Lasteren…

Screenshot Arte journaal




Schaamteloos, een grote bek, ikke, ikke en de rest kan stikken. Zie mij, wat ben ik goed, o wat ben ik begaan met de medemens, met de natuur, met kinderen. Ach, de woorden zijn hol en op daden kun je wachten tot je een ons weegt. Zie ons parlement, zie de media, o zo loos. Kom vooral niet aan de portemonnee, dat is een wetmatigheid in dit land. Ik heb het genoegen mogen smaken deze mentaliteit door en door te leren ken via internet en als gevolg daarvan ook in de realiteit van alledag. Zelfs werd ik opgeroepen voor een verhoor door de politie. Mijn wandaad? Ik toonde slechts waartoe die mentaliteit leidt als je dat doet over de rug van anderen. Dan zijn regelrechte fascistische praktijken nooit ver weg. Het conformisme doet vervolgens de rest. Dat belooft nog wat voor de toekomst.



Beiden waren op de hoogte…

 

Retweet van @gavimensch

 

Ina Dijstelberge en Eveline van Donkelaar. Beiden waren op de hoogte van
leugens en bedrog, smaad, laster en bedreigingen richting Tibaert. Beiden misbruikten deze wetenschap. Beiden voegden er op een geheel eigen wijze het hunne aan toe.  De een riep vervolgens de hulp in van Google, de ander van de politie.

 


Wat goed dat we in deze verlichte tijden over betrouwbare en accuraat functioneerde instanties bezitten. Justitie is beslist overbodig geworden, daarvoor hebben we nu data die nooit liegen en kunnen we zelf in deze geest het recht voor ons laten spreken.

Het proces dat een jaar lang richting Tibaert op internet plaatsvond met een lang voorspel en een naspel, het laatste duurt nog voort,  kent z’n weerga niet op internet. Het simpele registreren van wandaden bleek als een rooie lap op een stier te werken.  Laat het lopen, werd me van bevriende zijde meer dan eens aangeraden, als eenling kun je niet winnen. Mijn standaard antwoord was steeds, ik ga gewoon door waarmee ik ooit begonnen ben: laten zien waartoe fascistische streken leiden. De schade die ik er door heb geleden weegt niet op tegen het inzicht dat ik kan overbrengen via Tibaert wat zoal mogelijk is in de virtuele wereld. Stel je voor, heb ik me steeds voor ogen gehouden, je bent moslim, of vluchteling, wat dan? Elke dag kan mijn laatste zijn, maar nooit weer fascisme. 

Is dit pathetisch? Herinnert u zich nog Stéphane Hessel? In diens geest wil ik verder gaan en om die reden vooral breng ik weer materiaal ten gehore op m’n weblogs ooit opgenomen om het niet verloren te laten gaan. Elektronische media zijn o zo vluchtig en wat van waarde is verzuipt letterlijk in de rotzooi, in het geschreeuw, in de reclame en de propaganda. Wat waardevol is is kwetsbaar en moet beschermd worden en kan niet vaak genoeg onder de aandacht gebracht worden. 

Over fascisme gesproken, nog dit. Denk niet dat er weer een toestand zal ontstaan waarin een duplicaat van Hitler de macht zal grijpen, om maar te zwijgen over zogenaamd onverbeterlijke Duitsers. Nee hoor, het kapitaal heeft de staat nauwelijks meer nodig. Staten zijn tot bv verworden in dienst van dat kapitaal. Inmiddels heeft de dynamiek van het kapitalisme ongekende vormen aangenomen, daar ligt de sleutel hoe het verder met de mensheid gaat, als we het zijn gang laten gaan. 

De derde industriële golf heeft internet opgeleverd, een mogelijkheid om onbelemmerd te communiceren, als het decentraal als horizontaal netwerk zou functioneren, met de mogelijkheid om een waarachtige democratische openbare tegenmacht te vormen. Het tegendeel heeft plaatsgevonden. Nog enkele jaren slechts, lijkt het, resten ons van een totale controle door mediagiganten als Google en Facebook of hun plaatsvervangers over internet. Alle verschenen geestelijk eigendom brengen ze onder hun hoede en ze kunnen ermee laten en doen wat ze willen. Ze dringen door in de meeste intieme sfeer en hun winstmodel is data via uitgekiende algoritmes. 

Zo gaat de toekomstige fascistische heilstaat er dus uitzien. De overheid, volkomen uitgehold, geprivatiseerd en gedereguleerd mag voor de randvoorwaarden zorgen, w.o. het monopolie van het gebruik op geweld. Zelfs dat kan op de tocht komen te staan, zie de USA. Wat wilt u? Het is toch een volkomen logische ontwikkeling die heeft plaatsgevonden. Eentje van roof en uitbuiting en eenmaal in bezit sta je dat niet meer af. Zonder zelfverrijking geen kapitalisme, geen fascisme. Wees niet bevreesd, loop netjes in de pas, hou de gebruiksvoorwaarden in acht en niets kan u gebeuren. Dankbaar moeten we immers zijn voor zoveel filantropie. De generaties na ons zullen dit alles als volkomen natuurlijk ondergaan en zich als uitverkorenen wanen gelet op de barbaarsheid in de rest van de wereld. U kent toch de glorierijke opmars van het automobiel en het vliegmasjien? Precies…

Nog even terug naar die onverlaten. Zij zorgden ervoor dat mijn spullen bij Google verdwenen, beter gezegd dat ze niet meer zichtbaar waren. Google gaat, realiseer u dat, nog een belangrijke stap verder. Ze eigenen zich die spullen toe, maar willen ze niet meer ter beschikking stellen aan degene die er in wezen het auteursrecht over bezit. Daarnaast beschikt Google over een veelheid aan persoonlijke data, los van die weblogs, waarmee ze handel drijven. Zeg nou niet, je kunt dit toch allemaal mooi mededelen op hun blogspot nog wel, vrijheid van meningsuiting, nietwaar? Zo Google, zo Facebook, Twitter, Amazon of hoe ze mogen heten. Geld is hun drijfveer, een kapitalistische, en daar wordt alles ondergeschikt aangemaakt. De weg naar de hel is geasfalteerd, dus wat klagen we? 

Tot slot een fragment uit het Arte journaal van afgelopen week…



Hoe moeten we mensen betitelen die Google zien als juridische instantie, of beter, als een bedrijf dat boven de wet staat, dat het laatste woord mag hebben? Fascisten? Nee hoor, geen neo-nazi’s, daar zijn ze vies van, daar voelen ze zich mijlenver boven verheven. 

Zijn pamflet “Geloven in het onwaarschijnlijke” beëindigt Stépane Hessel met dit gedicht:




Uitgelichte afbeelding: screenshot Arte journaal

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.