Sinds de Tweede Wereldoorlog steunt de Amerikaanse politiek op twee pijlers: consumptie en een vijandbeeld. Beide goed voor de productie en dus voor het kapitaal. De enige change die plaatsvond was die na 1989, het rode gevaar werd ingeruild voor het groene. Nu met een palet aan nuances. De breuklijn tussen het orthodoxe en het westers christendom bleef gehandhaafd. Wat een vooruitziende blik in die “Clash of Civilizations”.
Acht jaar geleden won voor het eerst een kleurling de verkiezingen. Die Bush was een regelrechte ramp gebleken voor de Amerikaanse belangen, dat moest anders. zo kwam Obama aan de macht. Keurige man, had opbouwwerk verricht en was welbespraakt. De wereld juichte, zeker na zijn nietszeggende toespraak in Cairo. Aan de vooravond van zijn presidentschap vroeg de NRC zich af: “Voldoende ‘change’ in kabinet Obama?” Change was het sleutelwoord van Obama geweest tijdens zijn campagne. M’n reactie: “De beste reclamestunt ooit. Welke change?”. En ter overweging:
Een grootmacht die deze naam verdient zou alle macht en middelen waarover ze beschikt moeten aanwenden om de wereld wat rechtvaardiger en leefbaarder te maken. Alles wat de USA sinds Hiroshima ondernemen geeft blijk van het tegendeel. Groot alleen wat betreft wapentuig, op elk denkbare schaal. Democratisch?
Over een half jaar is het weer zover. Laat Donald Trump maar aan de macht komen, dan wordt de afstemming met de Britten weer als vanouds en krijgt het duo Reagan-Thatcher een passend vervolg.
De boodschap komt net binnen. Trump kiest voor Mike Pence en zo doen de geestverwanten van Geert Wilders vereend in de Tea Party hun intrede in het Witte Huis, mocht Trump aan de macht komen. De lijn 8 jaar geleden uitgezet met Palin krijgt dus een waardig vervolg met deze homofobe en antiabortus man.
Uitgelichte afbeelding: ALJAZEERA – bron
