San, zich noemende Blondemevrouw: “Al sinds begin dit jaar ontvang ik berichten dat ik gemist word in het (islam)debat. Ben ik er een paar dagen; “neem toch eens pauze” Haha”.
San is een schat, eerlijk waar. Net als een paar andere vrouwen op Twitter is ze wetenschappelijk geschoold, autodidactisch nog wel, en zeer bezorgd over onze toekomst. Sandra Strieker is een andere beroemdheid op dit medium, Rand, Kant en Nietzsche zijn haar lievelingsauteurs. Als u een naam wilt horen uit de andere hoek van het politieke spectrum, dan kan ik die ook geven, Ina Dijstelberge. Zeer wijsbegerig is die vrouw. Het zou toe te juichen zijn als deze vrouwen een pact sloten, uiteindelijk is de toekomst aan de vrouw.
Een debat om die samenwerking op te starten zou heel mooi zijn, waarom niet in De Balie? Ina bewaart er bijzondere herinneringen aan i.v.m het feminisme. Ze is er anderhalf jaar later nog niet uit of ze verslag moet doen van een geruchtmakende bijeenkomst over feminisme die daar plaatsvond. Een debat van vrouwen uit de joods-christelijke cultuur over de islam. Dat moet toch lukken? Echt een debat in de breedte, beginnend met die reusachtige vrouw die Mohammed de mogelijkheden gaf zijn zegenrijk werk voor de Arabische wereld te verrichten. Waar zou Europa gestaan hebben zonder de ontwikkelingen die hij in gang bracht? Nog in de donkere Middeleeuwen? Wie weet.
Vrouwenonderdrukking, vrouwenmisbruik, vrouwenverachting, o zo ontwikkeld in de Westerse en christelijke traditie afzetten tegen die uit de islamitische wereld in al zijn verscheidenheid, dat lijkt me zeer relevant. De liefde voor kinderen is een ander chapiter, het respect voor Moeder aarde weer een ander. Ook over mannen dient het te gaan, beter over het patriarchaat. Nergens heeft dat patriarchaat zulk een extreme en gewelddadige uitwassen bereikt als in het Westen. Daar kun je als vrouw niet omheen.
Niet onbelangrijk lijkt me ook de cultuurvernietiging die door Westerse invloed plaats vindt in de islamitische wereld en elders tot onderwerp van gesprek te maken. Deze barbarij heeft de laatste decennia ongekende vormen aangenomen. Het lijkt wel een kwestie van to be or not to be, de American Way of life of je kunt meteen verrekken, zoiets dus. Vooruitlopend op een dergelijk debat wil ik alvast stellen dat het bijzonder jammer is dat de moslims nooit een actieve missioneringspraktijk aan de dag hebben gelegd, veel was dan zeker de wereld bespaard gebleven. Hun heeft het lot getroffen van de remmende voorsprong, maar het is nog niet te laat.
Neem samen alvast een heerlijk bad, dames…
Afbeeldingen: Ingres – Anadyomene (1848) en Turks bad (1862)
