Er zijn van die momenten in het leven, dan ontmoet je iemand en denkt, we kunnen nog zo totaal verschillende opvattingen hebben over van alles en nog wat, een volstrekt ander idee hebben over hoe het verder moet met de economie en de politiek, en toch herken ik me in die persoon. Dat overkwam me vanavond bij het bekijken van een VPRO programma. Het klikte, om het eens zo uit te drukken, vanaf het eerste moment.
Hoe komt dat? Een cultuurverwantschap, een wijze van leven waarbij je je thuisvoelt, openheid? In dit geval komt voor mij nog zijn houding t.o.v. de rol van de advocatuur erbij.
Kijk maar eens, niet op voorhand veroordelen, een mening vormen, daar gaat het om…