Albert-Joseph Pénot: Salon Witch (1910)
Open staan voor anderen, ze zonder vooroordelen en met vertrouwen tegemoet treden levert problemen op. Edoch, als we er vanuit gaan dat we allen mens zijn met onze tekortkomingen en kleinzieligheden, wie ben je dan wel om iemand of een groep weg te zetten op basis van een mening, hun wijze van leven? Ieder mens is uniek, heeft zijn of haar eigen verhaal.
Toch werkt het zo niet. Wantrouwen heerst, verdeeldheid wordt gezaaid. Vanwaar komt dat? Als je blijk geeft dat je gelukkig en tevreden bent, je met niemand zou willen ruilen wek je kennelijk wrevel op. Je mag doodeenvoudig niet tevreden zijn, je moet klagen, wel op de eerste plaats over geld en dient mensen met geld verachtelijk te vinden. Wanneer leren we nou eens begrijpen dat juist daar met een dergelijke houding de kern van de meeste ellende op de wereld te vinden is?
De zucht naar meer, naar verder, naar sterker. Ik ben beter dan jou, ik ben geslaagd, zie maar. En het omgekeerde, de jaloezie, de nijd. Ondertussen zijn we met z’n allen gevangen in een systeem dat ons tot de ondergang leidt dankzij de basis waarop het gedijt, egoïsme. Ideologisch gesleten onder de noemer van individuele vrijheid. Happiness, zoals het in de Amerikaanse grondwet heet of jeder ist seines Glückes Schmied. Een loonslaaf en zeker eentje die zich uitgeleverd heeft aan een hypotheekboer zou beter moeten weten.
Dit even als credo vooraf. Stel je je op als gelijke onder gelijken dan komen de raddraaiers bovendrijven. Het kan niet waar zijn dat en dus enzovoort, enzovoort. Wie zijn die raddraaiers? Mensen die niet bereid zijn om voor anderen in de bres te springen, voortdurend het eigen gelijk prediken, alles uit de kast halen om dat te laten gelden. Ze spreken zich voortdurend tegen. Ze lenen hun kennis naar gelang het hun kraam te pas komt. Samenwerken, een dialoog voeren, bereid zijn eens te luisteren is er niet bij. Hun vernietigingsdrang is onbegrensd. Iemands vrijheid tot spreken willen ze kost wat kost beperken of om zeep helpen. Om dit soort lieden en hun praktijken zichtbaar te maken ben ik indertijd met een blog begonnen. Het werd door rechtse en linkse raddraaiers al snel tot haat- en smaadblog gedoopt. De omkeertruc ben ik het gaan noemen. Hun smurrie tonen mag niet, ze vrezen tegen de lamp te lopen. Als je dat wel blijft doen wordt alles uit de kast gehaald om je recht op openbaarheid te beknotten. Dat is de raddraaiers al vele malen gelukt. Jammer voor hen, ook die methodes werken voor hen contraproductief.
Twee weken geleden werd de @Tibaert account opgeschort. Beetje eigen schuld, dikke bult. Had ik maar niet zo vaak @gavimensch moeten vermelden. Beetje dom om in dat figuur nog energie te steken wordt me vaker gezegd. Weet u wat, ik laat het laatste etmaal van mijn tweets zien, er vallen beslist conclusies uit te trekken waar ik op kan terugkomen, een beetje van wie neemt nu wie de maat?
doorgewinterde pathologische leugenaars…
Enkele berichten die voor dit overzicht overbodig waren heb ik weggehaald. De complete TL staat tevens op een BIJLAGE. Daaronder een verwijzing naar een korte film van Frans Hofmeester over de eerste veertien levensjaren van een kind in vier minuten:
Uitgelichte afbeelding: bron
