Zou het mogelijk zijn ouders herop te voeden, niet van staatswege, maar door hun eigen kinderen? Erich Kästner heeft er eens een mooi boekje over geschreven, een soort Anti-Emile. Als ik nu teruglees wat er over Tibaert te melden viel de afgelopen jaren ontkom ik niet aan de gedachte dat iets in deze geest noodzakelijk is. Je zou kunnen beginnen met een vorm van rechtspraak waar een ieder zich moet verantwoorden als hij/zij uitspraken doet over personen via internet zonder ze te staven. Hoe? Daar vraagt u me wat. De politie met dergelijke zaken belasten is zinloos, dan scheep je een apparaat op met zaken waartoe het niet geëquipeerd is.
Kinderen denk je soms, krijgen helaas niet de opvoeders die ze verdienen. Ze worden gesmeed naar de wensen van hun ouders en voordat ze de kans krijgen de wereld te ontdekken zitten ze al volgestouwd met vooroordelen en meninkjes. Dat komt nooit meer goed. De resultaten vallen bijzonder goed te aanschouwen op internet, op Twitter. Men matigt zich oordelen aan waartoe men niet competent is. Men reproduceert aantoonbare nonsens, of er mensen door geschaad worden of niet. Juist dergelijke figuren beweren dan ook nog glashard dat ze strijden voor hun en onze kinderen. Als hen dat zou lukken wordt de samenleving echt tot een hel. Ik noem ze voor het gemak Bataven, een ander noemt ze hufters, wat ze zonder twijfel ook zijn.
De Bataafse hufters, die Tibaert lastig vielen tot doodsbedreigingen toe, gaven voor mij een mooi beeld van volk dat Wilders adoreert en uitermate lomp te werk gaat. Ze gaan snuffelen in je verleden en willen je onmogelijk maken. Een probaat tegenmiddel bleek het publiceren van hun spulletjes aan Tibaert gericht. Zonder dat ik het wist had zich in vrij korte tijd een grote meute verzameld over wat ik me wel dacht te kunnen permitteren. Iemand op internet had dat wel bijgehouden en speelde me een lijstje met namen van hufters toe. Ook dat heb ik gepubliceerd.
Een storm van verontwaardiging barstte vervolgens los op Twitter. Toen een dame ook nog melding maakte van hacken en aangifte deed tegen Tibaert was het hek helemaal van de dam. Ik vond het welletjes en wilde stoppen. Ik had buiten de wraakacties gerekend van twee zich links voelende dames. De een had ik geblokt vanwege het verspreiden van laster en smaad richting Ed van Thijn, de ander was in haar wiek geschoten toen ik een correctie gaf op m’n blog over haar volledig absurd gedrag op een terrasje en de verslaggeving daarover op haar blog. Vervolgens ontstak ze in grote woede omdat ik een niet voor niets veroordeelde alcoholist, die een van mijn Twitter vriendinnen grof had beledigd, op genoemd lijstje plaatste. De twee door niets te remmen dames wilden hun gram halen.
Deze gebeurtenissen vonden plaats kort na het verschijnen van een bericht bij Hollandse Hufters. Op die site verscheen ook een lijst met volgers van Friedrich Eckhardt. Ja, zei de vrouw van het terrasje, zo moest ik het doen. Ze maakte er zelfs een eigen blogje over dat korte tijd later weer verdween. Het heeft nooit bestaan, beweerde ze later. Ze heeft het echter snel weer weggehaald, want het opnemen voor de familie Scaf, wat ze daarin deed, kwam niet meer van pas. Ze vatte eenzijdig een strijd tegen me aan toen ze zag dat de Demmink dame zeer succesvol de zaak kon bedriegen en daarbij gesteund werd door mensen van de site Krapuul.
Ook dit wilde ik tonen, gelijke monniken, gelijke kappen. Min of meer moreel daartoe gedwongen voelde ik me en ben verder gegaan met het registreren wat hufters zoal aanrichten. Het mooist van al werd de innige samenwerking tussen die twee dames en de heren Hartman en Eckhardt. Het hoogtepunt in hun “strijd” kwam vorig jaar, Google deed mijn blogspots verdwijnen met als argument herhaaldelijke schending auteursrecht. Een van de klagers was Eckhardt, de laatste in de rij Dijstelberge, die de eer heeft de definitieve stoot te hebben gegeven. Ze heeft inmiddels een speciaal weblog aan Tibaert gewijd en ze mag niet klagen over belangstelling. Samen met mij de zaak, schending auteursrecht, aan de rechter voorleggen durfde ze niet aan.
Op een simpele vraag aan haar van twee jaar geleden heb ik zelfs geen enkele reactie gekregen. De vrouw die uiteindelijk mijn blogspots deed verdwijnen zei tegen me, toen ik aangifte had gedaan tegen Herman Falkenstein (op verzoek van derden) dat ik er niets van begreep. Mijn wedervraag, wat dan? Radiostilte… Ze beweert nu zelfs dat ik “meelifte” met anderen bij het doen van die aangifte. Ja, die vrouw beweert heel veel. Maar o, wat is haar spel doorzichtig, net als bij al die andere hufters.
Mijn vroegere weblogs zijn dus verdwenen tezamen met veel materiaal uit 2013 waarvan ik geen copieën bezat. Vanwege de aankomende rechtszaak zet ik nu de screenshots op internet vanaf medio 2012, zodat toch een te reconstrueren beeld ontstaat van hetgeen plaatsvond. Via deze pagina kunt u ze teruglezen. Buiten die vermaledijde tweets staat er ook nog wat ander illustratiemateriaal tussen bestemd voor die nu verdwenen blogs. Het meeste hiervan heb ik apart bewaard. Ik heb echter weinig animo om al dat spul te gaan selecteren en heb het er maar pardoes zo opgezet zoals ik het bewaard heb.
Hoe ik tot het maken van dit bericht kwam? Ik ging even googlen op “Tibaert“. Het bericht van Hollandse Hufters wil ik u niet onthouden.
ps – december 2017
Het weblog Hollandse Hufters is helaas van internet verdwenen. Het bericht van dinsdag 18 september 2012 met een laatste update oktober 2014 had ik echter al hier in zijn geheel overgenomen: “De ‘Groep Eckhardt’ in actie”. Ik heb het nu vanwege de samenhang op dezelfde dag gedateerd als het bovenstaande bericht.
Uitgelicht gif: bron
