Leven of orde handhaven

Politiestaat




Stuur de mariniers erop af, Gouda, weet u nog? Daarmee begon de opmars van een groot Leider der Nederlanden. Hij droomde toen al van grenzen, niet zozeer over gesloten grenzen, want dat was een beetje prematuur. Daar was het volk nog niet rijp voor. Wel toog hij aan de slag met het verleggen van grenzen, staatkundig (een Groot Nederland) en, onder het mom van vrijheid van meningsuiting, met de grenzen van het nog niet uitgesprokene en voor velen niet denkbare, die een golf van haat en regelrecht fascisme mogelijk maakte.

De roep om een nieuwe orde werd steeds luider, afbraak van instituties dagelijkse praktijk. Het Nieuwe Realisme was geboren, of eigenlijk niet, eerder oude wijn in nieuw zakken. De Leider liet zien wat er steeds onder de nette deken van tolerantie schuil was gegaan. De kreet van hem intolerant tegen de tolerantie kreeg als zoveel een nieuwe lading, een puur fascistische.

Wil je macht veroveren dan zul je controle over de media moeten bezitten. Inmiddels hebben we,  is mijn indruk, het point of no return al overschreden. Daartoe hebben de sociale media op internet sterk bijgedragen. Propaganda voert de boventoon, zinnig tegenwicht is volkomen gemarginaliseerd. Extremisten en holle vaten komen volledig aan hun trekken en kaltstellen is routine geworden. Op een rechtszitting, waarbij ik als aanklager aanwezig was, kon de advocaat van de gedaagde partij dat gegeven volledig uitbuiten: “Kijk maar op Twitter en Facebook, dagelijks honderden zo niet duizenden dergelijke berichten verschijnen er en mijn cliënt zou terecht moeten staan?”

Stapje voor stapje ontmantelen, dat is de essentie van het maatschappelijk proces dat tot een fascistisch regime leidt. In een rechtszaak verdwijnt dit gegeven volledig naar de achtergrond, komt zelfs niet meer ter sprake, slechts het incident op zich wordt behandeld. Zie het proces over “minder, minder, minder”. Het geeft zelfs de fascistische Leider de mogelijkheid er een politiek showproces van te maken. Volslagen de omgekeerde wereld. Stel je iets dergelijks voor in een land zonder onafhankelijke rechtspraak, openheid en al die verworvenheden waarvan wij kunnen genieten en die juist deze Leider misbruikt om ze te vernietigen. Zo ook gaan zijn volgelingen te werk en al die rabiate leeghoofden, die tegen hem zeggen te strijden, maar zich van dezelfde middelen bedienen.

Van een dergelijk sluipend maatschappelijk proces maakt ook de politie deel uit. In onderstaande documentaire wordt ons dit gegeven drastisch voor ogen gevoerd en leren we beseffen dat onze fascistische Leider zo onze orde beschermd wil zien. We zijn gewaarschuwd.

ARTZ AM VOLKSKÖRPER: “HITLERS POLIZEI”…




Je kunt, omgekeerd, je afvragen in welk klimaat gedijt fascisme het beste? Ongetwijfeld in een klimaat van verdachtmakingen, van wantrouwen, van paranoia. Het valt op een goede voedingsbodem bij angstige mensen, mensen die er niets van begrijpen en bij uitstek bij regelrecht kwaadwilligen. Zo stapte een vrouw, als voorbeeld van deze laatsten, ook woonachtig in Maastricht, naar de politie om aangifte tegen mij te doen en moest ik voor een verhoor, dat niet doorging, op het bureau verschijnen. Ook anderen togen naar de politie en ze maken er geen geheim van dat ik uit de weg (figuurlijk of letterlijk) geruimd moet worden. Zo wordt het politieapparaat opgescheept met waanzin, maar juist die blijkt pas als het werkelijk tot vervolging komt. 

De bewuste vrouw tooide mij met de benaming PVV leider van Maastricht. Aan de vooravond van 4 mei 2014, enkele weken nadat ik de aandacht had gevestigd op deze documentaire, komt ze met een link, opgepikt bij een van die onverlaten, die haar steunden, en schrijft ze op haar blog: 


“Ik ben geabonneerd op het video kanaal van de Universiteit van Nederland en vaak terwijl ik met creatieve zaken als tekenen en schilderen of kleding maken bezig ben, luister ik naar de colleges van mensen waarvan ik denk dat ze weten waar ze het over hebben. Of die me een mogelijkheid geven om zaken van een andere kant te bekijken. Afgelopen dagen beluisterde en bekeek ik de colleges van dr. Bart van der Boom, die probeert uit te leggen hoe de Holocaust tot stand kwam.” 



En wat komt op de proppen? De Duitse politie in Polen, midden in de oorlog. Bekijk dit eens: “Hoe kon een doorsnee Duitser uitgroeien tot een massamoordenaar?”. Het waren in doorsnee gewone sociaal-democraten, die politie agenten daar in Polen… Heb ik dat goed gehoord? U merkt het, onze onuitputtelijke bron aan kennis komt van overzee en is Engelstalig. Nee, de man van dat dikke, aanbevolen boek komt ook in die door mij doorgegeven documentaire voor. Kijk nog maar eens terug vanaf ± 30 minuten. Tja, de Holocaust in een hapklare brok van 15 minuten, wat wil je? Zo zie je, onbenul regeert en dat beseffen de leidende figuren bij de fascistische beweging maar al te goed.

Het dilemma voor de politie zal steeds blijven: laten leven of orde handhaven. Welke orde is aan ons…
 




Afbeelding: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.