Mening uiten en censuur

“tribal male beauty”




Waarom geef je je mening? Om te laten horen, zo is het, punt?

Zwarte Piet is een uiting van ons diepgewortelde racisme samenhangend met de slavenhandel. Punt.

Zeg jij, best mogelijk, maar er zitten meerdere kanten aan tot verdekte sexuele symboliek toe, is de reactie, ja luister eens ben je voor racisme?

Enfin, u kent het draadje wel dat dan volgt. Het einde van het liedje is dat je een racist bent, terwijl de politiek correcten vrij uitgaan, immers poppetje weg, benaming weg en het probleem racisme is uit de wereld. Als de tere kinderzieltjes maar niet geconfronteerd worden met die verschrikkelijke uiting van racisme in de nabijheid nog wel van het symbool van blanke wellevendheid en goedheid, Sinterklaas. Ondertussen kunnen racisten claimen dat, enz. U kent de redeneringen.

De narigheid ontstaat door het koste wat het kost opleggen aan anderen van één mening als ware het een doctrine waaraan we ons te onderwerpen hebben. Dat gaat nooit goed, daar komt vroeg of laat verzet tegen. Maar het echte kwaad is geschied. Meningen verkopen als zijnde natuurwetten sluit een proces van vrije meningsuiting uit. Schoolvoorbeeld voor mij is de kreet van Wilders: “Islam = fascisme”. Zo is het, discussie bij voorbaat uitgesloten. Wat die Islam ook moge zijn, fascistisch kan ze niet zijn. Hooguit kan ze fascistisch omgeturnd worden, misbruikt worden, zoals de Saudische vrienden van het Westen laten zien. Een vorm van selfulfilling prophecy. Als werkelijk een debat plaats zou vinden over deze groteske uitspraken m.b.t. Zwarte Piet tot de Islam toe zou al veel onheil voorkomen kunnen worden. Gevreesd moet worden dat we tot St. Juttemis kunnen wachten op een dergelijke omslag.

Ondertussen doen de brave klerken en hun hulpjes het nuttige voorwerk. De eersten weten het, hebben het altijd al geweten, het zit in hun genen, het socialisme, het liberalisme, het feminisme tot het anti-fascistische gen toe, de anderen volgen slaafs en spreken over een peroxideding en geitenneukers. Humor is nooit ver weg, wel zelfspot. Het zelfstandig denken hebben ze opgegeven. De feiten, zoals zij die wensen waar te nemen, geven hen dagelijks gelijk. Ze stellen alles in het werk dat een tegengeluid tegen hun enige waarheid in een kwaad daglicht komt te staan. Ze schuwen zelfs niet oneigenlijke middelen te hanteren om personen, die hun opvattingen vanuit een ander perspectief laten zien, uit te bannen. Zelfs het tonen van juridisch aanvechtbare zaken dient te verdwijnen. Een praktijk, waarmee ik al twee jaar geconfronteerd word.

Auteursrecht. Er valt niet mee te spotten. Het Nederlandse recht gaat daarin heel ver. Citeren kan nog net, maar verder gaan? Dan kom je op glad ijs. Niet onbegrijpelijk ook, Nederland kent een lange uitgeverstraditie waaraan veel geld verdiend is. We kunnen dus eerder spreken van uitgeversrecht dan auteursrecht. De auteur heeft immers zijn rechten afgedragen. Waarschijnlijk draait Albrecht Dürer zich in zijn graf om als hij zou kunnen zien wat uit zijn strijd voor het recht van geestelijk eigendom geworden is. Mussolini zei dank voor zijn bemoeienissen in naam van de exploiteurs van dat geestelijke eigendom. En waar zitten we nu mee opgescheept, in dit tijdperk van de welhaast onbeperkte reproduceerbaarheid tot driedimensionale kunstwerken toe…? Zelfs Walter Benjamin had deze ontwikkeling niet kunnen bevroeden.

Weten die klerken en hun nuttige hulpjes veel. Met dergelijke berichten word ik vandaag op Twitter geconfronteerd:


Er zijn mensen die noemen dit schending auteursrecht.. Fatsoenlijke mensen?

Hier het bericht over Huib Riethof. De man die nu al meer dan een jaar liegt en bedriegt en nooit met bewijzen komt. Ook niet, dat wil ik hier nog even kwijt, over zijn memorabel rapport op een of ander ministerie. Ach, ik kan wel in herhaling blijven vallen, veel helpt het niet. U weet, die mening en die staat bij deze lieden voor altijd vast.

Ina Dijstelberge is wel een heel apart typetje. Ze volgt mijn berichten al heel lang. Om eerlijk te zijn, ik haar nauwelijks. Wel kwam ik op de hoogte van een initiatief van haar, de OBA, om wat structuur en verband te brengen in het versnipperde bloggerswereldje. Het Opera weblog heb ik toen aangemeld. Geen enkel probleem. Op mijn vraag of ik ook de blogspot mocht toevoegen, ging ze moeilijk doen. Niet omdat ik er al een had geplaatst, maar vanwege de inhoud. Er viel wat te lezen over een paar PVV figuren, dat was het wel. Huiverig was, ze kon wel juridische problemen krijgen was haar gedachtegang. Kortom, geen maatschappelijke moed om wat aan de uitwassen te doen op Twitter. Erger, vrije baan aan polieke onverlaten, geen nieuwe opening tot een politiek debat.

Een jaar later kwam ze weer in beeld. Jacqueline Wouters en Herman Falkenstein waren een vruchtbare alliantie aangegaan. Ook zij werd zijdelings in de smurrie betrokken. Mij werd gevraagd samen met anderen aangifte te doen. De ongevraagde reactie van Dijstelberge aan mij: “Je snapt er niks van.” Wat had ik moeten snappen? Ik toonde slechts de aan mij gerichte rotzooi van die twee. Om een lang verhaal kort te maken. Enkele weken geleden was het weer zo ver. Dijstelberge werd door het slijk gehaald en in verband gebracht met (de groep) Tibaert. Dit heb ik op m’n blogspot vermeld. Vanaf dat moment waren de rapen gaar. Einde van het liedje, inmiddels is Dijstelberge goede maatjes met Wouters en Riethof en ze heeft (mede) gezorgd dat mijn blogspot niet meer publiekelijk zichtbaar is. Het probate middel: auteursrecht.

Deze vrouw heeft grote problemen met het voeren van een debat merkte ik onlangs. Bij haar viel de naam Martin van Creveld. Ze kondigde aan een pittig stukje te schrijven over die man en zijn opvattingen. Nu vond ik zijn uitspraken bepaald niet vergezocht, alleen die over feminisme waren wat kort door de bocht. Na het weekend eens gekeken wat Dijstelberge te melden had. Niets. Eens verder gekeken op haar blogje en zie een stukje van zes jaar geleden. O, die mannen… Copy and paste en hopla daar stond dat fraaie stukje bij mij op het blog in een passende context. De video opname vanuit De Balie eraan toegevoegd en wat was het resultaat dat ik via Twitter kreeg te horen? Van Creveld deugde in geen enkel opzicht, misogyn en nog wel een zionist, dat ook nog. Maar haar stukje moest weg van dat blog. Ze bleef maar zeuren.

Weet je wat, maken we er een apart stukje van met dat blogje als onderwerp. De enige reactie, hier heb je er nog eentje. Nou nee. Grappig werd het voor me toen ik via de e-mail te zien kreeg dat beide stukjes waren verschenen op het blog van Eveline van Donkelaar, onder de titel “Gastblog Ina Dijstelberge #feminisme 3.0″… Serieus! Bloedserieus werd er nog een derde stukje aan tegevoegd, ook een “gastblog”, artikel 261 van het Wetboek van Strafrecht, ook zonder een enkele context. Dat laatste plak en knipwerk heb ik meteen overgenomen en in een passende context verwerkt. De stukjes over “feminisme” heb ik geplaatst in mijn internet archief. Je kunt nooit weten, ook niet of die stukjes nog later te zien vallen. Het gezeur begon opnieuw en zie twee dagen later waren mijn blogspots bij Google verdwenen, opgeschort. Meteen werd geroepen “op last van de politie”. Vermoedelijk die van Van Donkelaar, met haar USB stick. Nee, dit is niet serieus, zeg ik maar even voor de zekerheid bij.

Hoe krijg je een blog verwijderd? Door gecoördineerd te gaan klagen, in dit geval bij Google. Al een tijdje broeide er iets. Riethof had het over onaangename verrassingen die me te wachten zouden staan als dat “haatblog” niet verdween, Van der Kluft was met Google in de weer, iemand anders met “flessenpost”. Het klinkt cryptisch en dat is het ook. Punt voor hen was natuurlijk, hoe schakel je een medewerker van de AIVD uit? Een kleine jongen weliswaar, die chantabel is door de dienst omdat hij uiteraard wat op zijn kerfstok heeft (Riethof), het kan niet missen zei de ander (Van der Kluft), ik ruik dat meteen. De opdracht van de AIVD aan mij luidde volgens deze lieden, het verkennen van de nieuwe media, verwarring zaaien op Twitter met als doelwit de site Krapuul.

Achterlijkheid alom dus. Mensen die zich de inzet van iemand zonder een spoortje eigenbelang niet kunnen voorstellen geven een finaal oordeel over zichzelf. Daarover hoeven we niet te discussiëren. Ze willen wel o zo graag bewierookt worden over de schone woorden die ze gesproken hebben m.b.t. misstanden in de wereld. Mensen met een beetje sociaal gevoel in hun donder ruiken dat meteen, gelukkig. Treurig is dat door die actie o.a. een bericht van de Franse journaliste Sylvie Lasserre is verdwenen. Ze deed daarin een oproep om Afghaanse weduwen en hun kinderen, nu verblijvend in Pakistan onder miserabele omstandigheden, te helpen. Het stukje had ik met haar toestemming overgenomen. Feministen die werkelijk de portée hebben begrepen zetten zich daadwerkelijk ergens voor in en houden zich niet bezig met het reproduceren van bespottelijke stukjes over feminisme.

Wat zegt de schat Ina vandaag? Zie boven. Toch mooi, dat ze alles van me leest, of ze het begrijpt, of ze mijn bedoelingen begrijpt? Te vrezen valt van niet, nog niet, anders had ze zich niet medeplichtig gemaakt aan een dergelijke laakbare actie om die blogspots te doen verdwijnen.

Ina, een goed en welgemeend advies. Zoek Eveline eens thuis op. Begin met haar een gesprek over zionisme. Je weet binnen tien tellen welk vlees je in de kuip hebt. Als je daarna bij wilt komen van de schrik bel me maar rustig op. In Maastricht zijn genoeg fijne plekken om eens lekker bij te kletsen. Doe me een lol, attendeer Google op het feit dat je mis zat en graag de zaak zou willen terugdraaien m.b.t. die blogspots. Hoef ik daar verder geen moeite meer voor te doen.


Een goede inval, even kijken bij @gavimensch. Eveline van Donkelaar schuimt mijn TL af, gaat me bij iedereen belasteren. En ja hoor, ook vandaag weer. Ze gaat goed weer spelen bij Sylvie Lasserre om haar in een volgende fase te kunnen informeren over Tibaert, een praktijk die ze al meer dan een jaar bezigt. Ze noemt dat “netwerken”. Een netwerk als een web waarvan zij de spin is. Maar nogmaals, ze doet maar, onze toekomstige minister van Volksgezondheid onder Wilders. En niet te vergeten, ze heeft de aanhang die ze verdient.

[gavimensch] GaviMensch Nov 21, 1:02am
RT @sylvielasserre: Check out this gallery: Au pays des femmes #Tadjikistan on @photoshelter sylvielasserre.photoshelter.com/gallery/In-the…

[gavimensch] GaviMensch Nov 21, 10:34am
Zo dadelijk maar weer een USB en wat papier afleveren. Heel hoge stapel lastertroep op het politiebureau in Maastricht.

 

 




Uitgelichte foto: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.