‘Do you worry about global climate change?’ Liverpool, March 2019
“Ah! c’est la révolution” roept André uit als hij een foto ziet uit Madrid. De massa op straat, dat was een paar weken geleden in Parijs ook het geval. Ging het daar over liberale verworvenheden, in Spanje gaat het over het naakte bestaan. Van rechts tot links populistisch wordt geroepen zo kan het niet verder. Is dat een teken van revolutie, van een versnelde (radicale) omwenteling? Wrijf maar goed je ogen uit, André, voor je het weet zit je in een nachtmerrie. Met Occupy heeft het weinig uitstaande, zij hadden nog de link met de Arabische Lente. Die kreeg geen steun, de oude orde moest zo snel mogelijk onder de regie van de USA en Israël hersteld worden. Een nuttige pion verleende zijn hand- en spandiensten. Onze koning heeft hem deze week de laatste eer bewezen.
Man, je leeft in een jongensboek. Mei ’68, de hippie beweging, provo, ik kan het niet meer horen. Je las toch Sweezy, vertelde je omstandig op Twitter. Heb je werkelijk nooit leren begrijpen wat er toen in Praag plaatsvond?
“Knijp mij, is dit echt? Krijgt “2011”, het “1968” van deze eeuw, tot nu toe uiteraard, echt een politiek gevolg in Europa? Via verkiezingen, maar dan wel na volop mobilisatie op straat, het ontmoetingspunt bij uitstek in steden?”
Wie is die massa op straat, wat is een massa, een massamobilisatie? Overdenk deze zaken eens. Dan lopen je misschien ook de rillingen over de rug. Precies, wat worden weinig lessen uit de geschiedenis getrokken en steeds wordt het volk als voer gebruikt.
Wel begrijp ik steeds beter waarom je nooit, maar dan ook helemaal nooit met een andersdenkende in discussie gaat, je waarschijnlijk zelfs niet afvraagt wat in die massa omgaat, zeg maar het SPVV volk, de Sjaakies om nog duidelijker te zijn. Blijf maar lekker je singeltjes draaien en verder dromen. Mensen als jij zullen steeds ontbreken waar het echt nodig is, waar vuile handen gemaakt moeten worden. Met mooie praatjes schiet niemand een bliksem op, daar kunnen raddraaiers en dominees beter mee uit de voeten met het bekende resultaat.
Over de “straat” een ander maal…
ps
Kom eens eindelijk uit de kast, André en vertel me klip en klaar wat je me te vertellen had, november ’12. Je vriendin was min of meer perplex dat ik durfde te komen. Dat had een reden en die was jij. Wat heb je stiekem uitgevreten, wat durf je nog steeds niet open en bloot me te zeggen? Het lijkt me voor de lezers van dit weblog heel amusant om dat eens te mogen vernemen. Dank je overigens, dat ik via jou anderen wat duidelijk kan maken. Het kost me weinig moeite en is veel illustratiever dan welk doorwrocht betoog ook.
Een houding als de mijne is je volkomen vreemd, daar kan ik best mee leven. Die van jou begrijp ik in al zijn ééndimensionaliteit in hoge mate en ik maak me zelfs sterk dat je uiteindelijk weinig of niets wenst te begrijpen. Vervolgens ga je orakelen… Beetje de Bataafse natuur, zoals ik ze noem. Dat uitgerekend een dergelijk iemand zich beroept op mei ’68 is werkelijk hilarisch en bezorgt me grote pret.
Uitgelichte afbeelding: Liverpool – bron
