is een nieuwe retweet waardig. 🙂 – Als ik Daniel Greenfield lees, VOEL ik vrijheid. En als ik vrijheid voel, LEEF ik.”
Bij lezen van, vrijheid voelen… Nou eens niet in het autootje, maar met een boek in de hand. Daar wil je meer van weten, eens kijken wat ikzelf voel. De bijgeleverde link verwijst naar het blog van die man met als laatste bijdrage:
Als ik het artikel zo verder lees en goed begrepen heb beschouwt Greenfield, what is in name, het decimeren van mensen als bedreven door deze Batman of vorig jaar door Breivik meer als een bedrijfsongeval, verder niet. Een miljardair die anders denkt dan hem is in zijn ogen een dwaas en stupide bovendien. Zijn geestverwanten aan deze zijde van de grote plas doen niet anders. Over Breivik en de de NSU bende in Duitsland wordt het stilzwijgen bewaard. De reële gevolgen van het vriend – vijand denken komen dan te zeer dichtbij, dan wordt voor hen de medeverantwoordelijkheid te groot. De blik moet gericht blijven op de zelf geschapen vijand, het rode of het groene gevaar. Een lijn die loopt van McCarthy tot Wilders, beiden minkukels in het politieke bedrijf maar een tijdlang o zo succesvol in hun wandaden.
Ze staan daarbij in de traditie van het 19de en 20ste eeuwse nationalistische denken met als uitwas het fascisme. De voordenkers gaan altijd vrijuit, zij maken hun handen niet vuil. Wel degenen die de daad bij het woord voegen. Ook Hitler bleek pas achteraf een bedrijfsongeval te zijn, een zeer lucratief, in zijn strijd tegen bolsjewistische gevaar en in zijn kunst van het decimeren. Achteraf kan hem bovendien de rol van demon in de schoenen geschoven worden en het proces van wij zijn de goeden en zij de kwaden kan onverminderd doorgaan. Strijders voor onze vrijheid, onze bevrijders kunnen niet fout zijn, nooit met kwade bedoelingen handelen. Welaan.
Het zendingsbewustzijn in rechtsextreme kring is bijzonder groot. Geschiedvervalsing is aan de orde van de dag. Zie Bosma. Een debat valt niet met dergelijke lieden te voeren en daar is een beslissende reden voor die ze aan Hitler ontleend hebben. Van die slimme joden, vaardig als Marx in dialectiek, kon hij niet winnen. Dus wat deed hij? We zouden nu zeggen framen, het primitieve, positivistische, fascistische handwerk bedrijven.
Hun roep om guns, guns, guns gaat onverminderd door, ook voor die voor eigen gebruik. Nietwaar Alexandra Strieker? Wie zijn de volgende slachtoffers?
Op bovenstaande foto een portret van Beate Zschäpe. Een ervaren straatvechtster… Deze vorm van vechten bedoelen jullie, Sandra en Victor, toch? Ik zou geen andere weten in dienst van jullie strijd voor jullie vermeende vrijheid, van vreemde smetten vrij.
Een kort nawoord nog om het bovenstaande te illustreren:
Vermakelijk op de korrel beschouwd, Maar u ziet hoe het gif zich verspreidt. Gerard, hoe onbedorven en jong nog ook, heeft de smaak te pakken en informeert zich als gewenst door Wilders en zijn hulptroepen. De site waar hij naar verwijst is deze. Goh, denk ik dan, hadden die Turken maar Wenen ingenomen, de wereld had niet hoeven te genezen van ons Christendom. Vraag het maar aan de joden, aan de slaven en wie niet al. Of we werkelijk beter af waren geweest durf ik niet zeggen. Veel vernietiging en ellende was onze wereld zeker wel bespaard gebleven.
Uitgelichte foto: ©Handout / Reuters / De Groene
