Viswijven

Visvrouwen in Dieppe – Seine-Maritime (c.1900)

Ter inleiding januari 2017

Inmiddels zijn er de nodige blogs verschenen over Tibaert. Het laatste stamt van Ina Dijstelberge, het “Bastetblog”, compleet met telraam. Het bleek haar middel te zijn om recht te buigen wat krom is en dat heeft ze gemeen met haar voorgangers. De dader stelt zich op als slachtoffer en dan is het klusje al half geklaard. Weet Dijstelberge voor de argeloze buitenstaander tenminste nog de schijn te wekken dat ze eerlijk te werk gaat, zelfs dat lukt personages als Wouters en Van Donkelaar niet. Je moet wel van alle goede geesten verlaten zijn wil je aan hun smaad enige waarde toekennen. Desondanks, hoe grover de leugen, hoe sneller wordt ze geloofd, is me gebleken.

Overigens, Dijstelberge ondersteunde Van Donkelaar ten volle in haar hetze tegen Tibaert en met Wouters had ze het op een akkoordje gegooid zodat de weg vrij kwam om daden te stellen: aangifte bij de politie, mogelijke rechtszaak en het allerbelangrijkste, de totale verwijdering van Tibaert op internet. Het tonen van fascistische praktijken ging hen en hun kameraden te ver, is de leer die hieruit te trekken valt.

Was Dijstelberge actief met een “Tibaert blog”, Van Donkelaar kwam met iets zeer speciaals, materiaal overgenomen van een groot kenner van fascisme, zelfs van de SS. Een figuur die ooit het doopceel had gelicht van Tibaert. Van Donkelaar kon slechts instemmend knikken bij wat ze daar las. En deze foto? Van Donkelaar hecht aan stand en afkomst. Haar kennende associeer ik haar met die vrouwen. Niets ten nadele van die vrouwen overigens.

Een dossier betreffende de activiteiten van Van Donkelaar, 1 februari 2014

Enkele illustraties vooraf:

 

“Hij gebruikt vele mogelijkheden om zijn rotzooi op het net te gooien en te promoten. Maar lasteren, nee dat doet Fons niet”. Ina Dijstelberge aan Eveline van Donkelaar als reactie op het “gevonden berichtje”.

Nu het woord aan Eveline van Donkelaar. Een staalkaart van leugens, smaad, laster, bedrog en verkapte bedreigingen. In elke zin gewijd aan mij of mijn familie staat op zijn minst één leugen. Wilt u het voorspel weten? Dat kan: “Maastricht, de zaterdag voor de verkiezingen” als reactie op: “De zegekar van Eveline”. Ze heeft weet van mijn zoon: “Blog september 2012” en dan was er nog “Vriend Leers”. Over beiden durft ze niet meer te reppen. 

Voor het overige, lees die smeerlapperij en oordeel zelf. Bij volle verstand ga je toch niet deze en andere idioterie van die vrouw weerleggen?

Zijn Shizzle Maakt Commentaar Overbodig

Ratings: (0)|Views: 41|Likes: 0

Published by Gavi Mensch

lasterverhalen van een kip zonder kop

See More

Het gaat weer wat beter met ons, met de mijnen en met mij. Ik ben weer aan de slag gegaan en heb een gevarieerde hoeveelheid werkzaamheden. Daarnaast ben ik een boekje aan het maken voor mijn kleinkinderen en schilder ik in de weekends. Verder kook ik af en toe voor de zieke lieverdjes en houd ik gezelschap én heb ik het koud uit misplaatste zuinigheid.

Ik ga dus nú iets warmers aantrekken.

Alles lijkt dus weer opgang te komen, maar het wordt nooit meer zoals het was.

Het gemis blijft.

Voordat ik verder ga met de gewone dingen moet ik eerst nog wat shizzle wegwerken.

Hier in deze uithoek woont een zure nare man die de hele dag en een groot deel van de nacht niets anders doet dan verboden tweets lezen op twitter (blokkeren helpt niet) en pagina’s uit mijn blog kopiëren. Inclusief beeldmateriaal.

Hij wil daarmee aantonen hoe vreselijk gevaarlijk ik wel niet ben. Ik ben een haat oma en een fascist, te dom voor deze wereld en ik snap er niets van.

Ooit heb ik een blogje geplaatst waar ik uitleg hoe dat zo gekomen is.

Ik had, toen ik zijn bazigheid bemerkte,gelijk moeten stoppen met verdere kennismaking met hem en zijn vrouw: hij snoerde haar continu de mond en zij gaf hem het woord elke keer dat hij het opeiste. Dat zij een aardige vrouw is, daar hoeft niemand aan te twijfelen. Wel twijfel ik aan de heerlijke relatie die de man zegt te hebben met zijn vrouw. Zij is een slachtoffer van wie ik hoop dat ze haar eigen leven leidt. Ik heb medelijden met haar. Ze leek me een vrouw waar ik beroepsmatig wat mee gemeen heb, onze zorg voor kinderen. Zij heeft net als ik op een medisch kinderdagverblijf gewerkt. En haar man heeft nog nooit iets anders gedaan ‘voor haar’ dan de afwas. Hij is volgens zijn zeggen zelfs nog nooit in een supermarkt geweest.

Maar het mocht allemaal niet zo zijn.

Mijn wens om verder kennis te maken vervloog nadat ik telkens alleen opgescheept zat met de betweter. Een die alsmaar aan het woord wil zijn, die van de zaken van buiten Zuid-Limburg niets begrijpt en de hele dag naar Duitse radio en televisie luistert. Kortom een domme kleinzielige man met een benauwd beeld van de wereld buiten Zuid-Limburg.

 

Toen werd hij heel erg boos om niets. Hij schreef stukjes over mij en blogjes en fantaseerde er rustig op los. Alles wat hij niet wist (en weet) over mij vermeldde hij in zijn shizzleblog.

Na anderhalf jaar proberen om de man te overtuigen van het zinloze van zijn bij elkaar gefantaseerde kopietjes van mijn blogwerk en mijn tweets, heb ik een klacht gedeponeerd bij de politie. Daar kenden ze hem al langer en ik vrees dat zijn obsessies eerder gezien worden als ziektebeeld en dat het de lasteraar vermoedelijk een hoge ‘ach-gut’ factor oplevert.

De leuke agente leest mee op mijn blog.

De inboorlingen achter de balie waren voorheen slechts figuranten in een politieserie.

De zure man maakt gebruik van mijn achternaam die ik op Sociale media en in mijn blog nooit gebruikt heb, voornamelijk omdat ik wou voorkomen dat oude nutcases zoals deze ermee aan de haal zouden gaan. Hij is nietsontziend en gebruikt mijn naam in verband met PVV”ers en het woord fascist en schrijft rond mijn naam allemaal nare gebeurtenissen uit zijn zielige leventje zodat het net lijkt alsof ik daar de schuld van ben. Dat het allemaal zo op Google komt weet de gifkikker en daarmee bedreigt hij dus opzettelijk de mogelijkheden van mijn kinderen en andere familieleden.

En gevaarlijke man die ik eerder NPS (narcistische persoonlijkheidsstoornis
) toe dicht

of een combinatie daarvan met een obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis
dan

schizofrenie
(hetgeen een familiekwaal is zoals hij mij verteld heeft).

Of hij gooit over mijn blogje over het overlijden van mijn kleindochter een achterlijk nietszeggend blogje heen maar wel met de titel De in de wieg gelegde dood. Ik vraag je, hoe ziek is zo iemand?

Dagelijks rollen er blogs van zijn oude site op de nieuwe site met de meest smerige toevoegingen. En die shizzle dropt hij dan op WP, op FB en op alle andere digitaal beschrijfbare muren en glazen

Een half jaar lang heb ik de oude dwaas genegeerd, dat hielp niets. Behalve dat hij door eigen toedoen al door half Internet en veel forums geblokkeerd en verwijderd is, (onder andere van het NRC forum) blijft hij blèren en mekkeren.

Zijn originele idee om op fascisten te jagen (hij is er gewoon niet zo goed in) is op niets uitgelopen. Fascisten lachen hem uit. Hij geeft ze dus eerder de ruimte, wat te denken geeft.

Over zijn pathologisch liegen wil ik niet al te erg uitweiden. Ik lees dat hij mij nog nooit fascist heeft genoemd. Nadat zeker 5 mensen mij daarop attent maakten, heb ik de tijdlijn maar even opgeslagen (net zoals alle oude en nieuw lasterblogs waar mijn naam of pseudoniem in genoemd worden); de rechter zal dan wel uitmaken wie er liegt.

Toen er bij de PVV’ers geen roem meer te halen viel dacht hij de strijd aan te kunnen gaan met vrouwen. Maar wij lijken niet op zijn vrouw en dus krijgt hij lik op stuk.

Terugkomend op zijn narcistische trekken is dat wel logisch. Hij zoekt sterke vrouwen uit en als hij daar gehakt van kan maken, heeft hij volgens zijn door enorme hoeveelheden drank vertroebelde gedachtegang dubbel gewonnen. 

 

Helaas snapt hij niets van tegenspraak. Hij raast en tiert, produceert oude blogjes en zet daar dan weer nieuw verzonnen feiten bij en huilt als hij op zijn donder krijgt, want hij bedoelt het immers zo goed? Hij registreert …voor het nageslacht? Hij heeft niet veel nageslacht om zich zorgen over te maken.

Ondertussen is hij ook een groot deel van zijn Twitteraanhang kwijt. Hij wordt alleen nog

gevolgd door half blinde sensatiezoekers, mensen die hun wanproducten graag in zijn vele paper-li frutsels afgebeeld zien en buitenlanders die zijn tweets toch niet begrijpen.

Hij die over openbaarheid spreekt, zit zelf op Twitter achter een slotje, nu vraag ik je. Sommigen blijven er gelaten hangen omdat ze bang zijn anders ook achtervolgd te worden. Anderen spelen een griezelig dubbelspel, tja, soort zoekt soort.

En verder is niemand geïnteresseerd in zijn domme copy-paste stukken. Zelfs de stukjes die als eigen blogs worden aangemerkt zijn terug te voeren op veel gestolen copy-paste werk en natuurlijk allemaal zonder een bron te noemen. Hij hoeft zich immers niet aan de wet te houden, hij is tegen copyright, zegt hij. Tja, copyright zou hem natuurlijk te veel belemmeren in het zich toe eigenen van het werk van anderen.

Hoe vaak ik ook vraag of hij wil stoppen, het is voor hem alleen maar een stimulans om nog meer laster te verspreiden.Nog een fles drank en daar gaat ie weer. Ook door mijn privé zaken, mijn e-mails, alles eigenlijk, openbaar te maken, omdat hij dat wil. En niet alleen die van mij.

Daarom hebben ze hem ook overal de toegang ontzegd en mag hij alleen nog op eigen blog bloggen.

En zo af en toe schrijf ik er een stukje over. Zoals nu.

Dan heb ik het weer even opzij gezet, ik heb niet veel tijd voor zijn gedoe.

 Zeker weten dat hij na de publicatie van dit blogschrijfseltje weer begint over een blogstukje dat ik zou heb geschreven en weggehaald en dat over zijn zoon zou gaan. Ik heb geen idee waar hij het over heeft. Ik ken zijn zoon niet. 

De enige blogstukjes die ik in concept heb moeten terug zetten gaan over mijn kinderen en kleinkinderen. Omdat hij er zeker weten mee aan de haal gaat. Geneuzel over USB stick maakt me aan het lachen. Zijn lasterwerk, dat ik nodig had voor de politie, staat er op en het is mijn eigendom. Binnenkort gaat de stick met aanvulling naar de advocaat. Na de rechtszaak kan hij hem krijgen, of niet.

Zijn naam? Die hoef ik niet te vertellen. De mensen die op Google naar mijn schrijf- pseudoniem of mijn echte naam zoeken, komen hem vanzelf tegen.

En zo heeft deze zaak twee kanten; alleen zíjn zaak stinkt  zelfs op een beeldscherm naar shizzle

 

©Gavi Mensch

Maastricht 24-1-2014

All rights reserved 2014

Gevonden Berichtje Op Het Internet

Ratings: (0)|Views: 49|Likes: 0

Published by Gavi Mensch

Blog(?)stukje van onbekende schrijver over iemand waar wij veel last van hebben (om het netjes te zeggen).

See More

 

 

 

Reacties op Twitter:

De “gevonden” berichtjes verdwenen alras. Ze waren opgediept van mijn Opera blog. Hieronder de copie op WordPress. Opera is namelijk opgehouden met zijn weblogs. Zie ook:  Heb je dit gezien? Daaruit blijkt dat het stukje inmiddels ook stond op de dankzij Dijstelberge verdwenen blogspot en dat Van Donkelaar het vanaf juli 2012 in bezit had en er dus kennis van had.

Enkele weken later verscheen er bij Eveline van Donkelaar een update van bovenstaande, waarin ze een poging doet zich uit die netelige zaak te redden:

Mag dus veronderstellen dat ik in de ogen van Eveline van Donkelaar inmiddels ben toegetreden tot de nobele kaste van Landverraders, w.o. onze vorige Majesteit Beatrix. 

Het bewuste bericht van mij:

• De waarheid over mijn persoon, een PVV waarheid…

Nogmaals voor alle duidelijkheid. Sinds juli 2012 had Eveline weet van het bericht van Dirk Hartman. Zeker zo schrikbarend is dat Dijstelberge het moest kennen gelet op haar activiteiten in mijn richting, ook in het verleden. Hiervoor is OBA het sleutelbegrip. Deze dame durft ongegeneerd te reppen over laster die ik zou verspreiden. Juist, laster over mij, maar die bedoelt ze ongetwijfeld niet, juist die ondersteunt ze met hart en ziel.


Update februari 2018
 

• WEBLOGS m.b.t. Eveline van Donkelaar

 
En verder…

• ZOMAAR EEN INGEVING

• DRIE LIEVE VROUWEN…

• EEN WEERLOZE VROUW