Gilles Vranckx: “The girl with green hair”
Afgelopen week had ik enkele ontmoetingen met leerkrachten uit het onderwijs. De eerste, een vriend en al z’n leven lang een hartstochtelijk onderwijzer op een basisschool, de tweede een kennis van vroeger die ik trof tijdens een langere busreis, inmiddels gepensioneerd, maar nog volop actief in milieuprojecten voor scholen, en de derde een oud leraar uit het beroepsonderwijs tijdens een feestelijke bijeenkomst.
Terugdenkend valt me iets bijzonders op. Alle drie hebben gemeen dat ze kunnen luisteren, dat ze begrip hebben voor andere standpunten en kunnen verklaren door het vertellen van verhalen. Waar ikzelf nogal snel afhaak onder het motto; “weet je dat zelfs nog niet”, brengen zij het geduld op nodig om jongeren verder te brengen die daar voor open staan. Nee, een goed pedagoog ben ik beslist niet.
Toch wil ik een poging wagen, nooit te oud om te leren zegt men. Mijn vrouw zal dit met gemengde gevoelens lezen. Haar goede raad heeft tot nu toe weinig uitgehaald. En strikt genomen sla ik door het maken van dit stukje hem weer in de wind. Zij zou zeggen, laat ze toch in hun eigen sop gaar koken. Je verspilt je energie. En toch, een berichtje dat ik vandaag op Twitter ontving kan ik doodeenvoudig niet laten passeren. Het stamt van @doedeljan1. Zie ook het screenshot.
Ina Dijstelberge: Excuus dat je wordt lastig gevallen door anonieme tweeps. Dit komt omdat ene @jajwouters ons zomaar op een lijst heeft geplaatst.
Doedeljan: Ik neem jullie dat ook niet kwalijk, alle mensen die andersdenkenden op een lijstje zetten sporen niet! Of niet @Tibaert?
Doedeljan voelt, gelet op z’n bio bij Twitter, zich een roepende in de woestijn. In z’n tweet met mijn naam heeft hij het over niet kwalijk nemen, andersdenkenden, een lijstje en niet sporen. Z’n tweets lijken sowieso van die houding van een miskende profeet te getuigen.
Ja, die Jannen, leer ze me kennen. Hadden ze maar iets van hun naamgever, hun patroonheilige, Johannes de Doper. Die stond ergens voor. De meesten echter niet, ook deze niet, moet ik tot m’n verdriet constateren. Hij roept maar wat, weet nauwelijks wat er speelt en oordeelt snel, te snel. Zo maakt deze Jan voortdurend brokken.
Allereerst, een lijstje is niet gelijk een lijstje. Met welke reden wordt een lijst van namen aangelegd? Een lijst van slagers, café’s, noem maar op, ter plaatse lijkt me handig, zeker als je nog wat te weten komt over de geleverde kwaliteit, gezelligheid en wat er al zo bij komt kijken. In het virtuele leven is het niet anders, maar nog vele malen gecompliceerder. Zo kun je in het gewone leven lastige, vervelende mensen redelijk makkelijk van het lijf houden, zelfs in de kroeg. Zo niet op internet en al helemaal niet bij de “sociale” media, deze werken zelfs als een magneet op onverlaten. Probeer maar eens een heikel politiek thema aan te roeren, PVV en Wilders. Uit het niets word je geconfronteerd met leeghoofden en raddraaiers die je aandacht opeisen. Daar blijft het niet bij. Zijn ze het niet met je eens dan word je kaltgestellt.
Wat doe je dan? Je wilt je speelruimte behouden en met het overgrote deel van de deelnemers een aangenaam contact houden zonder gestoord worden door het beruchte volkje. Dan maak je een extra account aan om je gewone voor overlast af te schermen. En zie, iemand leverde me een lijst aan, die uiteindelijk is uitgemond in een vertrouwd lijstje. Met de ene account kunnen ze met mij contact of wat daarvoor doorgaat blijven onderhouden, bij de andere komen ze in principe niet in. Zo word je enigermate de baas over je verblijfplaats op internet.
Ach, Doedeljan neem ik het niet kwalijk dat hij zelfs dit eenvoudige principe niet begrijpt. Hij gaat liever blindelings af op de van haat en rancune druipende informatie van Jacqueline Wouters op haar blogje. Deze dus: Stalkers en spammers. Een psychopaat? Nee, wat ik doe heeft niets te maken met het huldigen van andere opvattingen, andere denkwijzen, zelfs niet met door mij verfoeide politieke opvattingen. Het enige dat ik wens is inhoudelijk discussiëren en gedegen informatie verspreiden op een plezierige, respectabele toon. Zoals in het gewone dagelijkse leven.
Voor wie het nog niet duidelijk is na die talloze berichten op dit weblog. Mensen die zelfs eenvoudige regels aan beschaving niet in acht nemen, mij en anderen van liederlijkheden beschuldigen en verdacht maken, komen op die lijst terecht. Mijn lijst dus en elke daarop staande account kan ik verantwoorden. Ze is publiek omdat ik weet dat ik met mijn opgebouwde ervaring er veel mensen een plezier mee doe. Een aantal op die lijst zie ik als regelrechte schoften en een bedreiging voor onze samenleving. Het is maar dat u het weet. En nogmaals, controleer het zelf, het is mijn lijst.
Doedeljan gisteren:
Spoor jij wel demento? “@leolewin Ad Melkert kan niet alleen voor de PvdA, maar voor Nederland als geheel veel betekenen. In positieve zin.”
Andersdenkend, anders denken… Anders hoe? Waarop is denken gebaseerd of anders, hoe kom je aan het gereedschap om enigermate zinvol te denken, denken ook met praktisch nut? Mooi onderwerp, zeker tegen het licht van de veel geroemde vrijheid van meningsuiting. Ook in relatie met die alsmaar aangehaalde intelligentie. Je zou haast gaan denken dat er een angst rondwaart om vooral niet voor dom versleten te worden. De adjectieven dement en imbeciel worden constant om je oren geslingerd, juist door mensen die zich in bijna elk bericht laten ontmaskeren met hun gebrek aan geestelijke bagage als dom. Ze zeggen dan dat je niet spoort als ze je niet begrijpen. Dom!
Over sporen zouden we het ook kunnen hebben. Het spoor volgen, het spoor bijster zijn. Over kuddedieren en over roofdieren. Over netjes in de maat, bij juf, als soldaat, in de politiek. Maar voorlopig vind ik het weer welletjes. Tot (voorlopig) slot. Weet iemand betere oplossingen te bedenken hoe je schorem van het lijf houdt, schorem dat met alle egards wordt behandeld door ogenschijnlijk keurige lieden? Mijn grootste probleem op dit moment. Ik vrees dat u het nu wel met me eens bent dat mijn pedagogische gaven tekort schieten om een en ander duidelijk voor het voetlicht te brengen. Lees dit weblog nog eens door vanaf augustus vorig jaar. Dat helpt misschien wat zaken duidelijk voor ogen te krijgen.
Denk na mensen en reageer vooral niet als een kip zonder kop. Schoolvoorbeeld, Sjaakie:
Eens gekeken wat op die Hyves site van Sjaakie te zien valt.
I am invigorated. Self-knowledge and reason run through my veins: the cold slow blood of the she-devil somebody asked me what the word invigorated means : With restored energy, strength, or vital, refreshed Wat dacht je van prettig gestoord?” (WebStatsDomain)
Ach Engels… Maar dan dit lied: “Eerlijkheid” in onvervalst plat Amsterdams. Nee, ik kan het niet meer zien en dus niet meer horen, dat was vorig maal toen ik een screenshot maakte van haar frontpage. Die heeft ze inmiddels leeggehaald. Ze ruimt wel lekker op, die Sjaakie, als een kip zonder kop. Waarom toch?
Jammer dat in het onderwijs de muzische vakken zo sterk verwaarloosd worden. Het leren spreken van steenkolen-engels schijnt daarentegen van belang te zijn.
