“Vandaag ik, morgen u, overmorgen weer iemand anders, totdat niemand meer iets durft te zeggen uit angst voor dit gajes.”
Aldus Peter Breedveld.
De Twitter account van Frontaal Naakt is geschorst. Z’n relaas komt me meer dan bekend voor. Van stalken tot doodsbedreigingen. Maar door wie werd ik op non-actief gesteld? Dankzij de meest miserabele figuren die ik op Twitter heb leren kennen. Ze noemen zich links.
Peter noemt namen, ik ook. Met stip bovenaan staat bij mij Huib Riethof, dat zal niemand verwonderen die Tibaert de laatste twee jaar gevolgd heeft. Deze man maakte het mogelijk dat Tibaert in diskrediet werd gebracht. De PVV’ers staken de vlag uit.
Het onbenul regeert of liever de stompzinnigheid. Schelden, bespotten, dreigen bij gebrek aan argumenten, zowel bij rechts als bij links. Voor mij zeer ontnuchterend. Lasteraars en bedriegers worden over en weer in bescherming genomen. Het wordt hoogtijd dat er via justitie ingegrepen wordt.
De zozeer geroemde vrijheid van meningsuiting wordt genekt, dankzij figuren als deze vrouw. Haar handelwijze heeft er voor gezorgd dat veel laakbaars uit haar kringetje verdween. Ze beschouwt Google zelfs als een juridische instantie. Dan ben je toch niet meer helder in je hoofd. Juist, via Twitter en Google slaan we de verkeerde weg in, de rechter blijft de enig juiste instantie.
Wat dondert het ook, in het dagelijkse leven stellen die personages geen moer voor. Houten koppen waar niets in doordringt en verder? Over fascisme heb ik me meer dan voldoende druk gemaakt, er zijn plezieriger zaken in het leven. Ook plezieriger dan die z.g. sociale netwerken. Een dagboekje bijhouden, af en toe op herhaling vanwege de verdwenen spullen, moet meer dan voldoende zijn.
Verrukkelijk die vrouwen… Nee, niet de laarzentypes, de grofgebekte manwijven. Luister eens naar Renée Fleming. In haar lievelingsrol als Rusalka wordt het tastbaar wat liefde vermag. Het valt niet onder woorden te brengen…
Graag wil ik nog wel een Twitter vriendin in herinnering roepen die door het “linkse” gajes werd besmeurd en helaas veel te jong in januari is overleden. Met nadruk betrek ik er ook onze wederzijdse vriendin in, die pal stond toen dankzij het genoemde heerschap en zijn consorten de vuilnis van hen me echt teveel werd.
Van beide vrouwen hier hun avatar.
Afbeelding: Charles Levier – bron
