Gustav Doré: Goddelijke komedie – Dante
Vele malen plezieriger dan de dagelijkse stof van en over nepbaronnen, haatoma’s en al die andere schoffies is wat mensen te vertellen die ergens over nagedacht hebben, hun mening graag voor een betere inwisselen, die niet zo nodig op de voorgrond willen treden. Een van hen is Jur Kuipers. Zijn bijdragen op dit en vorige weblogs genoten steeds veel aandacht, weet ik. C’est le ton qui fait la musique. Iemand met een brede belangstelling en een open blik. Met nadruk wil ik zijn eigen weblog aanbevelen. Hij publiceert niet veel, temeer een reden een stuk als “Mise en abyme” terdege door te nemen. Neem er de tijd voor, denk erover na. Bijna zou ik zeggen, vergeet dat gedoe op Twitter… Goed voor contacten en om tips door te geven, maar verder?
Hier de openingspagina van het weblog op zijn site:
Mise en abyme
Het Mensenbrein, de “supercomputer”, op het verkeerde been
Het mensenbrein is de “supercomputer” in het mensenhoofd, de meest ingewikkelde organische supercomputer dat evolutie van leven op planeet Aarde heeft voortgebracht.
…Een “supercomputer” dat niet “logisch” werkt (…denkt…)…
THE RAVEN (EDGAR ALLAN POE)
Houtsnedes: Gustave Doré
“The Raven” is een gedicht van de negentiende-eeuwse Amerikaanse schrijver en dichter Edgar Allan Poe (1809-1849). Het is een gedicht uit het “gotische genre“.
Gustave Doré (1832-1883) was een van de kunstenaars die het inmiddels klassiek geworden gedicht illustreerde.
Uitgelichte afbeelding: Gustav Doré: bron
