Ik gruw

André Kertész: Vrouwen wachtend op de boot, Boedapest, 1919

---

De mannen hebben er een potje van gemaakt, stellen vrouwen die het licht hebben gezien. Dat is zo. Chemie en wapentuig, energie, asfalt en beton, voeding en voortplanting. Ze maken zichzelf overbodig, uiteindelijk, die mannen. Zo bezien zijn vrouwen, wel die van hier en niet van elders, de eersten die van deze mannenwereld met al zijn technologie profiteren. En ze toch als een bedreiging zien? Hoe valt zulks te rijmen?

Vrouwen, die spreken over DE man, noemen zich zonder enige uitzondering feminist. Ze zijn bazig en dulden geen tegenspraak, anders dreigen ze met de rechter. Heus, hier kunt u het beluisteren en zien: De eer van de man…

In al hun eenvoud denken dergelijke mensen (beslist zelfs meer mannen dan vrouwen, dat staat vast) eendimensionaal en zijn voor de buitenwereld volledig transparant zonder dat we verder iets van hun hoeven te weten. Ze veronderstellen dat alle mensen zo in elkaar steken, daaruit trekken ze verkeerde conclusies en ontstaan misverstanden met alle ellende van dien. Gelukkig weten de meesten onder ons beter en kunnen we onze schouders ophalen over nonsens die ons niet verder helpt.

Nogmaals, hoedt u voor Etikettenschwindel. Feminisme is niet gelijk feminisme, al wensen juist demagogen dit te suggereren. Voorbeelden liggen dagelijks voor het oprapen, hier eentje aan de vooravond waarop mijn blogspots verdwenen. Dat verdwijnen was geen toeval, dat was opzet, dat staat vast. Ook staat vast dat het een schoolvoorbeeld is van feministische solidariteit op fascistische grondslag.

Even voor de duidelijkheid. Onder één account hield ik er twee openbare blogspots op na bij Google. Het tweede was ik begonnen om de Twitter zooi te splitsen van de rest, onder de noemer “trollenblog”. Dankzij dit overzichtje van Google+ wordt duidelijk wat er aan de hand was een week voordat ze verdwenen door de handelwijze van een doortastende vrouw.
 

 

 

Het meervoudige ‘us’ en ‘we’ is helemaal bespottelijk. Als je dit leest besef je des te meer dat de verhalen van deze vrouw op levensleugens zijn gebaseerd. Vanwaar toch die drang zich voor te doen als een vrouw die zich inzet voor haar naaste? Begrijpen wie het doet. Wie zijn de dupe? De werkelijke slachtoffers en vooral daarin schuilt de fascistische handelwijze van die vrouw. 

Enkele dagen eerder hadden twee Twitter gezusters van haar vrede gesloten, Sjaakie en Ina. Ze konden nu gedrieën door een deur en zich samen richten op het in hun ogen grootste gevaar op internet, Tibaert genaamd. Een kras staaltje van feministische solidariteit, die we kunnen missen als kiespijn. 

Inmiddels wordt voor mij het beeld compleet van hetgeen toen plaatsvond. Het gebeurde is relevant om er melding van te maken omdat het in de publieke sfeer plaats vond op internet met als inzet de politieke implicaties van iemands daden. 

Zo begon mijn verhaal met Jeannie en eindigde met dit drietal. Allen werden liefdevol ondersteund ofwel door kerels die door de wol geverfd waren of door schlemielen die zich op een zeer bijzondere manier blootgaven.  Allen wensten mijn blogspots verwijderd te zien en dat lukte dankzij crapuul. Zij wensten het omdat ze het debat schuwen, wars zijn van samenwerken om derden te helpen, hier om inzicht te verwerven in wat fascisme vermag. Zij toonden zich nuttige klerken voor een fascistisch ideaal, het hunne, onder de mantel van feminisme. Ik gruw.

Hieronder enkele reconstructies van de legpuzzle, waarmee ik me nu bezig hou, niet om mensen aan het kruis te nagelen, dat doen zij wel volgens een oeroude joods-christelijke traditie. 
 

---

• Bonne-maman Amélie

• Het is niet te lezen zonder misselijk te worden…

• Jeannie

• Allerheiligen

• Lafhartige onderkruipsels?

• Het chanteren van een griezel

• Een stuk vreten, zegt ie…

• Haatlijst van Tibaert

• De vrouw als lustobject…

• De grote bekken gaan door als vanouds

• DE EER VAN DE MAN…

• EEN VERSTOKT LEUGENAAR, BEDRIEGER EN STALKER BIECHT OP…

• DE EERSTE MEI