Mij werd eens te verstaan gegeven dat ik me slechts met achtsterangs personen bezighield. Huib Riethof: kopstukken van de PVV durft hij niet aan. Ik zal maar niet vragen of hij zich er zelf toerekent, tot die achtsterangs figuren en of hij zich wel realiseert wat hij feitelijk zegt. Ik weet wel zeker van niet. M.a.w. een onbenul die meent te mogen oordelen over anderen en als ik het goed begrepen heb daar zelfs geld mee heeft verdiend.
Voor mij liggen de kaarten duidelijk. Het moeilijkst voor een architect is het bouwen van een huis. Je hoeft maar rond te kijken om te zien wat ik bedoel. Aan de ene kant de troosteloze massahuisvesting, laag en hoog met horizonvervuiling op de koop toe, aan de andere kant de asociale privaatsector met optrekjes die vooral als unicaat de uitzonderlijkheid van de bewoner moeten uitdrukken. Let even op waar de plannenmakers wonen en wat ze zich als zijnde bezit zich toeëigenen.
Als je een andere weg wilt bewandelen, en dat doe ik al mijn leven lang, wordt het moeilijk. Aan randvoorwaarden als de politieke constellatie valt nauwelijks te tornen. Hoe breng je dan verandering teweeg? Van onderop is mijn devies. Zie mijn bijdragen op internet. Het is oneindig veel gecompliceerder iets te tonen van mechanismen die ons naar de fascistische hel voeren dan voortdurend te kwekken dat deze of gene van partij zus en zo niet deugt. Nette, beschaafde mensen reageren echter zo…
Mijn ervaringen als stedenbouwkundige spelen vanzelfsprekend een grote rol. Om samenhangen dient het te gaan. Politieke, sociale en economische artefacten werken op alle terreinen van ons leven door en ze worden ruimtelijk vertaald. Het resultaat zal en kan nooit een Gesamtkunstwerk zijn, ook al is het zo gedacht, gelukkig maar. Kijk maar rond, achter façades gaat een heel verhaal schuil.
Iets van deze stedenbouwkundige benadering wil ik graag aan iedereen die me een beetje volgt meegeven. Samen achter de façades kijken, een beetje als antropoloog loskomen van vooroordelen en hokjesdenken. Niemand valt tot een aspect van zijn verschijning te reduceren, ook al denken fascistisch ingestelde mensen dat. Daarbij, de optelsom van de delen vormt nooit het geheel, dat geldt zowel voor een individu en voor de samenleving als geheel.
Ga maar bij jezelf te rade, dan wordt het glashelder dat een samenleving een uiterst veelvormig en gecompliceerd iets is. De kernvraag daarbij is hoe groot is ieders invloed op het geheel en voor hoeverre zijn zaken opgelegd, afgedwongen? Zie de activiteiten van planologen, zie onze infrastructuur, zelfs de ideologie, die men ons opdringt, met als resultaat de dwangbuis hoe we dienen te leven met sociale segregatie als bonus of straf. De huisvesting illustreert dit laatste optimaal en het wordt aan de man gebracht als natuurlijk.
Over het bouwen van een huis had ik het. Het wordt een complex geheel als je je dit alles overdenkt. Een woning valt niet los te zien van zijn gebruik, van zijn omgeving, maar bovenal niet van de maatschappelijke context. Zo maar tussendoor. Welke impact op de maatschappij zou het gehad hebben als we in de zeventiger jaren daadwerkelijk voor huisvesting hadden gezorgd voor onze gastarbeiders, hen betrokken hadden in de planvorming om hun woonwensen te realiseren?
Dit alles vertel ik een beetje in een opwelling, omdat sukkels als steeds de zaak op z’n kop willen zetten. Dan heet het dat ik lieg, dat ik scheld. Zijzelf permitteren zich de meest onappetijtelijke zaken, waarvan een aantal feitelijk het oordeel van de strafrechter behoeven. Ik geef slechts kwalificaties over schanddaden die goor en schunnig zijn. Niet om lekker een potje te schelden.
Voor alle duidelijkheid, ga er maar rustig vanuit dat als ik dergelijke kwalificaties gebruik het nog vele malen ernstiger is. Man en paard blijf ik noemen. Als je de euvele moed hebt mensen te willen beschadigen dien je ook voor je daden te staan, je te verantwoorden. Zo simpel is dat.
Riethof kom even met dat bewijs. Je had het toch? Laat het even zien…
Nu ga ik weer met oude foto’s aan de slag, daar doe ik al jaren veel mensen een plezier mee. Video en audio opnames komen ook nog aan de beurt. Tja, als ouwe gek heb ik het net zo druk als in mijn jonge jaren. Gelukkig ben ik nog niet aan het dementeren.
Een dag later op Facebook:
De vraag is, welke daden moeten volgen? Of toch de grote kladderadatsch?
