Een hatende oma in de weer…

Pablo Picasso




Commentaar zou overbodig moeten zijn, voor iedereen die de leeskunst machtig is. Een personage waarvoor ik privé nooit of te nimmer enige interesse zou tonen, echter door haar acties op internet werd dat anders. Ze heeft het in haar hoofd gezet dat ze een wedstrijd met me speelt en die zal ze, heeft ze me beloofd, altijd winnen. De inzet is niet een debat over welke kwestie dan ook, maar een spel om een bij haar in ongenade gevallen persoon verdacht te maken met welke geoorloofde en ongeoorloofde middelen dan ook. Haar handelen sinds zomer 2012 is een waarlijk leerstuk hoe je als intrigant te werk moet gaan in een voorkomend geval. Mij zou het verder koud hebben gelaten ware het niet dat de politiek een hoofdrol speelt. Haar handelwijze is van uitgesproken fascistische aard en dat wil en kan ik niet laten passeren.

De confrontatie met openheid van zaken durft deze vrouw niet aan. Ze gebruikt en misbruikt alles wat in haar kraam te pas komt en doet constant de waarheid geweld aan. Ze haalt een essentieel stukje weg en zegt naderhand doodleuk dat het nooit bestaan heeft. Ze schermt o zo doorzichtig met vermeend auteursrecht. Zie haar bericht “Alphonse Scaf viert verjaardag als stalker en smaadkrabbelaar”. Om u te gerieven herplaats ik hier een copie, ondanks het feit dat je mensen als Eveline van Donkelaar geen voorwendsel moet geven waartoe dan ook.







Nogmaals wil ik haar tot slot op het gesprek wijzen dat ze met de politie gehad heeft. Ze zal toch ooit moeten leren begrijpen dat ik geen eindeloos geduld heb.


Naschrift 17 juni 2016

Het stukje van Van Donkelaar stamt uit de periode (najaar 2013) toen ze in euforie verkeerde bij het weghalen van mijn blogspots bij Google, dankzij Dijstelberge (Krapuul), en ze nog niet wist dat ze van een koude kermis zou thuiskomen na aangifte tegen mij. En u weet het, op geld zijn Bataven tuk, deze vrouw vormt allesbehalve een uitzondering op die regel. Het geeft ook meteen aan waar het die vrouw om te doen is. Geld, om niets anders.

Nog iets opmerkelijks, haar verhouding met Maastricht en de Maastrichtenaren is een bijzondere. Dat schoot me nu weer te binnen. Ze geeft een leuke inkijk op haar inborst, haar aanpassingsvermogen, haar inlevingsvermogen, haar nieuwsgierigheid voor haar woon- en leefomgeving. Ooit heb ik haar op Twitter toegebeten, rot dan op, maar dat mocht ik niet zeggen. In een woord, ze weerspiegelt in alles een te verfoeien mentaliteit, niet onbekend bij kolonialen.

Haar TL met de zoekterm “Maastricht”: “@gavimensch – Maastricht”.

Drek verspreidt die dame, dat is al via die onnozele TL volop zichtbaar. En liegen dat ze kan, nooit eerder iemand meegemaakt die zo liegen kan en al die sukkeltjes, die haar volgen, hebben met haar te doen. Klik maar eens af en toe op de account van deze dame, dan komt het een en ander te voorschijn. Over Leers raakte ze maar niet uitgesproken. Meer dan lachwekkend…





Te grof voor woorden wat je flikt…


ps: februari 2017

Dit ga ik meer doen. Geeft meteen een inkijkje zonder steeds op Tibaert te moeten terugvallen. Ook al omdat van het relevante jaar 2013 veel materiaal verloren is gegaan. Dan pas wordt het vervolg duidelijk…


Afbeelding: bron onbekend

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.