Muzisch

Willem de Kooning: Queen of Hearts (1943)

 

Vele geletterde figuren houden ondanks verworven kennis in jonge jaren nog steeds vast aan oude zeden.
 
Een van hen las vroeger Sweezy, hopelijk ook Dobb en Bettelheim, nee niet Bruno van de sprookjes, autoriteit op het gebied van autisme, totdat hij door de mand viel, maar Charles. Over Tsjecho-Slowakije en Dubcek, de vrije markt onder communistisch vaandel en meer van die zaken mag ik aannemen. 

Geen stof voor vrome, kerkelijke zieltjes zo op het eerste gezicht.

De geletterde is echter zeer christelijk gebleven, de gekruisigde was immers de eerste communist. Hij is een man die graag blokt en nooit ingaat op wat tegenstrevers te melden hebben. 

Zijn tegenpool in Christus is een Roomse dame, zeer actief op Twitter. Ook zij is geletterd en spreekt haar talen. 

Veel bindt hen, maar doordat ze in hun eigen hokje blijven komt geen, laten we het maar zo noemen, kruisbestuiving tot stand. De bodem blijft onvruchtbaar. Dat kan toch niet Gods wil zijn? Begrijpen ze tekenen des tijds niet?

Niet zo vreemd, ze hebben cultureel veel met elkaar gemeen, zelfs een vergelijkbare muzikale smaak zie ik nu. Ze rouwen om het verlies van Udo Jürgens:

Warum nur, warum… Gelukkig werd het vertaald, zodat de schoonheid pas werkelijk kon doordringen.

Vergeten we Ina niet, een van die vrouwen met een brede belangstelling en goede smaak, kort en krachtig meldt ze:

Zo mooi, zegt Joukje, ook al iemand die niet van communiceren met andersdenkenden houdt en zich thuisvoelt bij het nieuwe fascisme van Joost Niemöller, want realistisch moeten we natuurlijk blijven. De schoonheid zegt André…

Steeds weer frappeert het muzische bij deze geletterde mensen. Wie weet zorgt dat voor de uiteindelijke doorbraak, komen ze elkaar steeds nader in de door hen zo vurig gewenste harmonie. Internet maakt het mogelijk. Er bindt hen beslist meer dan hun scheidt.

Nog dit. De paus, die volgens Helena meer weg heeft van een diabolische figuur, laat Mozart ten gehore brengen tijdens de Kerstwake in de Sint Pieter.

Dankzij deze Roomse dame weet ik nu dat ‘le Pape François veut du Mozart lors de la Messe de Noël’. “Et incarnatus est” dure huit minutes, une éternité…’ terwijl ik n.b. van plan was naar de Servaasbasiliek te gaan voor de nachtmis. De paus stelt me nu voor een dilemma. Voor André en die dames zal dat niet gelden, Bataaf als ze zijn, erfgenamen van beeldenstormers en geuzen.
 
Hier de opname uit Rome. Zou Helena niet geweten hebben dat het “incarnatus est” uitgerekend door een joodse zangeres gezongen zou worden? Ja, die paus heeft historisch besef, kun je van Helena niet zeggen.

• MOZART IN DE NOTRE-DAME

• HET VOLKSLEGER