Joan Miro: Personnages dans la nuit (1942)
Sjaakie aan de telefoon, kom je ook? Krapuul organiseert een meeting. Neal Lachman komt over uit Londen, we zijn er allemaal. Ik heb nog een stapelbed. Begrijpen deed ik het niet en ik heb beleefd bedankt. Wel Neal gevraagd om, als hij weer eens in het land was in Maastricht op bezoek te komen. Hetzelfde met Riethof uit Brussel. Huib zou komen…
Sjaakie, de Marianne van Krapuul, niet echt, niet authentiek maar meer van dat platvloerse waaraan Bataven lol beleven.
Was er een meeting? Nee, natuurlijk niet. Maar gekke Sjaakie begreep dat niet. Een jaar later was het met haar liefde voor mij voorbij en ik dacht van haar af te zijn. Helaas voor mij, haar Krapuul vriendjes lieten haar niet vallen, die goudeerlijke Sjaakie.
Weer een jaar later. Een van mijn Twitter kameraden kwam op de idee om op Fazantenjacht te gaan. Fazantenjacht? Ik begreep het niet, op internet gezocht en jawel hoor, de Fazantenjacht ging op 15 oktober open. Het werd de datum voor onze meeting. De Krapuul vriendjes van Sjaakie raakten helemaal van slag. Ja, en toen viel bij mij ook het kwartje, niet bij die twee heren o zo begaan met Sjaakie. Als ik die tweets nog kan vinden plak ze nog hierbij. Het theater van de lach is er niets bij vergeleken.
Waarom ik op die flauwekul terugkom? Van een aantal sites heb ik een Twitterlijntje aangemaakt op de Hootsuite. Al jaren staat er Krapuul tussen. Het komt me nu op een bijzondere manier van pas. Arnold is op herhaling, kan ik nu zien, vermoedelijk met zijn alter ego. Of is het toch Jeroen, de grote leidsman? Oordeel zelf, met dank aan iemand anders, die stevig in de weer is linkjes van Krapuul door te sturen, vaak van berichten die het karakter van een tweet hebben. Een goede ouwe maar, over debielen van dezelfde auteur als boven. Let wel, het gaat niet over Sjaakie:
Of toch? Het schoolvoorbeeld van iemand die te manipuleren valt is toch wel Sjaakie. Ze was binnen het uur om en viel in de armen van Sandra en Jeky, beiden sterk in de massage van de menselijke geest voor een groot doel. Haar destructieve kracht mag ik als bekend veronderstellen. Deze is omgekeerd evenredig aan haar geestelijke bagage, dat begrepen die twee maar al te goed. Wie dat niet wilt zien of ontkent en er gebruik van maakt kan geen zuivere bedoelingen hebben. Waar komen die PVV stemmers vandaan, kun je je afvragen, dat stukje lezend. Werden ze in het verleden ook gemanipuleerd en door wie dan wel? Relevanter lijkt me echter, wie zijn het kwalijkst? Wie zijn fout? Personen die de kluit met opzet belazeren, liegen en bedriegen dus, en er zo nodig nog een schep smaad en laster bovenop gooien om (vermeende) tegenstanders uit te schakelen, manipuleren dat het een lieve lust is. De lasten en de schade zijn voor de anderen…
Je vindt dergelijke mensen ook op Krapuul, heb ik moeten ervaren. Hun taal is vaak uitwisselbaar met die van het PVV volkje, weinig of geen argumenten, geen analyse. Ze maken zich daardoor tot gewilde aanhangers van het gedachtegoed van Wilders met een andere invulling. Helaas, de laatste blijkt slimmer te zijn en zijn rechterhand Bosma ook, moet ik tot mijn verdriet steeds weer constateren. Een argeloze meelezer ziet het en die figuren niet? Maakt dat de kat wijs. Toch halen die en andere “linkse” figuren schaamteloos streken uit, waarom? Daar moet ik nog eens diep over na gaan denken. Er zijn plausibele redenen voor aan te geven, weet ik. Ontkenning…, fascisme…, autoritaire persoonlijkheidsstructuur…, paranoia…, de banaliteit van het kwaad…, gebrek aan historisch besef… en veel meer. Zeer zeker, een tekort aan elementaire beschaving. Dit najaar wil ik wel eens een feestje organiseren, als er door het gajes tenminste geen roet in het eten wordt gegooid. We zijn eraan toe.
Een dag later, een update…
Vandaag zie ik een leuk voorbeeld hoe Krapuul opereert. Voorop staat bij hen het motto als er maar naar onze site gelinkt wordt. Zo is die Jeroen ooit begonnen en zo gaat het alsmaar verder. De volgende stap veronderstel ik wordt een verdienmodel. Creative Commons lapt hij aan z’n laars, behalve als het hem te pas komt. Voor een fascistenstreek draait hij zijn hand niet om. Een van zijn medewerkers, die alles van nazi’s schijnt te weten, bewandelt de omgekeerde weg. Hij graait, niet met geld, maar met journalistiek product. Een voorbeeld: This cry for help on a Primark label can’t be ignored. Zoek zijn stukje maar op bij Krapuul en u ziet wat dit auteursrechtenschendertje (Dijstelberge, ook Krapuul) er van weet te brouwen.
Uitgelichte afbeelding: Joan Miro – bron
