No worries

Gepost op door tibaert

Kat



No worries, lees ik bij een kameraad als reactie op: “mijn hemel, deze volidioten graag uit mijn mentions houden aub.” Een van die “volidioten” blijkt Wim Klever te zijn. En dan wordt het echt leuk. Mijn kameraad: “geen idee maar deze gasten komen via jou mijn TL binnen.” De klager reageert met: “excuses dan. Staan allemaal op block/mute. Geen zinnig woord mee te voeren.” Even kijken met wie we van doen hebben, @DutchNLAccount, een anonymus, die me geblokt heeft. Einde verhaal dus, niet iemand om je verder druk over te maken. 

Die Wim Klever is een geval apart. Ook hem kwam ik gisteren via omwegen tegen en tot slot kwam ik bij Bommelding Kluftje uit. Het Twitterwereldje is klein, blijkt maar weer. “Met de kennis van nu”, zegt De Raaij. Hoe heeft hij zijn kennis over Tibaert vergaard, toen en nu? Op vergelijkbare wijze als over Klever? Op grond van wat had de redactie van een tijdschrift, waarbij hij, Kluftje dus, op enigerlei wijze betrokken was/is, deze filosoof uitgenodigd om een artikel te schrijven?

 


Realiseer u, De Raaij noemt zich politicoloog en als ik me niet vergis ook historicus, theoloog en nog veel meer. Een dergelijk iemand zegt nu, achteraf zijn we allemaal slimmer: “Groot-Nederlandse bodem”. Die drie woorden doen iemand die enig benul heeft van het rechts conservatieve denken uit de late 19e en de 20ste eeuw meteen de wenkbrauwen fronsen en zich afvragen met welke ideoloog of welk dwaallicht we hier van doen hebben. Ook en zeker in 1995, toen dit artikel verscheen. Zo niet De Raaij en ik vind dat godgeklaagd. 

De Raaij, ijverig in de weer mij het zwijgen op te leggen op internet, de man die leugens, smaad en verdachtmakingen over mij verspreidt of het de gewoonste zaak van de wereld is. Wat een onbenul. Juist deze mensen brengen de anti-fascistische zaak enorme schade toe, maar hij durft m.b.t. mij, en dat is het werkelijke schandaal, te reppen over het innen van kopgeld en antisemitisme. Mijn familie is slachtoffer geworden van dergelijke praktijken en mijn leven zou een andere wending hebben genomen als die niet plaats hadden kunnen vinden.

De Raaij gelooft halfgaren op hun woord, het zijn immers “kwetsbare” vrouwen. Mijn vrouw noemt hij de vrouw van de pooier. Deze man valt niet meer te helpen, vrees ik, hoe graag ik dat ook zou willen. Ook hij heeft me geblokt, zoals Wim Klever, een methode die wonderbaarlijk past bij de Hollandse hokjesgeest, een ideale voedingsbodem voor fascisme.
 



Bron foto: Slobbering Darkness

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Gepubliceerd door tibaert