Normvervaging en autocensuur

Eric Jaquier: Gino’s Coffee, Leeds (1969)




Ook Paul pleegt censuur, autocensuur om precies te zijn. Het stukje waarin hij zich verantwoordt over zijn vertrek bij Joop.nl is zowel op die site als op zijn weblog verdwenen. Het in extenso publiceren doe ik maar liever niet, want op dat gebied weet ook deze meneer, net als de Krapuletjes waar hij op afgeeft, de enige juiste weg te bewandelen, klagen over schending auteursrecht. Lak hebben die mensen aan betrouwbaarheid en het geven van inzicht in een voortgaand proces. Ze zijn zeer bekommerd om hun eigen geschiedenis en daar mogen geen wanklanken uit optreden.

Weet u wat, ik geef bij elke alinea van hem een kort commentaartje. Twee vliegen in een klap, de armzalige en bekrompen opvattingen van de broer van liggen vast en u kunt ze toetsen aan mijn opvattingen daaromtrent. Nuttig ook tegen het licht van een woordenwisseling die ik ooit met die man voerde.

Mijn leven lang ben ik een fervent voorstander van het vrije woord. Dat was zo, dat is zo en dat zal zo blijven. Vrijheid van meningsuiting is een van de pijlers van onze Nederlandse samenleving en dat moet vooral zo blijven. Voor- en tegenstanders van welk onderwerp dan ook kunnen hun mening zo vrijelijk ventileren via alle media die zich daartoe openstellen. Ikzelf hanteer de norm dat het er behoorlijk stevig aan toe mag gaan. Prima zelfs. Maar dan wel op een voorwaarde.

Zijn leven lang… Een fervent voorstander van… Juist ja, die vrijheid van meningsuiting waar is die op gebaseerd? Zijn meningen hetzelfde als oprispingen die je toevallig te binnen schieten? Of geleende meningen, van zijn broer bijvoorbeeld? Klets maar raak zou ik zeggen, het is maar een mening. Stevig aan toegaan… Dat gaat hij verklaren, of niet?

Diegenen die de moeite hebben genomen mijn artikelen hier en elders te lezen, zullen concluderen dat ik bepaald geen fan ben van het gedachtengoed van de PVV – integendeel zelfs. Ik heb altijd getracht mijn kritiek zo zakelijk mogelijk te houden en me verre te houden van het gooien met modder. Gooien met modder en het overschrijden van elementaire menselijke waarden zijn naar mijn mening simpelweg uit den boze.

“Het PVV gedachtegoed”… Hij lanceert het als iets anders waarin je mee kunt gaan of het verwerpen. Doelt hij op “islam = fascisme”? Vergeet het, zowel over islam en fascisme heeft de man niets te melden, hij verwerpt slechts “het gedachtegoed” en daarmee doet hij zijn broer een groot genoegen. Het speelveld blijft aan Geert voorbehouden inclusief de spelregels.

Daar zijn voldoende platformen voor; van GeenStijl tot Krapuul en Artikel7 om er maar een willekeurig drietal te noemen. De lijst is uiteraard veel en veel langer. Vrijheid blijheid; wat mij betreft gaan ze allen hun gang maar.

Ze gaan hun gang maar. Tja, zo maak je je er snel vanaf, hoef je het niet te hebben over strategie, propaganda, fascistische methodes.

Het doet mij bepaald geen genoegen om te constateren dat intussen ook het VARA-medium Joop meer en meer is opgeschoven van weliswaar stevig gekleurde berichtgeving met name op politiek gebied naar het niveau waar het smijten met modder eerder regel dan uitzondering is. Temeer daar Joop.nl mijn toestemming heeft om artikelen van mijn hand over te nemen. Cartoon(s) die over mijn schreef gaan, artikelen van Karel Kanits en Michael Blok om er maar een tweetal bij naam te noemen: hier verwordt het uitstekende recht op het vrije woord tot niet meer dan normvervaging.

Joop.nl is ook niet meer wat het was. Braaf burgerlijk, wat linksig, daar houdt Paul wel van. Ook zij smijten met modder zegt ie. Bedoelt Paul dat daar nu ook het beestje bij z’n naam genoemd wordt, fascisme bijvoorbeeld, of dat er op los gescholden wordt, compleet met NAZI vergelijkingen? Of zijn het slechts de smakeloze cartoons die hem storen? Mocht hij daar niet op reageren? Normvervaging, ook zo’n prachtig burgerlijk begrip, daar kan hij rechtstreeks bij zijn broer voor terecht.

Een forse stap te ver. Althans voor mij. Dit artikel is dan ook het laatste waarvoor Joop.nl toestemming heeft om te publiceren. Mocht daar van hun kant behoefte en de benodigde moed voor aanwezig zijn.

Die tweede zin is werkelijk hilarisch. Die site Joop.nl interesseert me niet, maar ik weet zeker dat men er in bulderend gelach uitgebarsten is.

Ik ben geen tegenstander van hard spel. Zolang het spel fair gespeeld wordt. Diegenen die het plezierig vinden om mijn artikelen te blijven lezen zijn hier, op de mirror-site of wellicht in de toekomst bij andere media van harte welkom.

Daar is ie weer, het mag er stevig aan toegaan, zelfs hard spel vindt hij tolerabel. Nou, ik niet. Fair? Laat ik het zo zeggen, wat een inbeelding heeft die man. Dat moet haast wel een familietrek zijn.

Zijn afscheid van Joop.nl via zijn weblog Paul Wilders’s blog  verscheen onder de titel: “Het vrije woord en normvervaging” op 1 juli 2011. Mijn reacties heb ik er snel in een paar minuten tijds tussen gezet. Meer aandacht is deze man, politiek gezien, beslist niet waard.


Uitgelichte foto: Eric Jaquier – bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.