May my Heart be kind, my Mind fierce and my Spirit brave!
Peter Breedveld gaf me indertijd de raad gewoon hard terug te schreeuwen, dan houden ze vanzelf hun mond was zijn opvatting. Ze verdienen niet beter. Ik was daar niet zo van overtuigd. Omdat te doen moet je er op zijn minst voor in de wieg zijn gelegd, en geloof me ik ben een kind van de straat, maar dat middel heeft voor mij nog nooit vruchten afgeworpen. Voorts de vraag waartoe leidt het? In mijn eigenwijsheid dacht ik het gedoe van Jeannie, Dick Hartman, Jacqueline van Wel en hun vriendjes en vriendinnetjes met argumenten te weerleggen. Niet schelden, niet je verlagen tot hun manier van discussiëren, waarbij de persoon in kwestie de allesbepalende factor is. Na een half jaartje lukte dat niet meer. De buitenwacht begreep er niets van, ik moest steeds uitleggen vanwaar dat PVV gedoe in mijn TL. Vandaar het eerste uitvoerige stukje op dit blog m.b.t. Twitter: “Over eten en moleculen”.
Absoluut juist is dat deze mensen de discussie niet waard zijn, zoals in bijgaand stukje wordt opgemerkt. Het verslindt energie en daar is het die lieden juist om te doen. Ook dat dacht ik te ondervangen door het publiceren van al die rommel en vuilspuiterij. Goed denk je, het is wat werk, maar iedereen kan nu zien wat er plaatsvindt. Nou ik heb het geweten, mijn vrouw en zoon ook, kan ik u verzekeren. Het fascistische riool ging helemaal open en er komt geen einde aan. Wat je dan mag verwachten is dat redelijk denkende mensen, mensen ook die wars zijn van alles dat riekt naar wat uit dat riool komt enigermate vertrouwd zijn met dit weblog als je een verschil van mening met ze hebt. Niets bleek minder waar de afgelopen maanden. Wat nu?
Toch maar hard gaan terug schelden richting Jacqueline Wouters, Huib Riethof en Eveline, pardon Gavi Mensch? Een fraai drietal is dat. De eerstgenoemde schreeuwt dag in dag uit grove leugens over me uit, zet me weg als zeg maar kakkerlak, om het bovenstaande nog eens te citeren, en die twee anderen verrichten hand- en spandiensten. Ook zij schromen niet puur op de persoon te spelen. In het werkelijke leven haal je daar je schouders over op. Je hebt ze min of meer leren kennen, geen behoefte meer aan verder contact en je denkt laat ze maar over me kletsen. Op internet werkt het zo niet. Daar wordt alles opgeslagen en zie de grootste waanzin wordt het snelst geloofd. Wilders is het schoolvoorbeeld in deze, mijn ervaringen op het NRC forum een ander.
Weet u wat? Ik ga eens al die benamingen, smaad en dreigementen aan mijn adres, de leugens en verdraaiingen ook, op een rijtje zetten voor zover ik ze heb. Chronologisch. Mijn manier van terug schelden moet u maar denken. Met een hartelijke groet naar Defrysk in Canada, laat ik dat in de commotie niet vergeten!
Foto’s: bron – Bijlage: DEFRYSK’S BLOG
