Op de laatste dag van deze maand verschijnt Herman F. voor de balie in Den Bosch. Over zijn wandaden richting Tibaert en zijn familie heb ik het e.e.a. vastgelegd op m’n weblogs. Wat me bij het handelen van die man het meest verontrustte is de bijval die hij oogstte en de ondersteuning die hij genoot. Degenen die met hem collaboreerden blijven, zover ik het nu overzie, buiten spel. Die collaborateurs ondervonden geen enkele weerstand tegen hun activiteiten en verspreiding van smurrie van Herma F., integendeel, ze werd geloofd, misbruikt voor eigen doel. Vraag me niet waarom, vraag het de betrokkenen. Een centrale rol speelde Jacqueline Wouters, een vrouw die niets te dol en te dwaas is, Demmink bestrijder van het eerste uur.
Wouters wenste zich nooit af te vragen waarom ik een aanklacht had ingediend tegen Herman F. en reageerde op haar eigen wijze onder “een valse aanklacht” hierop. Van mensen, die je nog enig verstand zou mogen toedichten, als Riethof en De Raaij, zou je van mogen verwachten dat zij hun Krapuul-vriendin op de vingers tikten, al was het maar om haar te behoeden voor verder onheil. Precies het omgekeerde gebeurde, de gedupeerde werd door hen tot dader verheven, vergezeld van intimidatie, smaad en regelrecht bedrog.
Een ander gedupeerde van de activiteiten van Herman F. en Wouters was Jacques Smits. Ook bij hem wist Sjaakie haar voorgespiegelde zorg voor kinderen te koppelen aan een door haar verdacht gemaakt persoon. We werden door haar als vrienden gepresenteerd, alhoewel wij elkaar totaal niet kennen en zo te lezen ook weinig gemeen hebben. Wat ze over Smits te melden heeft is grof en schandalig. Mag je dergelijke beweringen over personen zo maar publiekelijk uiten zonder betrokkene te zijn en zonder steekhoudend bewijs?
Nogmaals voor alle duidelijkheid, ik kan slechts voor mezelf spreken en kan met opgeheven hoofd iedereen recht in de ogen kijken. Uit die ervaring spreek ik over Wouters cs. En zeg nu niet, waar rook is is vuur. Daar kan dus elke onverlaat voor zorgen. Sterker, ze nemen zelfs justitie in de arm, t.o.v. Tibaert waren het in dit geval Wouters zelf, Riethof, Van Donkelaar, De Raaij en iemand uit Breda. Ja, dan moet er wel een luchtje zitten aan die Tibaert zal de goegemeente dan zeggen, weten ze. Zo kijk ik naar Smits. We leven nog in een rechtsstaat, alhoewel deze door dit soort activiteiten als van Wouters cs steeds verder uitgehold wordt.
Lees maar, een copie van het blog van Wouters. Ook dat stuk had ik gedocumenteerd om op gepast moment te publiceren. De rechtszitting wacht, waar ik Smits hoop te ontmoeten…
Foto’s: Ken Schles – bron
