Van en over een oud-medewerker…

Egon Kronschnabel



Toch jammer dat bij die site Krapuul zo gerommeld wordt. Aan betrouwbaarheid hechten ze niet, zodoende kun je je achteraf geen goed beeld meer vormen van wie en wat de revue passeerde. Er is nogal het een en ander verdwenen en nog meer zal verdwijnen. Een dergelijke mentaliteit is eigen aan mensen die een boodschap te verkondigen hebben, al is ze nog zo hol. Dan zijn criticasters taboe, die kunnen ze niet gebruiken. 

AD – 21 oktober 2014

Grappig is dat deze knul nog steeds in hun archief staat, vermoedelijk omdat de inhoud vlees nog vis is. Toen deze gast kleur ging bekennen was hij al uit het zicht verdwenen. Lees nu eens wat er staat. Stereotypen die in “zulke grote getallen” bestaan. Hij schets iets, wat hij ter plekke verzint, maar feitelijk volledig uit de lucht gegrepen is, en spreekt zijn verbazing uit. Tja, ik ben verbaasd, dat is het minste wat je hier van zeggen kunt. Ik neem aan, dat André de Raaij verrukt is over een dergelijke fraseologie. Wilt u verder lezen? Het linkje op zijn naam staat erbij. De reacties geef ik ter illustratie alvast mee, dan krijgt u een indruk van de kritiekloze ontvangst die Andrei te beurt viel. Neal Lachman was toen al met zijn expertise in de weer over de psyche van Wilders, een alom bekend persoon, die helaas weinig aan introspectie doet. Neal: “Goede stukken zoals deze die tot introspectie oproepen moeten vaker worden geschreven… hier op krapuul en in de mainstream media.” Ja, aan die introspectie mankeert het niet alleen bij Wilders, maar zeer zeker ook bij de Krapuul scribenten. Was dat wel het geval, dan waren vermoedelijk driekwart van mijn stukjes op dit weblog niet nodig geweest. 

Is die site Krapuul van belang? Inhoudelijk nauwelijks of niet, wel als illustratiemateriaal van wat onverlaten en dwazen zich durven permitteren. In die zin is die nonsens opmerking van Vreeling wel aardig: “Gelukkig is een ander kenmerk van een beschaving dat er ontwikkelingen plaatsvinden. Nou, die mogen wel komen.” Zeer discutabel, maar toch…


DE PRIJSWINNENDE DIVERSITEIT

(…)
Verbaasd over dit tafereel schrijf ik dit stuk. Ik verbaas mij zeer over de stereotypen die de maatschappij rijk is, niet zozeer de verbazing over het feit dat ze bestaan maar meer het feit dat ze in zulke grote getallen aanwezig zijn.

(…)
Als wij de conversatie niet aandurven gaan met andersdenkenden? Gelukkig is een ander kenmerk van een beschaving dat er ontwikkelingen plaatsvinden. Nou, die mogen wel komen.

 

 

ABOUT ANDREI VREELING

Een 19 jarige knul met een duidelijke visie. Althans voor hem is het duidelijk, daarnaast schijnt hij ook nog een dubbel paspoort te hebben, een cavia met de naam Henk en een parkiet met de naam Ingrid. Ach vergeten, hij schrijft ook nog eens.

 

11 reacties

 

Jacqueline mei 18th, 2011 at 3:10 pm
Verhaal doet me ergens een beetje denken aan wat ik in Portugal mee maakte en dingen die ik om me heen zie ->gewoon een beetje menselijkheid daar is nog nooit iemand aan dood gegaan.

Bob mei 18th, 2011 at 3:56 pm
Niets meer dan lof Andrei 😉 Kan niet wachten tot je volgende stukje.

jvdheuvel mei 18th, 2011 at 4:29 pm
Inderdaad, mooi geschreven. Keep ‘m coming.

Jan uit Helmond mei 18th, 2011 at 5:39 pm
Hear Hear!

Keira mei 18th, 2011 at 5:46 pm
Andrei welkom! Mooi, menselijk stuk. Kan heel Nederland van leren.

Andrei Vreeling mei 18th, 2011 at 6:03 pm
Ik dank jullie allen wel voor de lieve reacties! 🙂

Koen B mei 18th, 2011 at 7:16 pm
Erg mooi stuk! Ik ben het er tevens helemaal mee eens, zo spijtig dat dit allemaal de hedendaagse orde van de dag is. Ik had de wereld graag wat begripvoller voor de medemens gezien.

DarkSkywise mei 18th, 2011 at 8:33 pm
*sluit zich unaniem bij de rest aan* 😎
(en bovendien weet ik hoe leuk het is als er bij je eerste stukje flink gepost wordt, dus post ik natuurlijk méé :mrgreen: )

Neal Lachman mei 18th, 2011 at 8:44 pm
Ik sluit me ook aan bij de rest. Goede stukken zoals deze die tot introspectie oproepen moeten vaker worden geschreven… hier op krapuul en in de mainstream media.

Piet-Ahmet mei 18th, 2011 at 11:54 pm
Andrei, mooier had je het niet kunnen verwoorden! Welkom…

pietertje mei 19th, 2011 at 1:11 am
dit is een versie van het verhaal van de barmhartige sameritaan. Waar de hogepriester en andere belangerijke landgenoten aan de gewonde man voorbijlopen, helpt de buitenlander hem wel, waar hij het als laatste van verwachtte.
persoonlijk verbaast het gedrag me meer van een jongen van 23 dan van zijn afkomst, maar erg bijzonder is het nu ook weer niet. De meeste mensen zijn goed, en we moeten ons algemene vertrouwen niet laten verpesten door de paar kl**zakken die er tussenlopen. Tot het tegendeel bewezen is!

 


Voorts verschenen:

Start de #revolutie! – 31 mei 2011
Huilie Huilie Doen – 8 juni 2011
“Wat een kut land!” – 17 juli 2011
De Griekse crisis – 27 juli 2011
Op bloeden na dood – 1 november 2011
Handjeklap onderwijs – 8 januari 2012
Docenten moeten werken – 13 januari 2012
Open brief aan Halbe Zijlstra – 20 januari 2012



Vervolgens werd het stil om Vreeling tot drie jaar later een block volgde…


Uitgelichte foto: Egon Kronschnabel – bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.