De ene alcoholist is de ander niet

Virginia Leith: The BRAIN THAT WOULDN’T DIE (1959)

---

 

ER IS EEN RECHTSZAAK
OPGESTART TEGEN DE STALKER FONS SCAF

Uit de samenhang valt te concluderen dat hier Eveline van Donkelaar aan het woord is. Een half jaar eerder had ze op het politiebureau in Maastricht bot gevangen met haar aangifte, een aangifte waar Ina Dijstelberge haar bij wilde ondersteunen. Nog eerder had Huib Riethof melding gemaakt van een onderzoek dat het OM tegen Tibaert opgestart zou hebben. Ik wacht met spanning af. De rechtszaak, waar Van Donkelaar melding van maakt, werd mede geëntameerd door ene Vlunk. Over hem een rechtbankverslag: ‘Ik weet niet meer wat ik heb gedaan’.

Inmiddels was ook iemand uit Breda naar de politie gestapt en maakte André de Raaij (Krapuul) afgelopen jaar bekend een vuistdik dossier over Tibaert te hebben afgeleverd bij de Amsterdamse politie. Regelmatig zorgt hij voor aanvullingen, viel verder nog van hem te vernemen. Het is misschien hier de plek om er nogmaals met nadruk op te wijzen dat zijn collega van die bewuste site Krapuul volledig op de hoogte is van de gang van zaken omtrent Tibaert. Door het doen verdwijnen van mijn weblogs, waardoor heel wat bewijslast verloren ging van wandaden richting Tibaert, maakt ze zich medeplichtig. Het gaf haar veel voldoening dat Google haar verzoek had gehonoreerd, bleek. Ze ging vervolgens tot de tegenaanval over om haar wandaad een schijn van rechtvaardigheid te geven. 

Wat is dat toch met bepaalde mensen? Ze liegen zeer bewust, maar willen het niet toegeven, ook als alle feiten tegen hen spreken, ze gaan op de ingeslagen weg verder en het wordt van kwaad tot erger. 

Nu terug naar die rechtszaak. Nog steeds heb ik niets vernomen. Maar ja, ambtelijke en justitiële molens werken langzaam, dus we wachten maar rustig af.

In de Geestelijke Gezondheidszorg hechten we sterk aan discretie, wist een verpleegster ooit te melden, i.v.m. mijn persoon. Ze had me gekwalificeerd als een psychische patiënt, die niet wist dat hij behandeling behoefde. Ze rekende het tot haar taak mijn relaties te informeren. Diverse mensen hebben me toen geattendeerd op haar activiteiten, het sturen van DM’s, e-mails en zelfs telefoontjes met waarschuwingen over mij. De directe aanleiding voor dit gedoe bleek haar band met iemand die zich bij justitie moest verantwoorden voor zijn daden op internet. Een alcoholist. Zijn rechtszaak speelde juist in de tijd dat ik deze verpleegster leerde kennen. Ze was gebeten op iemand die ik verder ook niet kende maar waar ik wel last van had. Hij noemde zich journalist. Beiden, zowel die journalist als die alcoholist gevestigd in oostelijk Brabant. Opvallend was dat enkele weken later, merkwaardig genoeg, iemand uit dezelfde regio opdoemde, die zich beriep op contacten met o.a. de Mossad.

Kunt u het nog volgen? Ikzelf nauwelijks. Ik noteerde de laster en waanzin voor zover het mij betrof en ik vroeg me hardop het een en ander af. Na enkele ontmoetingen met deze verpleegster ging ze aan de slag. Ze fabuleerde er rustig op los, ik had wat met Leers, ik was een antisemiet en felle anti-zionist en meer van dat fraais. Nooit en te nimmer onderbouwd door welk feit dan ook. Ze wist van het verdriet dat mijn familie had getroffen door de oorlog en ze maakte van die wetenschap op haar manier misbruik. Ze dreigde ook meteen, van mij kun je niet winnen. Voor haar was dit alles blijkbaar een spel om te zegevieren over iemand die wat te melden had. Aan dergelijke spelletjes wenste en wens ik niet mee te doen. Van lieverlee werd ik neergezet als pathologisch geval, leugenaar, bedreiger, alcoholist, en werd volop gebruik gemaakt van smaad en laster uit gore bron, puur fascistische als die van iemand die geopereerd had onder het pseudoniem van een SS generaal voor de NVU. Nu actief voor de PVV en verwoed strijder tegen Martijn.

Moet ik dit alles steeds weer herhalen? Het lijkt noodzakelijk, immers die verpleegster en die alcoholist hebben het in hun hoofd gezet, en ik moet aannemen dat er nog meerdere mensen bij betrokken zijn, een rechtszaak tegen mij te beginnen. Onder meer  dergelijke berichten circuleren nu op internet:

Twilight, na de fantasie nu de feiten? De vampier is bekend en heeft de gedaante van een verpleegster aangenomen.
Het team?
Nou goed, we zullen zien. Wel dit als kanttekening. Het opzettelijk doen verdwijnen van bewijslast is strafbaar. Daartoe reken ik het doen opschorten van mijn weblogs, informatie bij Scribd en het opschorten van mijn Twitter account Tibaert.

Ook het laten verdwijnen van berichten op eigen weblogs, om de waarheid geweld aan te doen, reken ik hier toe.

Betrokken bij deze daden zijn Eveline van Donkelaar, de verpleegster in kwestie, Friedrich Eckhardt, Ina Dijstelberge, Jacqueline Wouters en hun handlangers, Huib Riethof voorop.
Bij die bewijslast komen nog DM’s en e-mails. Een fraai geheel zal het opleveren. En waartoe dient dit alles? Voor eigen glorie van die figuren? Wat een treurigheid.

Zo schemerig is het niet voor wie even doordenkt en thuis is op Twitter. Hier een linkje dat kan helpen: @lidwieneik_boom… 


Update januari 2018

---

• NOG ZO’N VERVLOEKTE IDIOOT

• VLUNK, DE GROTE VROUWENHELD

• MAXIMAAL 1 JAAR GEVANGENISSTRAF

• EENMALIGE OPROEP

• ALLEMAAL BLOKHOOFD OP TWITTER…

• EEN FASCISTISCH BREIN AAN HET WOORD

• HET HELE BUREAU HEEFT ZICH KAPOT GELACHEN…