Robert Capa: Montmartre (1952)
Een aantal rijtjes prijken er op mijn Hootsuite van zeg maar figuren die wat kort door de bocht formuleren. Twee van hen hebben me de nodige overlast bezorgd, maar hun acties maken veel duidelijk. Het onder dekmanteltjes van anti-fascisme en feminisme schuilgaand gedachtegoed is praktisch van hetzelfde niveau als dat van hun tegenstrevers. Veel kennis bezitten ze eveneens niet, de doelen zijn anders, maar hun werkwijze is van dezelfde orde.
Een van hen ziet dit bericht en reageert zo:
“wat een enge site . Maar was het niet Spengler die de term avondland gebruikte in der Untergang des Abendlandes”
“ikbedoel enge man”
Op de betreffende site werd in februari een boek besproken en geciteerd met:
„Denkt nicht das Buch sei ein Manifest. Es ist eine Kriegerklärung. Unsere Kriegerklärung an euch.“
Grote woorden en veel bluf, maar eng is het zeker.
De tekst had ze in eerste instantie niet begrepen. Ach, je hebt van die gevleugelde boektitels, “Het verraad der klerken” is er eentje van, “Der Untergang des Abendlandes” van Spengler een ander. Op de een of andere manier was haar het “Avondland” te binnen geschoten, waarschijnlijk vanwege de associatie met het Duits, dus maakt ze de link. Willinger klinkt toch echt anders dan de naam van de bijna al 80 jaar geleden overleden cultuurfilosoof. Het klinkt warrig en dat is het ook. Een enge site, een enge man… Ondertussen blijven we lachen over zoveel domheid.
Eerder kreeg ik al stukjes van haar blog te zien. Als eerste een zes jaar oud over feminisme. De tranen springen je in de ogen als je het leest. Vervolgens kwam ik, vermoed ik, een scriptie van haar tegen onder het kopje filosofie op dat blog. Ze baseert zich daarbij op het werk van Luce Irigaray. Taaie stof en moeilijk te vertalen. Het resultaat is een proeve van onbegrip en onbekwaamheid, resulterend in een persiflage van Marx.
Als ze al niet Marx wil of kan bestuderen zou ik haar willen aanraden het pamflet “Noli me tangere” (u kent de filmtitel toch?) van Irigaray te bestuderen uit 1975. Misschien schiet ze dan wat minder met losse flodders.
U begrijpt, als u de geschiedenis over het verdwijnen van mijn blogspots hebt vervolgd, dat ik nu wederom schending van auteursrecht pleeg in de ogen van deze vrouw, door het reproduceren van het artikel d.m.v. screenshots. Tja, die feministen van tegenwoordig weten het ook niet meer, in arren moede richten ze daarom maar een partijtje op en blazen hoog van de toren.
Gelukkig, dat weet ik zeker, zullen de meeste vrouwen niet in hun kul verhaaltjes trappen. Die hebben doodeenvoudig meer levenswijsheid.
ps: 21 mei 2018
Op de stompzinnige vergissing Spengler/Willinger en haar interpretatie van het artikel dat Walter doorgaf had ik gereageerd in samenhang met haar wandaad jegens mij. De reactie daarop was zo mogelijk nog stompzinniger dan die op bovenstaand stukje. Wetsovertreder, zegt ze. De Wet van Google, Ina?
Eigen rechtertje spelen is iets voor fascisten, Ina. Je geeft hier een schoolvoorbeeld af van de dader die zich als slachtoffer manifesteert. In het kwadraat nog wel.
Uitgelichte foto: bron
