Vetgemest

Bedoeïenen – c.1910




Je bent wat je eet is een oud gezegde. Valt er wat tegen in te brengen? We bestaan voor 90% uit water en de rest wordt in stand gehouden door stofwisselingsprocessen, chemische. Onze voedselindustrie is er groot mee geworden. Veel vet en suiker, veel kunstmatige stoffen, bronnen van ellende. Voeg daarbij hoe onze gewassen gekweekt en varkens gemest worden en, en, en we weten dat het niet deugt maar het wordt massaal geconsumeerd. Gezond? Nog nooit lag de gemiddelde leeftijd van de bevolking zo hoog. Tja, er sterven niet meer veel kindertjes, zelfs in het verkeer niet en het leven wordt gerekt tot in het oneindige. Onderdelen worden vernieuwd dankzij transplantaties, waarin zelfs een grote handel is ontstaan. Je hebt nu eenmaal minderwaardige en superieure mensen. Gaat het product mens toch dood dan kan het nog ingevroren worden voor later. Klonen en zo.

Hoeveel varkens, kippen en koeien leven er in Nederland? Miljoenen, ongetwijfeld. Hoeveel ruimte nemen ze in beslag? Waar komt hun voedsel vandaan? Veel transport is daar voor nodig. Ook ons mobieltje moet rijdend gehouden worden, daarvoor is weer veel akkerland nodig en elders veel palmbomen, immers we zijn milieubewust. Voor het mobieltje is veel, heel veel ruimte nodig. Zeer noodzakelijk, hoe zouden we weer anders aan ons voedsel kunnen komen? Onze gezondheid in stand houden, onze blik verruimen? 

Gelukkig beseffen velen in ons land dat we na de Tweede Wereldoorlog de enig juiste weg zijn ingeslagen, die van de consumptie. Onze grote Mansholt, sociaal-democraat, begreep dat als een van de eersten. Betaalbaar voedsel, dan blijft genoeg over voor het mobieltje enz. De Amerikanen deden het ons voor. Weet u nog, bananen? Die arme Oost-Duitsers moesten wachten tot ’89 eer tot ze dit edel product tot zich konden nemen. 

Nederland is af. En dat moet zo blijven ook. De bevolking hoort homogeen te zijn, want onze way of life moet geleerd worden. Fokken als de konijnen hoort hier niet bij. Ook geestelijk en lichamelijk “menselijk afval” niet. Gelukkig zijn er de Kassandra’s die ons waarschuwen voor naderend onheil. Annabel Nanninga is een bekende. Ze straalt a.h.w. de ideale constellatie van de Bataaf uit. Ze is beslist niet vies van varkensvlees, vet en suiker. En zo hoort het. Blank is ze, dus in niets zal ze het straatbeeld verstoren. Daar wordt zeer aan gehecht in dit land, ook qua kleding. Denk maar eens aan die vermaledijde kopdoekjes.

Dancer in traditional costume during a Presidential visit.
Ivory Coast – c.1947

Wederom waarschuwt Annabel tegen dobbernegers, zeer genuanceerd als altijd. Met propaganda en angst zaaien schiet niemand wat mee op. Het hoofd koel houden is haar devies. Soms ontglipt haar een leugentje, maar dat is voor onze bestwil. Nederland moet namelijk niet, vraag het bijvoorbeeld de Tsjechen maar, maar goed, de EU is de grote boosdoener, nietwaar?  1740 asielzoekers moeten we opnemen. Stel u zich dat even voor, 1740… Gelukkig hebben ze geen autootje tot hun beschikking en slapen ze met meerderen op een kamertje. Maar toch… Ze hebben brood en water nodig en ze kunnen ziek worden.

Als Kassandra zegt ze het nog maar eens, hiermee is het niet gedaan. Hoeveel duizenden, lijkt ze te willen zeggen, zullen nog volgen? Voor haar valt niet te hopen dat dit alles ten koste gaat van de varkensfokkerijen. Ze besluit:

Het blijft dus niet bij die 1740 mensen, en de EU kan naar goeddunken duizenden mensen laten opnemen door haar lidstaten. Wij dweilen niet met de kraan open. Wij worden gedwongen het dweilen te staken terwijl de EU de kraan verder open zet. 

Dit en nog veel meer valt op de site Jalta te lezen, een site van en voor Wakker Nederland. Waar een klein land groot in kan zijn. Fascisme en racisme… We staan er weer eens zeer gekleurd op. Kan dit land niet opgesplitst worden, vraag ik me al lange tijd af. Noord en Oost bij Duitsland, Zuid bij België en de rest bij het Verenigd Koninkrijk. Maken de Engelsen meteen onderdeel uit van Europa. En de koning? Die wordt hertog van Holland, het thuisland van de Bataaf. 

In ieder geval wil ik met dit volk niets uitstaande te hebben. Helaas we zitten er vooralsnog mee opgescheept.




Tja, ik dacht al wat doen al die Italiaanse busjes in Maastricht. Het wordt tijd voor een gezellig feestje, dat hebben die mensen zeker verdiend. En die racisten? Weet u een oplossing? We kunnen ze moeilijk de zee indrijven, het zijn tenslotte ook mensen. Maar wat dragen ze bij aan de samenleving? Haat, monsterlijke haat.
 




Bron foto’s onbekend

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.