Twee jaar geleden ontving ik een mededeling van Google dat mijn blogspots waren opgeschort vanwege diverse klachten over schending auteursrecht. De aanleiding viel voor mij makkelijk te achterhalen. De persoon in kwestie ook: Ina Dijstelberge. Achteraf is de vraag voor de hand liggend of er meerdere klagers waren.
De onoprechtheid van mensen als Dijstelberge blijft me verbazen. In wezen deed ze, met of zonder steun van derden, mijn werk te niet, zorgvuldig opgebouwd vanuit mijn ervaringen bij het forum van de NRC. Voor zover ik weet was het uniek. Alles tonen wat men over je te melden heeft.
In de loop der tijd vormden zich bepaalde patronen, zeker nadat duidelijk te maken viel dat de scheidslijnen v.w.b. fascisme niet tussen “links” en “rechts” verliepen. De Etikettenschwindel, zoal ik die noem, kon worden doorgeprikt.
Het geheel kreeg het karakter van een studieobject voor politicologen, mediadeskundigen en sociologen. Voor mij onbegonnen werk dit alles grondig te analyseren.
Het verzamelen van materiaal was ik begonnen onder druk van de omstandigheden in najaar 2011 toen ik plots een oogkwaal kreeg en dacht nooit meer aan lezen toe te komen. Mijn zoon en z’n vrouw werden bedreigd in hun bestaan door activiteiten van lieden uit de aanhang van Wilders en ik kon hen nauwelijks helpen. In ieder geval wilde ik alles zo goed en zo kwaad als het mogelijk was documenteren.
Vervolgens werd ik beschuldigd van hacken en kwamen de affaires Sjaakie en Eveline met een overstelpende hoeveelheid laster, smaad en bedrog. Een beetje iedereen die ik volgde werd door die twee dames geïnformeerd over de kwaadaardigheid van Tibaert. Politiek werd dit een hoogst interessante case en die toonde ik. Vervolgens trad het raderwerk in beweging dat leidde tot het verdwijnen van mijn weblogs bij Google. In de tussentijd heb ik nog bezoek gehad van de recherche ergens uit de Randstad en diende Eveline een aanklacht bij de politie tegen mij in.
Al bij al meer dan genoeg reden om niet op te geven maar die wandaden tevens te betrekken in mijn verslagen over wat er al zo mogelijk is op internet. Nogmaals, ik heb nog vele andere zaken om handen, kom letterlijk tijd te kort, en hou het dus primair bij verslag doen. Er staat bovendien nog een rechtszaak op de rol, die wellicht wat meer duidelijkheid zal verschaffen over het bewandelen van een juridische weg. Google als laatste instantie beschouwen om te oordelen over wat kan en niet is werkelijk van de gekke.
Nog even terug naar Dijstelberge. Uit reacties bleek ontstemming over het feit dat ik binnen korte tijd weer in de lucht was. Deze vrouw nam mijn uitgestoken hand niet aan, ik verkeerde namelijk eerst in de veronderstelling dat het niet haar bedoeling kon zijn geweest al mijn eigendommen van internet te doen verdwijnen. Dat bleek een misvatting. Binnen de kortste keren nam ze haar maatregelen met een speciaal “Tibaert” blog met bijbehorende Twitter account. Nog voordat het duidelijk was van wie dat account stamde werd het al gevolgd door een aan aantal personen. De conclusie ligt voor de hand, ze waren reeds op de hoogte van haar voornemens en ook van de voorgeschiedenis. Waarschijnlijk denken deze mensen nog steeds, als ik afga op berichten die af en toe op Twitter verschijnen, dat ik me laat intimideren. Wat een misvatting.
Dijstelberge toog aan de slag, die dappere vrouw, en u leest het goed, ze heeft lang getwijfeld om dat speciale blog te maken. Nee dus. Ze had ook doodeenvoudig op me kunnen reageren. De mogelijkheden bood ik haar in overvloed, via Twitter (waar ze me wenste te blokken) of via mijn weblogs. Niets van dat al, het bleek valse hoop. Op dit weblog kunt u er alles over terugvinden. Dijstelberge verkoos een andere weg, die paste in de herhaaldelijk aangekondigde volledige verwijdering van Tibaert van internet. Haar stok: auteursrechtenschending. Voor de rechter zal deze beschuldiging geen stand houden en dat weet Dijstelberge.
Deze vrouw en haar collaborateurs hun gang laten gaan zou voor mij betekenen vrij baan geven aan schorem en gajes met slechts de mogelijkheid tot een moeizame en langdurige rechtsprocedure met als afloop, de daders liggen op het kerkhof. Het blijft frappant en vooral verontrustend hoe die zich als links en sociaal voelende lieden in bewoordingen en daden overeenstemmen met het door hen zo geminachte PVV volk. Misschien is dat wel mijn grootste verdienste met het vastleggen van hun wandaden deze levensleugen aan de kaak gesteld te hebben. Vermoedelijk voelt het voor hen ook zo aan, echter Tibaert ruimen blijkt voor hen nog niet zo eenvoudig als gedacht. Nog leef ik.
Als BIJLAGE bij dit bericht heb een copie toegevoegd van haar “Tibaert” blog. Let wel, een dergelijke activiteit met verantwoording beschouwt Dijstelberge als auteursrechtenschending. Overigens ook hier maakt ze zich meermaals schuldig aan laster en smaad. Dat ze intellectueel niet in staat is mijn werkzaamheden te begrijpen neem ik haar niet kwalijk. Ze verkeert voor wat dat betreft in uitstekend gezelschap op haar site Krapuul.
Moet ik nog vermelden dat bij haar nergens een context weergegeven wordt en dat selectiviteit voor haar het hoogste goed is om iets aan te tonen, dat reeds voor haar vaststaat? Integer te werk gaan, zou ze weten wat dat is?
Dijstelberge via haar Tibaert blog… Inmiddels overbodig te zeggen, maar ook hier geldt, ik ga geen leugens, smaad, laster, bedrog, verdraaiingen weerleggen. Primair toon ik wat over mij te berde wordt gebracht. Aan de lezer het oordeel. Vraag u daarbij eens af hoeveel werk een advocaat zal hebben als hij met al mijn materiaal aan de slag zou moeten bij een aanklacht tegen meerdere personen. Het wordt een tijdrovende en dure grap, dat is zeker. Toch moet ik bekennen dat het me af en toe kriebelt om die weg te bewandelen.
een nawoord
Zeven jaar na de fascistische heldendaad van Dijstelberge lijkt een afronding in zicht. Daarvoor zorgde een rechtswetenschapper in de persoon van Jo Horn te Amsterdam. Een man die dagelijks op Twitter in de weer is om ongeletterden iets wijs te maken over fascisme aan de hand van een fameus lijstje geplagieerd van Britt gelardeerd met veel nazi’s in uniform. De man bouwt voort op wat fascisten van rechts en links over me te melden hadden en kwalificeert me als antisemiet. Een hoogst betrouwbaar persoon dus en, dat mogen we hierbij niet vergeten, iemand die ook gedoceerd heeft aan de universiteit. Zegt het iets over het intellectueel klimaat in Nederland, de integriteit van politici, want de man in kwestie heeft namens de PvdA zelfs kortstondig in de Tweede Kamer gezeten?
Een afronding? Ja, in welke vorm ook. Fascistische praktijken laat ik niet passeren, maar ik kan niet aan de gang blijven die aan mij gericht aan de kaak te blijven stellen. Dat zijn die lieden niet waard en mijn leven is ook kostbaar.
Vandaag nog op de radio: “Wir sind jetzt”…
En gisteren: “Régulation, modération: les géants du numérique sont-ils des espaces autonomes?”
21 oktober 2020
-
INA EN HET BENEPEN KLIMAAT IN NEDERLAND
-
JORIS DEMMINK EN KRAPUUL
-
HIJ ZIT VAST ONDER DE DOPE
-
IK LEES
-
OPHELDERING GEVRAAGD
-
AUTEURSRECHT
-
DE EERSTE MEI
-
EEN STERKE VROUW
-
RELIGIEUZE INTIMIDATIE
-
INA EN DE KLOK EN DE KLEPEL
