Als je dit weblog nog eens vanaf het begin doorleest komt een constante bovendrijven. De angst om voor dom versleten te worden. Ze is steeds verpakt in een belerend toontje. Hautain word je de les gelezen door mensen die van toeten nog blazen weten. Na een of twee reacties heb je al in de smiezen dat ze totaal niet begrijpen waarover je het hebt of waarom het je te doen is.
Het absolute dieptepunt maak ik de afgelopen maanden mee. Iemand die pak ‘m beet in een van de drie berichten iets over ene meneer Demmink kwijt moet. De dame in kwestie is totaal niet ingevoerd in de materie rond kindermishandeling en -verwaarlozing, geestelijk en/of lichamelijk. Over de immense problematiek rond seksualiteit en kinderen, over pedofilie, over incest heeft ze nauwelijks of geen weet. Ze struint internet af op Demmink, that’s all. Tegengeluiden negeert ze. Twijfel kent ze niet.
Deze dame, alom bekend als Sjaakie, heb ik te verstaan gegeven dat het geen pas gaf aan de hand van valse berichten mensen te beschadigen. Een naam heb ik daarbij genoemd, Ed van Thijn, tevens voor mij de aanleiding haar te blokkeren op Twitter. Vanaf dat moment was ik voor haar een Demmink sympathisant, een beschermer van pedofielen, een pedofiel, een nazi-pedofiel, een vies oud mannetje. Een overduidelijker bewijs dat deze vrouw niet lezen kan is er voor mij niet. Lachwekkend werd het toen ze m’n Opera-blog als bewijs van stal ging halen, m.n. mijn stukjes daarop over dit thema. Over Demmink heb ik niets te melden en dat wil ik ook zo laten.
Dezer dagen ontvang ik reacties van twee strijdsters tegen alles wat met de Islam te maken heeft, @elsingh1st en @cassie_troy. Van hetzelfde laken een pak. Ook die dames zijn niet in staat te lezen wat ik te melden heb over structureel geweld tegen vrouwen. Op hun reacties ga ik verder niet in. Zinloze energie. Wel vraag ik me af hoe al deze mensen aan hun informatie komen. Vermoedelijk uit één bron, zoals vroeger de katholieken die braaf in de pas liepen. Zich verdiepen in wat hun opponenten te zeggen hebben of het falsifiëren van feiten is voor hen een volstrekt overbodige zaak. Wat een geestelijke armoede.
Weet u wat, ik ga weer wat leesachterstand inhalen. Mijn tijd is echt te kostbaar om me voortdurend bezig te houden met mensen die hoofdzakelijk krantenkoppen lezen, liefst die van De Telegraaf of AD. Het stemvee van Wilders, om het oneerbiedig te zeggen.
Voor mij nu lezen en muziek. Over Jacqueline Wouters kom ik nog te spreken, als beloofd, want ik blijf tegen de verdomming vechten, ook die bij mezelf.
Domheid, of is hier iets veel ernstigers aan de hand. India staat bekend als een van de gevaarlijkste landen voor vrouwen. Toch weet Sandra Strieker er een afschuwelijke, gezien het lot van die vrouwen, draai aan te geven. Die vrouw is niet gek, maar gevaarlijk, volgens mij. Voor solidariteit moet je beslist niet bij Sandra wezen, laat staan solidariteit onder vrouwen.
30 december 2017…
Nog dit, op het einde van alweer jaar. Vorig jaar hebben we elkaar leren kennen, Els en ik. Het is wederzijds goed bevallen. We voelen ons op ons gemak bij elkaar en kunnen elkaar vertrouwen. Wat wil een mens nog meer?
Uitgelichte foto: bron
