La sexualité des Français de De Gaulle à Sarkozy
Aankleven, meeliften, de schijn ophouden. Ach wat mensen al niet verzinnen om zich een aureool te verschaffen. Ze geloven er op het laatst zelf in en worden woest als je er doorheen prikt.
De gebeurtenissen in Parijs geven weer aanleiding tot zonderlinge reacties, die alles zeggen over de spreker, niets over de gebeurtenis en de daarmee samenhangende problematiek. Nee, ik heb het niet over Wilders, maar over iemand die wenst als anarchist beschouwd te worden en verwoede pogingen doet mensen met een anarchistische inslag verdacht te maken en het zwijgen op te leggen.
Op zijn Bommeliaans tracht deze iemand de Franse esprit weer te geven: “Soixante-huitard Wolinski ook doodgeschoten. Op de een of andere manier raakt mij dat meer dan de namen die mij niets zeggen” en vervolgens gaat hij aan de slag. Knap hoe hij erin slaagt op zijn geliefde site een stukje in elkaar te frommelen over Parijs 2015 waarin hij het middelpunt vormt. Is dat zijn christelijke inborst?
“En een persoonlijke noot: toen ik hoorde dat Wolinski bij de vermoorden hoorde was ik pas echt persoonlijk geraakt. Wolinski hoorde “bij ons”. Het verraste mij dat hij nog actief was.” Dat zegt hij nadat hij zeer verward gesproken heeft over de geest van ’68, de vrijheid van meningsuiting, de krantenwereld en uiterst rechts. Hij ziet zich vermoedelijk als een eenzame strijder:
“Het komt er nog steeds op aan te strijden met het wapen van toetsenbord, pen en potlood tegen fascistoïde types – of zij zich verschuilen achter “de islam” of “het liberalisme” met zijn “joods-christelijke waarden” (waar Charlie nou toevallig ook alleen de draak mee stak).” Die strijd voert ie dan op zijn zolderkamertje, in het geniep. In het openbaar doet hij het tegenovergestelde.
De werkelijke gotspe is het slot van zijn stukje: “Rust in vrede, makkers.”
Z’n strijdvaardige kameraad valt hem bij:
“Het is hoog tijd dat “links” zich krachtig verzet tegen demonisering. Door een echt alternatief te bieden. Niet alleen zeuren (SP) maar ook uitwerken. EN door idioten als Wilders op hun plaats te zetten. Anders volgt het lot van de Duitse Communisten en Sociaaldemocraten die, hoe meegaand ook, in 1933 werden verbannen naar concentratiekampen (door Wilders “tuigdorpen” gedoopt). Wehre den Anfängen!”
Deze man is steeds op zoek naar historische parallellen, omdat hij van fascisme geen notie heeft. Ja, hij kent de data, maar wat fascisme is en in welke gedaante het zich hier en nu manifesteert begrijpt de man niet. Dat verklaart ook dat hij zich regelmatig bloot geeft als fascist. Inmiddels heeft hij zich zelfs het begrip “demoniseren” eigen gemaakt.
Werkelijk, ik raak met stomheid geslagen bij het leesvoer van die twee. Hun beider chef-redacteur doet werkelijk de deur dicht, een man die niet vies is van zelfverheerlijking. De man die wel het doorlinken schijnt te hebben uitgevonden. Tot in den treuren herhaalt hij dezelfde riedel, overal weggejaagd, het kost me klauwen vol geld, het dierbare goed “de vrijheid van meningsuiting”:
“Omdat vrijheid van meningsuiting echt heel belangrijk is stond op de van mijn eigen belastinggeld bekostigde VARA-site dat wij “viespeuken”, “antisemieten” en “nationaal-socialisten” zijn. En omdat vrijheid van meningsuiting echt het aller- aller- allerbelangrijkste is wat er is wil google ads niet bij ons adverteren, want wij bieden geen positieve internetervaring. Dat schreef google ons ook: wij willen graag dat mensen op het internet een plezierige internetervaring beleven.”
Namens wie, over wie en tegen wie zeggen deze mensen dat? Zeggen ze het om zichzelf te overtuigen in hun strijd tegen de boze buitenwereld? Want ook dit is waar, in mijn eentje heb ik de afgelopen jaren een veelvoud getoond van wat mogelijk is in dit land onder de banier van “vrijheid van meningsuiting” dan deze strijders met vooral veel inbeelding. Hun reactie? Weg met die vent… Weg met Tibaert, die gnome, die pedofiel, die haatzaaier, die neo-nazi, die ouwe gek uit Maastricht.
Ze zouden me wel eens komen opzoeken vanwege het stalken. Demoniseren, stalken… Juist, het zijn de geluiden die ik maar al te goed ken van het rabiate PVV volk. Het is maar dat u het weet, de waarheid gaat bij deze mensen in nevelen gehuld. Het schort ze, en dat is het meest trieste, aan een klein beetje burgermoed en solidariteit. Verrekken kan je, zo simpel is dat. Onderwijl bof ik toch maar: “C’est dur d’être aimé par des cons”…
Hun niveau: Nederland wordt kinds, vijfentwintig kilometer per uur. Een schrikbeeld voor deze feministische ecologe. Zou ze weet hebben van Han Lammers en de metro? “Hoed je voor als links vermomde rechtsen. Mijd ze als pest, want ze zijn nog erger als de rest”. Links in de zeventiger jaren…
Ergens weet van? Nee. Krapuul dus. En Wolinski? Een fragment uit “Aveux”…
Hij kon getuigen, misschien wel op de eerste plaats over al die mooie vrouwen die hij zo bewonderde…
Afbeeldingen: Georges Wolinski – © Wolinski/Drugstore
Een gedachte over “Namens wie, over wie en tegen wie?”