Henri Cartier Bresson: San Francisco (1960)
Toegevoegd op 29 november 2013 en terug gedateerd
Vandaag kreeg ik een door Eveline van Donkelaar verminkte weergave van een oorspronkelijk op mijn weblog verschenen bericht doorgestuurd als bewijslast. Het origineel stamt van 13 september j.l. Bewijslast waarvoor, waarover? Omdat ik haar naam noem? De goeie dame denkt vermoedelijk dat als ze een pseudoniem hanteert alles geoorloofd is. Mijn naam daarentegen is alom bekend, ook op Twitter, van het misbruik maken ervan heeft deze dame weet, sterker, op haar beurt maakt ze juist daarvan wederom gretig misbruik. In januari dit jaar heb ik haar om die reden voor het eerst aangesproken met Eveline en haar verzocht met haar werkelijke naam te reageren. Dat deed ze niet. Wel bleef ze lasteren. Als tegenmaatregel spreek ik haar inmiddels aan bij haar ware naam op Twitter en in mijn weblog berichten.
Vervolgens heette het dat ik haar kinderen en kleinkinderen bedreig. Hoezo? Omdat ze zelf onverantwoordelijk bezig is en ik daar melding van maak? Nee, omdat, weet ik sinds kort, ze dezelfde familienaam dragen. Fraai is dat. Het enige dat ik dan kan constateren is dat ze eens eerder haar wandaden had mogen overdenken en daarmee stoppen. Een deel van wat ze zich dacht te kunnen permitteren valt nog terug te lezen op dit weblog, van het overige bezit ik screenshots voor zover het onder mijn aandacht kwam. Onomstotelijk staat vast dat deze vrouw producent is van laster, smaad en nog meer strafbare zaken, waardoor mijn integriteit wordt aangetast en indirect ook die van mijn familie. Zeer vermoedelijk is dat zelfs haar opzet.
Ze opende indertijd een strijd tegen mij, zoals zij dat noemde, die ik nooit zou winnen. Aan dergelijke spelletjes doe ik niet mee, heb ik haar onmiddellijk duidelijk gemaakt. Nogmaals de aanleiding: het AD… Ja, hoe verzin je het. Ze maakte er op haar blog iets fraais van. Die Eveline toch, volkomen ongeremd gaat ze tekeer en waarom? Het antwoord moet ik schuldig blijven.
De inleiding op mijn bericht begon als volgt:
“Conservatief
Iemand bericht vandaag op Twitter: “Er zijn ook conservatieven die waarschijnlijk zelfs hun moeder nog als een obstakel beschouwen er…”
(Dit viel voor mij nog te achterhalen, de rest is verdwenen.)
Deze mededeling op Twitter vormde dus de context voor mijn verhaal, uiteraard niet zonder reden weggelaten door Eveline. Betrouwbaarheid is haar handelsmerk niet heb ik tot mijn groot verdriet mogen ervaren. Verder heb ik weinig trek aan het doen en laten van de vrouw richting mij nog veel aandacht te besteden. Wat vandaag plaatsvond op Twitter zal ik later nog wel even toevoegen, voor alle duidelijkheid.
Nu de bewerking van Eveline van Donkelaar van mijn stuk. Excuses voor het feit dat Eveline erin geslaagd is het bijna onleesbaar te maken. Een vrouw die mij cultuurbarbaar noemt, die beweert dat ik plagiaat pleeg en tweets manipuleer, om maar enkele voorbeelden van haar laster op te sommen.
Dit maakt ze ervan, de inleiding is dus zoek:
Een herinneringsblogje grotendeel overgenomen van de het proces verbaal materiaal, zodat de politie ook even hartelijk kan lachen na alle kromme zaken die ze moeten lezen
Rijkswaterstaat ziet kasteel als te verwijderen obstakel
Erfgoedvereniging Heemschut kan zich niet meer herinneren wanneer het voor het laatst was dat de rijksoverheid een rijksmonumentaal middeleeuws kasteel wilde slopen. Dit gaat als het aan Minister Schultz van Haegen ligt, gebeuren met Huis Rijswijk te Groessen bij de aanleg van de A15 van knooppunt Ressen naar Zevenaar in Gelderland.
Dit voorjaar is de ministerraad akkoord gegaan met het gewijzigde standpuntentracé ten aanzien van de doortrekking van de A15 naar Zevenaar. Rijkswaterstaat heeft de opdracht gekregen om met een ontwerp-tracé te komen. Dat daarvoor een middeleeuws kasteel moet wijken wordt stil gehouden. Rijkswaterstaat probeert nu het kasteel minnelijk te verwerven en zet de eigenaar onder druk om te verkopen. In handen van Rijkswaterstaat kan het kasteel snel gesloopt worden.
Heemschut vindt echter dat het hier een rijksmonument met een eerbiedwaardige geschiedenis betreft. Dit mag niet gesloopt worden. Rijswijk is volgens het zojuist uitgegeven boek: Kastelen in Gelderland, een van de oudste havezaten in de Liemers. Het oudste deel is een 14e eeuwse toren. Deze is verlaagd en in de 15e eeuw is hier een woonvleugel tegen aangebouwd. Ondanks latere verbouwingen is het complex zeer gaaf bewaard gebleven. Alleen de grachten zijn gedempt. Bij het huis staat een schuur die dateert uit het begin van de twintigste eeuw in een bouwstijl die is beïnvloed door de Duits-Romaanse architectuur.Een kasteel? Omdat het hoger is dan een verdieping? Hier bij mij om de hoek ligt het enige terrassenkasteel van Nederland, Château Neercanne.
Niet toevallig laat ik dit kasteel zien. Het grenst aan het Jekerdal, een gebied bedreigd door de expansie van de universiteit.Bouwwerken maken deel uit van hun omgeving, ze zijn beeldbepalend los van hun eigen kwaliteiten. Over juist die kwaliteit valt bij het bovenstaande voorbeeld aan de hand van de afbeelding niet te oordelen. De eigenlijke kwaliteiten zijn zo te zien uiterst pover. Drie bouwdelen aan elkaar geplakt, een strakke rooilijn. De dakbedekking doet ook niet veel goeds verwachten. Het hoofdgebouw bezit raampartijen die er willekeurig ingeplakt lijken te zijn. De bouwmassa lijkt me wel aantrekkelijk om er iets fraais van te maken. Maar, nogmaals, dan moet dit “kasteel” in zijn omgeving bekeken worden. Conserveren om te conserveren omdat het oud is lijkt me geen goed uitgangspunt. Merkwaardig, de auteur van de tweet spreekt over conservatieven als slopers van ons erfgoed. Dat kan niet rijmen. Zou ze weten dat als de “progressieven” het in Nederland voor het zeggen hadden gehad, grote delen van onze binnensteden nu volledig vernietigd waren? Gelukkig waren er conservatieven die op de rem trapten. Conservatieven die hun moeder nog als obstakel beschouwen? Welke gedachte gaat hier achter schuil?De auteur is op Twitter bekend onder @gavimensch, in het gewone leven eigennaam met de achternaam van mijn kinderen ik in de omgeving van Kasteel Neercanne op een terrasje gezeten. Niets gemerkt van het feit dat ze begaan was met de ruimte waarin ze verkeerde. Ze wilde er ook geen kennis van nemen. Ook een manier van wegkijken. De omgeving zien als object voor eigen plezier en nut. Het niet willen zien welke processen er plaats vinden die kunnen verklaren waarom het is zoals het is.Conservatief zegt ze, ze begrijpt niet wat conservatisme is, evenals fascisme niet trouwens. Zou ze weten dat die fascisten onder Mussolini zeer vooruitstrevend waren als het om architectuur ging? Visionair zelfs… Zou ze weten dat Walter Gropius het ambt van Reichsbaumeister ambieerde? Gropius, de directeur van het Bauhaus? Het werd Speer, lieveling van Adolf. De relatie van architecten met machthebbers is een zeer bijzondere. Bouwen, ruïnes scheppen, het militair laten rollen. Speer is bij uitstek het specimen van deze beroepssoort. Weet eigennaam veel… Mijn eigen voornaam , tuf maar lekker met je autootje rond, om dat mobieltje rijdende te houden zijn al twee wereldoorlogen gevoerd en talloze andere. Hoeveel slachtoffers heeft het ons gekost buiten die oorlogen om? Doodgereden, voor het leven verminkt, trauma’s? Begrijpen zul je dat nooit, tenzij je eens leert luisteren en je echt voor andere mensen leert open te stellen. Je bent de enige niet die zo handelt, je behoort zelfs tot de meerderheid in ons land. Je staat aan de “goede” kant, aangepast en wel.En maar kankeren… Obstakels?
Aldus Fons SCaf
Het “Aldus Fons SCaf” werd later gewijzigd in:
Aldus Fons Scaf, die weken heeft gebedeld om het terugzetten van dit blog. Waarom? Geen idee!***
heel eng dit stukje, ik heb het toch maar gereproduceerd, het geeft aan waar Dhr Scaf zich mee bezig houdt.
Slechts een conclusie valt te trekken, er is iets grondig mis met deze vrouw.
Punt 1: Ik heb nooit naar dit stuk gevraagd, oorspronkelijk n.b. een bericht van mijn hand, maar wel nadrukkelijk meerdere malen naar een blog van september vorig jaar, waarin ze sprak over de “familie Scaf.” Ik wist zelfs niet dat ze dit door haar verminkte en van haar essentie ontdane bericht in haar bezit had.
Punt 2: Wat het enge aan dit stukje is valt voor mij met de beste wereld niet te achterhalen. Ze geeft het ook niet aan. Vermoedelijk is sprake bij haar van een volledig gemis aan enige historische kennis, m.n. die van de ontwikkeling van het industrieel kapitalisme. Overigens dit blog dient beslist niet voor min of meer wetenschappelijke verhandelingen.
En waar ik me mee bezig hou? Met zinvolle zaken.
Dringend verzoek, Eveline. Haal dat schaamteloze kopje “gastblog” weg. Over auteursrecht e.d. zullen we het maar niet hebben.
Wat denkt u? Is deze vrouw stapelgek of deugt ze niet? Of beide?
Cozzolani
Vèpres (Nisi Dominus)
I Gemelli, Emiliano Gonzalez Toro (Naïve)
Uitgelichte foto: Henri Cartier Bresson – bron
Muziek: Diapason – 2019-7/8
