Markt – 30er jaren vorige eeuw, voor de verwoesting door de aanleg van de Wilhelminabrug
Het lijkt me dienstig ook een stukje, waarop Eveline van Donkelaar steeds teruggrijpt om haar waarheid te verkondigen, aan een nadere beschouwing te onderwerpen. Ze maakt van het voorval werkelijk iets hilarisch. Jammer voor haar, ze slaat de plank volledig mis. Haar verbeelding of inbeelding is met haar op de loop gegaan. In vet zet ik er een paar commentaartjes tussen.
Vervolgens begon de idioterie van Eveline met de reacties op haar stukje. Ik had niet nooit gezegd. Ik wens me niet, zelfs niet anoniem, voor de zegekar van iemand anders te laten spannen. En zie hoe ze reageert. Daarna volgden nog een paar reacties. Reacties, die door haar weggehaald zijn. Van een deel heb ik een screenshot, dat staat onder dit bericht. De motivatie voor het weghalen moest ik uit DM’s vernemen. Duidelijk is dat ze het gevoel had zich te blameren, uitgerekend onder het stukje waarin ze de loftrompet steekt over zichzelf.
Mijn waarheidsgetrouw verhaal heb ik tien dagen later op m’n blog geplaatst om eindelijk van haar gezeur af te zijn. Het kwam anders. Eerst haar lezing:
Tegoedbon van Leers – 13 september 2012
Zit ik met iemand wat te drinken op een terrasje in Maastricht, zie ik ineens Gerd Leers rondlopen met nog een plaatselijke (?) CDA’er en een gorilla in beige verpakking.
Ik heb al het een en ander geschreven over de C van meneer Leers en over zijn inzicht in mens zaken ten tijde van Mauro en van de bezetting van Ter Apel.
Niets liefs overigens, dat was en is onmogelijk.
Zaken als asielbeleid kun je nooit over de extreem rechter vleugel gooien, maar meneer Leers was een brave volger van de eveneens angstige Geert Wilders en dus moesten alle vreemdelingen vlug het land uit.
Of in detentie, gevangenen zonder misdaad.
Van asielbeleid, van bevolkingspolitiek, heeft Eveline geen kaas gegeten. Zowel links, midden en rechts hebben een zeer laakbare politiek gespeeld door de jaren heen. Daar weet ze overduidelijk niets van. Puur op morele gevoelens ageert ze. Daar is op zich niets op tegen, maar je vraagt je wel af, waarom juist nu, nu door die politiek in het verleden een populist en fascist de kans grijpt om Nederland weer smetvrij te maken.
Op zo’n meneer zat ik te wachten om mijn gal te kunnen spugen en ik zei tegen mijn gezelschap dat het te hopen was voor Leers dat hij niet bij ons tafeltje zou stoppen. Persoonlijk had ik wel zin in het plaatsen van een opmerking aan het adres van een minister die onder andere toestaat dat moeders het land uitgezet worden terwijl man en kinderen hier mogen blijven.Ik maakte wat foto’s en vond het jammer dat ik niet genoeg batterij had om mijn telefoon open te laten liggen om te recorden, voor het geval dat.Na alle tafeltjes om ons heen te hebben toegesproken en voorzien van CDA flyers, kon hij er niet meer omheen.
Vermoedelijk had hij aan mijn enigszins ironische grijns gezien dat voorzichtigheid geboden was. Toen hij dan ook zijn hand uitstak met zo’n blauwgroen jokpapiertje, leek hij ietwat beverig.Maar hij vroeg: “Kan ik u een flyer van het CDA geven?”
En ik zei: “Nee meneer Leers die kunt u houden, ik ben heel erg boos op u”.
Geschrokken deed hij een stapje opzij en vroeg me waarom. Ik antwoordde boos en niet bepaald fluisterend: “Om uw vreselijke mensonterende asielbeleid”.
Leers maakte gewoon zijn rondje en toen hij bij ons tafeltje kwam merkte Eveline hem zelfs nog niet op. Ik moest er haar op attenderen toen Leers haar een foldertje wilde aanbieden. Ze veerde op en sprak tegen Leers: “Mag ik u wat vragen?”… Leers geschrokken? Waarom zou hij? En ik verzeker u, niemand merkte de interpellatie van Eveline op, ondanks haar vrij grove stem. Ze neemt achteraf ook nog een loopje met haar uitgesproken tekst.
En ja hoor toen kwam de les, ik moest dat vanuit zijn standpunt bekijken en zoiets ging dieper dan ik dacht, zei hij. Ik vertelde hem dat ik genoeg van politiek afwist en de zaken nooit oppervlakkig bekijk.
Een les? Leers leek even na te denken over hoe te reageren en zei toen: “Tja, mevrouw, daar moet u zich eerst eens in verdiepen.”
Het werd stil op het terras. Nu kon ik mijn voordeel pakken en hem voor gek zetten. Ik besloot dat niet te doen en toen hij in discussie wilde zei ik dat me dat geen handige propaganda leek voor hem op dit moment.
Maar dat ik graag die discussie nog wel een keer aanga.
“Dan zien we elkaar nog wel”, zei hij en liep snel verder.
Het terras was niet stil, waarom ook, en van die propaganda sleept ze er ook al achteraf bij. Van die afspraak, dat klopt. Leers ging echt niet harder lopen… Hij vroeg zelfs nog of hij alsnog haar een folder mocht aanbieden.
Het terras bewoog weer en mijn gezelschap keek wat verwonderd en stelde dat hij zoiets nooit gedaan zou hebben.
Het terras had niets meegekregen en haar gezelschap had niet nooit gezegd. Ze had waarschijnlijk verwacht dat ik bravo had geroepen.
Precies, dacht ik, dat zouden de meeste mensen niet. En daarom kunnen deze empathieloze mannen op hoge functies gewoon hun gotsliederlijke zin doordrijven.
“Empathieloos”… Ja, het was me wel opgevallen dat Eveline niet eerder had gereageerd op mijn woorden over de uiterlijke verschijning van Leers, broodmager.
Het enige dat deze Minister voor Immigratie en Asiel en Integratie voor elkaar heeft gekregen is dat Human Rights Watch Nederland zeer frequent moet aanschrijven.Voor de rest is de ellende nog steeds uitermate groot.Het is dus zaak dat wat er ook gebeurt, er geen CDA’er meer op Asielbeleid komt!
©Gavi Mensch (tekst en foto’s)
Maastricht, 8-9-2012
All rights reserved 2012PS Mocht Meneer Leers alsnog persoonlijk de confrontatie aan willen gaan dan hoor ik dat graag.
.
8 opmerkingen:
Nou je trekt behoorlijk van leer dus ik denk niet dat Meneer Leers zit te wachten op een confrontatie met jou. Nee zeg, ik stel me zo voor dat hij gauw met zijn mond vol tanden zou staan 🙂
Ach politiekers, als het er op aankomt zijn ze allemaal hetzelfde… een bende mooipraters met een heleboel punten die ze willen realiseren tot het zover is. Dan komt er niks van in huis.
@Anna, dank voor je reactie; ik vind dat ik het keurig heb gehouden, geen onvertogen of gelogen woord. Ik heb zelfs ‘nee dank u’ gezegd. En ik weet niet of je de historie van Ter Apel kent?
http://nos.nl/artikel/375641-leers-wil-weer-irakezen-terugsturen.html@Tibaert, asielbeleid kan NOOIT over de rechtervleugel! Dat is van die weinige uitzonderingen op ‘zeg nooit nooit’, En het is ook niet echt iets waar een smiley achter past. Zaken als uiterst rechts ‘gooien’ met mensen heeft gezorgd voor een holocaust en een racistenpartij als de ppv, die graag een deel van de bevolking ook weer uitgedund zou zien. Nooit is dus niet zomaar een manier van schrijven!
Haha slim van Leers om snel verder te lopen. Bewondering voor je reactie, heel ingetogen. Ik weet niet of ik me zo had kunnen inhouden!@miek65
@Miek Nou hij twijfelde maar zag onweer om mijn gezicht denk ik. Ik heb dus nog een discussie van hem tegoed.
Binnenkort een VVD-er die dat tuig uit ons land gaat gooien! Wilders likt zijn vingers erbij af!
@Anoniem. Bedoel je dat tuig dat rellen schopte en een miljoenen schade veroorzaakte in Haren? 29 gewonden waaronder enkele zeer bejaarde mensen? Dat wat ze in het Engels White Trash noemen, dat tuig? Wilders kan beter uitkijken voordat ie zijn vingers aflikt, ik heb begrepen dat zelfs dat gevaarlijk is. Ik laat je reactie een korte tijd staan. Daarna verdwijn je weer in de anonieme massa! Je naam en adres zijn bekend, voor het geval dat…….
Vervolgens kreeg ik een regelrechte scheldpartij over me heen. Daar kreeg Eveline van Donkelaar weer spijt van en haalde haar reactie plus die van mij weg. Ze liet het me per DM weten. Zie het screenshot bovenaan. Als reactie op dit allerbelabberdste gedoe heb ik toen het stukje gemaakt: “Maastricht, de zaterdag voor de verkiezingen”. Daarop kreeg ik een telefoontje van Eveline. Ze begon gelijk te schreeuwen, terwijl ik, om haar te kalemeren zei: “Eveline… Eveline… Eveline…”. Plots werd het stil en ik vroeg haar om eens rustig te vertellen wat er aan de hand was. Haar reactie: “LUL” en vervolgens werd de verbinding verbroken… Alles wat tussen ons volgde valt op deze gebeurtenis terug te voeren tezamen met de geschiedenis rond @Vlunk.
Een ps voor wat @Vlunk betreft.
Meneer werd geblokt door iemand die dat zelden of nooit doet. Er was een vrouw in het spel, die door Vlunk grof beledigd was. In dit verband relevant, joods. Vanwege deze aanleiding heb ik Vlunk op de bekende lijst gezet: Stalken via Twitter. Lees verder de reacties onder 16 en vanaf 27. Twiggerfingers = Vlunk. Enkele reacties heeft hij weggehaald.
Ach, dat Van Donkelaar later weer die vrouw lastig viel met het verzoek om mij te blokken hoort tot de ironie van de geschiedenis. Die lieve vrouw is me overigens trouw gebleven. Tja, en wie zou die Vlunk geblokt hebben. Dat verklap ik niet. Wees verzekerd dat Van Donkelaar ook daar haar slaatje uit probeerde te slaan.
Een ware republikein, zei Van Donkelaar over deze alcoholist: “Ik weet niet meer wat ik heb gedaan”. Hij moest en zou voor haar van die lijst af.
April 2018
Uitgelichte foto: Maastricht
