Allan Hailstone’s street scene, the Gorbals, Glasgow (1960)
Het zou de mooiste christelijke feestdag van het jaar kunnen zijn als ze serieus werd genomen, Pinksteren. Echter, als je even rondkijkt op Twitter schijnt alles te vloeken met de redelijkheid, de beschaving die we in het dagelijks verkeer met elkaar in acht nemen. Ze zijn ver te zoeken. Ik zou er verder geen aandacht aan besteed hebben, maar een mij vertrouwde dame uit PVV kringen voorkwam dat.
Van de gelegenheid maar gebruik gemaakt door even een paar tweets te sturen om het geheugen op te frissen. Het woord “sociaal” viel namelijk en van het sociale gevoel van een aantal “sociale” figuren, ze noemen zich links, heb ik meer dan mijn bekomst. Simpele en tegelijkertijd kwaadaardige zielen zijn het, M/V.
Tot mijn grote verbazing dook een uur of zo later de linkse tegenhanger van de beruchte Friedrich Eckhardt bij me op. Toen wilde ik meer weten en dat resulteerde in het vastleggen van deze TL. Kwaad kan ik me over het gebeuren niet meer maken en verraden voel ik me niet door mensen die gelieven weg te kijken als het erop aankomt. Hun geloofwaardigheid, ondanks hun bewogen berichten, hebben ze allang voor mij verloren. Vandaar…
Een gedeelte van het lijntje van een vrouw dus die ik volledig vertrouwde. Het is me zuur opgebroken. Achteraf wel een leerschool. Vertrouw mensen niet die uit principe wantrouwen, daar komen ongelukken van. Ook zij heeft het, zie ik nu, over ratten, n.b. met een figuur die onbeschaamd iedereen die niet in zijn straatje past voor grof vuil uitmaakt. Waarom kan ik je geen RT geven, vraagt ze hem…
Het blijft me verbazen hoeveel mensen de gave des onderscheids ontberen en hoe makkelijk ze te beïnvloeden zijn, ook al denken ze zelf van niet.
Ter afsluiting een kleine duik in het verleden, november 2012, Amsterdam. Voelde je ongemakkelijk bij onze komst, Christina? Waarom? Je vroeg immers of ik niet bang was…
&nbsop;
Uitgelichte foto: bron
