Toegevoegd april 2017 en terug gedateerd
Hemeltergende zaken lees je. Nergens enig benul van, maar wel iemand die de ambitie heeft in de politiek te gaan en zelfs een ministeriële post nastreeft, schrijft een beginselstukje voor een partij in oprichting. Over arbeid gaat het, over het onderscheid in salaris tussen man en vrouw. Een stukje niveau derde klas MAVO zonder kop of staart. Van arbeid en kapitaal geen flauwe notie. De initiatiefneemster van die partij, die vooral het oog gemunt heeft op DE vrouw, had het basisloon ontdekt en zo is het gekomen.
Toch ben ik de beroerdste niet en wilde ze helpen. Een scriptie van mijn vrouw, met haar toestemming uiteraard, deze dames toegestuurd om een beetje een fundament te leggen voor de nog ruimschoots te verwerven kennis. Geen reactie. Een stukje op mijn weblog, juist ja, ook daar had een vrouw een vinger in de pap om het te doen verdwijnen, deed wonderen. Het polderfeminisme. Er kwam een reactie: blok op Twitter.
Nederland, een open democratie zei u, vrijheid van meningsuiting, van debat? Vergeet het. Men wil niet weten, niet horen, is te lamlendig om fatsoenlijk te reageren, men is bang, men klampt zich vast aan een of ander loos idee, men wil niet begrijpen. Wat moet je dan? Niets. Aan domheid en achterlijkheid valt niets te doen.
Kijk maar, drie stompzinnige personages vereend. Zeg er niets over, hou je bek, want het zijn vrouwen, feministisch of niet. De gotspe, de AIVD wordt geïnformeerd. Zijn deze dames, het woord wijven slik ik gelukkig bijtijds in, stapelgek? Denk van wel… En hondsbrutaal, dat gaat goed samen.
Je kunt nooit weten, misschien brengt hen deze oude folder op geheel andere gedachten? Inmiddels weer hoogst actueel dankzij het oprukkend fascisme, hier en elders.
Nagekomen berichten
Uitgelichte foto: bron
