Vooraf
De site waar hieronder meermaals naar wordt verwezen lijkt overgenomen door Steungroep 13 september, een groep ter ondersteuning van Joke Kaviaar, waarvan ik me met klem distantieer.
Gisteravond kreeg ik een verwijzing naar een site toegestuurd, die ik tot mijn schande nog niet kende en die iedereen regelmatig zou moeten raadplegen:
Door uitsluiting, vervolging, opsluiting, uitzetting:
VERDWENEN OF DOOD… MAAR NIET VERGETEN!
Dit is de (onvolledige) lijst met slachtoffers van Fort Nederland.
Verdwenen en waarschijnlijk dood, of met zekerheid dood door een beleid dat mensen het leven onmogelijk maakt.
De lijst wordt aangevuld met de nodige documentatie:
List of documented refugee deaths through Fortress Europe, de Europese dodenlijst
Full list of deaths during deportations from Europe, dood tijdens deportatie
Doodsoorzaak: zelfmoord, een onderzoek naar zelfmoord onder asielzoekers
Driven to desperate measures, een Engelse publicatie uit 2006
On line boek: Mishandeling in de grensgevangenis; hierin worden ook sterfgevallen vermeld.
On line book: Ill-treatment in a dutch deportation-prison; in this book, deaths are also mentioned.
NRC, 10 november 2009: Kijk niet weg als er lijken aanspoelen
Ze start in 1992 met dit bericht:
23 april 1992: Jacqueline Muluta (Zaïre)
Na vier dagen transit op Schiphol, en acht dagen grensgevangenis Amsterdam Zuid-Oost, ziek en zonder medische zorg, is de zwangere mevr. Maluta (met familie) op straat gezet. In opvangcentrum Nijeveen ook geen medische hulp. Tenslotte in ziekenhuis te Meppel overleden. Zie autonoom centrum: gebouw van leugens: medische zorg (stukje naar beneden scrollen), en ontwikkelingen in de grensgevangenis, en verzet en criminalisering van grensgevangenen.
Wordt ook vermeld in:
On line boek: Mishandeling in de grensgevangenis / On line book: Ill-treatment in a dutch deportation-prison
Ook in 1992 verscheen dit opmerkelijke bericht in Le Monde diplomatique:
Dans la nuit du 15 au 16 décembre, à 3 heures du matin, armés de matraques et aidés par des chiens, des policiers néerlandais ont investi le camp d’Oode Beatrix. Sans ménagement, ils ont embarqué une cinquantaine de personnes – certaines en pyjamas, – et les ont mises de force dans un avion à destination d’Israël. Pour échapper à la rafle, M. Sergei Afanassiev a sauté par la fenêtre et s’est grièvement blessé. Depuis des mois, ces juifs d’origine soviétique s’étaient réfugiés aux Pays-Bas : fuyant Israël, ils revendiquaient le droit d’asile. Les diverses interventions des Eglises et de nombreuses organisations humanitaires, la disposition du gouvernement français à accueillir cinq ou six de ces familles n’ont pas arrêté l’action policière des autorités des Pays-Bas qui, le 23 décembre, expulsaient neuf autres personnes.
Al jaren eerder berichtte de WDR radio in haar Kritisches Tagebuch over de misstanden in Nederland bij de opvang van asielzoekers. Met nadruk werd gewezen op de toestand bij Schiphol. Als dat in de Bondsrepubliek zou spelen werd het een internationaal schandaal, nu zwijgt iedereen erover, zei de correspondent. De Schipholbrand, jaren later, liet zien dat er in de tussentijd niets veranderd was, waarschijnlijk het tegendeel zelfs.
Op de boven aangehaalde site wordt over die brand uitvoerig verslag gedaan.
De Schipholbrand: “Adequaat” beleid
Elf mensen kwamen om het leven bij de Schipholbrand in de nacht van 26 – 27 oktober 2005.
Hun dood is een even tragisch als logisch gevolg van het Nederlandse vreemdelingenbeleid. Een beleid dat bestaat uit uitsluiten, opjagen, opsluiten en uitzetten.
In het cellencomplex zaten circa 298 mensen opgesloten tijdens de brand, en allen zijn zij slachtoffers van die brand.
Wij roepen op tot solidariteit met alle slachtoffers. Wij vinden dat er een eind moet komen aan het opsluiten van vreemdelingen met als enig doel ze het land uit te knikkeren.
Migranten zijn wereldburgers net als jij en ik.”
Er is onnoemelijk veel gezegd, geschreven, en gebeurd sinds de brand, maar vast staat één ding: De Nederlandse overheid, met als hoofd verantwoordelijken de toenmalig ministers Donner (justitie), Verdonk (vreemde- lingenzaken en integratie), en Dekker (Volkshuisvesting), liet willens en wetens mensen opsluiten in een snel en goedkoop gebouwde gevangenis met slecht of niet opgeleid personeel.
De gevangenis was brandgevaarlijk. Dat was de conclusie van het rapport van de onderzoeksraad voor de veiligheid. Maar dit was al vóór de brand bekend.
Veel kun je hier niet aan toe te voegen, tenminste als je het materiaal tot je hebt laten doordringen. Ter herinnering en als een ode aan Nico dan maar, een Griek die mocht blijven om hier spoorwagons schoon te maken. Een gastvrijer persoon als Nico kon je je nauwelijks voorstellen…
Citaat: © 2007 Le Monde diplomatique.
Affiche: bron
