Alfred Eisenstaedt: Intermission at Chinese Mission School in San Francisco (1936)
Zou Freud dan toch gelijk hebben? Voor mij staat inmiddels vast dat in ons midden vrouwen verkeren die gebukt gaan onder penisnijd. Deze vrouwen lukt het maar niet kerels die ze stiekem bewonderen plat te krijgen. Uit wraak willen ze vervolgens die mennekes het liefst castreren. Figuurlijk slagen ze er wonderwel in. Maar ze willen meer.
Hun streven, de vernietiging van de man, het opheffen van de man zo stellen ze zelf. Ze noemen dat feminisme.
Instinctmatig weten mannen dat ze deze vrouwen links moeten laten liggen. Sensualiteit is deze vrouwen van nature vreemd en dan is de pret snel voorbij. Die vrouwen portretteren, hun geflikflooi in kaart brengen in al haar liederlijkheid kan je letterlijk de kop kosten. Dan zijn ze plots niet meer vies van kerels, dan spannen ze nog het ergst denkbare gajes voor hun karretje.
Zusterliefde is hun vreemd. Ze gebruiken hun zusters voor eigen glorie, voor het overige verachten ze vrouwen die liefdevol zijn, zorgzaam en begaafd zijn. Als deze zich tegen hen durven te keren drijven ze er de spot mee.
Het woord feminisme uit hun mond klinkt als verraad aan de eigen sekse. Kan dat gezeik van die wijven eindelijk eens ophouden?
Uitgelichte foto: Alfred Eisenstaedt – bron
