Toegevoegd op 26 juni 2014 en terug gedateerd
Wederom een terugblik. Niet om steeds oude zaken op te rakelen, maar om te voorkomen dat een missie slaagt, mij weg te zetten als zeg maar ongedierte, als iets dat vernietigd moet worden. Daar voel ik me nog net een beetje te goed voor. Het proces dat nu al meer dan anderhalf jaar loopt, in gang gezet door twee vrouwen met actieve steun van een man die historicus heet te zijn, toont ondubbelzinnig aan waartoe mensen in staat zijn die op geen enkele manier openstaan voor anderen als dezen het niet met hun eens zijn, hoe dwaas en vals hun bedoelingen ook zijn. Het eindpunt is nog niet bereikt. Er wordt vanaf het begin gedreigd met aangifte, met een justitieel onderzoek puur en alleen omdat ik de vuilnis, leugens en wat niet al die over me uitgestort worden laat zien. Met de waarheid wordt een loopje genomen, vandaar dat het deze personen het bijzonder goed uitkwam dat mijn Google blogs verdwenen.
Kortom het is een proces dat leest als een handleiding voor fascisten: hoe ontdoe ik me van mijn (politieke) tegenstander? Dat maakt dit alles zo uitzonderlijk.
Ere wie ere toekomt. Het voorspel begon bij een man die als stukjesschrijver zijn sporen verdiend had in kringen van de NVU. Hij lijkt van Twitter verdwenen net als zijn grote geestverwant Friedrich E., vandaar dat ik hem in herinnering roep. Zijn materiaal werd gebruikt door iemand, waar een van de twee dames een bloedhekel aan scheen te hebben. Hij heeft geen dubbele naam en die broer van hem is fake zei ze me talloze malen. Een jaartje later gebruikt ze datzelfde materiaal nu in omgekeerde zin tegen mij. Zo gaan dus fascisten te werk, alles komt te pas als het maar het heilige doel dient. Echte idealisten zijn dat, die fascisten, vergeet dat niet.
In dit bericht beperk me hoofdzakelijk tot wat plaatjes van juni vorig jaar. De screenshots tonen wat werk van die heren. Het was gefundes Fressen voor die twee dames. Van een van hen heb ik een serie screenshots met tweets paraat vanwege haar voortdurende jacht op Tibaert. Ja, zegt de ene dame nu met zoveel woorden, Tibaert viel die mevrouw constant lastig. Het is werkelijk om te gillen.
Wat hierboven te zien valt is vastgelegd tussen 8 en 15 juni. Nu nog een klein gesprek, de rest en veel heel veel tweets volgen nog wel.
Uitgelichte foto: bron
