John Dumont: Listening to the birds (1892)
Wat ben ik naïef… Veel te naïef. Dit valt me weer op bij het teruglezen van enkele berichten die stammen uit 2014, enkele maanden na de geslaagde coup om mijn spullen van internet te doen verdwijnen. Ik had die vent meteen voor de balie moeten slepen. Een geluk bij een ongeluk. Die André de Raaij (Arnold) wordt steeds driester, net als indertijd Eveline van Donkelaar. Dat kan ik nu doorlopend laten zien. Waar dit moet eindigen? Een rechtszaak blijft zeker tot de mogelijkheden behoren.
Nu even terug in de tijd, april 2014:
Hier ga je voor bloeden, vuile, vieze smeerlap…
RT @vanovernaar: De echtgenote van een actief aanrander kan nooit geheel onwetend zijn van zijn praktijken #pooieren
Op deze plek stond eerst een samenvatting van deze twee berichten. Voor de overzichtelijkheid zijn die doublures hier weggehaald. Ervoor in de plaats komen verwijzingen die een beetje de chronologie van mijn wedervaren met De Raaij weergeven. Alvast enkele linkjes, een definitieve versie volgt later wel:
-
Een kip houdt hele volksstammen bezig
-
Dom Links en Extreem Rechts werden vriendjes
-
Fascisten links en rechts…
-
Doen of je neus bloedt…
Iets om ontspannen naar te luisteren en om stil van te worden…
Vogelstemmen…
Kent u het werk van Olivier Messaen, Frans componist?
Hier zijn “catalogue d’oiseaux” vertolkt door zijn echtgenote. Luister maar,
mijlenver verwijderd van dat poprepertoire waar we dagelijks en onophoudelijk op vergast worden.
Bewerkt 9 mei 2017
André de Raaij ontvouwt inmiddels zijn activiteiten op Twitter onder @voorzeespeurder.
En verder…
-
VRIJHEID… EEN NAWOORD
-
FRONTAAL NAAKT
-
EEN FASCIST VOOR EEN WAARHEIDSCOMMISSIE?
-
PAS OP! VERBODEN TE KOPIËREN.
-
HET IS NIET TE LEZEN ZONDER MISSELIJK TE WORDEN…
Foto: bron
