Je kunt er toch over praten?

Anton Corbijn: Stephan Vanfleteren




Het lukt André de Raaij alsmaar niet om op een normale, beschaafde, net-burgerlijke manier met iemand in contact te komen. Onderhand weet ik genoegzaam dat ik geen uitzondering op de regel ben. De man wenst je op een onbetamelijke wijze ter verantwoording te roepen, houdt vervolgens z’n mond, gaat beschuldigingen uiten, maar maakt het je onmogelijk op een redelijke wijze van repliek te dienen. Waarachtige vragen zal hij nooit stellen. 

In mijn geval gedraagt hij zich al meer dan zes jaar zo. Het zou me niet zoveel kunnen schelen ware het niet dat zijn uitlatingen volledig passen binnen het PVV frame, een fascistisch frame. Eentje, waarbij het ontmenselijken van de tegenstander, de niet gewenste medeburger, voorop staat. Hierin is De Raaij richting mij een meester gebleken. Wat zijn handelen nog veel kwalijker maakt is dat hij al in het beginstadium, toen hij me op de korrel nam, om wat voor reden dan ook, mijn verleden heeft nagetrokken op een wijze die de welbekende Dirk Hartman  het schaamrood op de kaken zou bezorgen.

Als intermezzo laat ik hem nu even aan het woord:

     21 okt 2018
De sociale-academiegedachten achter Google: “Je kunt er toch over praten?”

Het onderstaande had ik gepland op 4 juli 2015. Overleg ter redactie leidde er toe dat ik er van afzag het te plaatsen. We zijn ruim drie jaar verder. De kelderbewoner waar het hier over gaat is nog steeds aan de gang, aangifte omstreeks diezelfde tijd heeft niets uitgemaakt (“U hoort nog van ons”) en dit stuk van onze makker Peter Breedveld brengt mij er toe dit alsnog te plaatsen. Het heeft geen zin het te plaatsen, wellicht, maar niet plaatsen heeft hetzelfde effect op die kelderbewoner. Onze Lieve Heer heeft rare kostgangers, mensen die niets van hun eigen leven maken en intussen het belasteren en beloeren van anderen als hoofdbezigheid koesteren. Het blijft verbazingwekkend.

 


Het pedante “overleg ter redactie” is het helemaal. Hoe zou dat overleg geklonken hebben toen men actie ondernam om me van Twitter verwijderd te krijgen alsook bij Blogspot? “Onze makker Peter Breedveld” is ook een mooie…

Die kelderbewoner, dat spreekt, is Tibaert, mijn persoon dus. Hij hoedt zich, en dat tekent hem ten volle uit, mijn naam te vermelden. De terminologie richting mij is van het soort, dat ik nu terugzie bij een “geestverwant” van hem, liberaalnico, een van de randfiguren op m’n weblog:


U ziet, de politie heeft het maar wat druk met dergelijke personages. U komt ze op dit weblog tegen onder de naam van Sjaakie, Marion Carcas, Jeky, Baron Rommedoe, Haatoma Yollie, Huibree, Eckhardt e.v.a., velen onder een rits van namen. Werkelijk een hoogst gezellig maar onsmakelijk gezelschap is het, dat van leugen en bedrog zijn handwerk heeft gemaakt. Een stel van deze gasten heeft aangifte tegen mij gedaan, ik benadruk het nog maar eens, valse aangifte. Mooi in dit verband is mijn herhaaldelijke verzoek aan Dijstelberge om samen naar de rechter te stappen i.v.m. die vermeende “schending van auteursrecht”, het alibi bij Google om mijn weblogs te doen verwijderen. Nooit enige reactie op gehad. Deze vrouw beweerde vroeger dat ze tot haar laatste snik zou strijden voor rechtvaardigheid. Merkwaardig, die Eckhardt beweerde tot zijn laatste druppel bloed te zullen strijden voor Wilders. Voor hem zeer zeker ook een vorm van gerechtigheid.

Misschien nuttig om voor niet-ingewijden terug te gaan naar het begin, waarom ik überhaupt met een weblog begonnen ben: Een discussie over een discussie? Uiteindelijk kwam ik meer dan toevallig op Twitter terecht en heb gelijk mijn voorzorgen genomen, met nadruk om te laten zien waartoe onverlaten in staat zijn. Zie het als een auteur die alle slechte recensies over hem publiceert. De bewijslast van malversaties ligt uiteraard bij de daders, niet bij de notulist. Het bood me tevens de gelegenheid om wat duidelijk te maken over fascistische praktijken. Feitelijk was dat voor mij het belangrijkst. Zo ook in het geval van deze christen-anarchist, wiens bespottelijke schrijfels gelden als een profetische openbaring voor zijn volgelingen, is mij gebleken. Stalken, beloeren zegt de man. Wat is hij toch steeds op zijn manier goed in beeld over Tibaert, hoe zou dat zo komen? 

Wat mij het meest frappeert aan deze man, dat geldt overigens ook voor z’n vriendenkringetje, dat hij absoluut niet in staat is gebleken om vanuit een  solidaire achtergrond, op bepaalde thema’s en ontwikkelingen in te haken. Daar was, zeker in het begin van dit nu al jaren voortslepende proces, volop de gelegenheid toe. Nee, hij misbruikte mijn wetenschap daaromtrent. Voorbeeld. Spinoza, Klever. Zie ook met welk citaat hij z’n bio opsiert. De man kent geen enkele twijfel, anders zou hij zich na al zijn wandaden richting mijn persoon wel driemaal bedenken Walter Benjamin zo te misbruiken. 

Kort en goed. André de Raaij, ik eis bij deze dat je alle beschuldigingen jegens mij rectificeert, relaties van mij je verontschuldigingen aanbiedt, ik denk hier op de eerste plaats aan Sjon Droogdalen, en dat je je aangifte met bijvoegsels openbaar maakt. Het schandalig, fascistisch spel, dat je wenst te spelen, heeft nu meer dan lang genoeg geduurd. Of wens je feestelijk door Wilders beloond te worden voor bewezen diensten? Tot nog toe heeft het er alle schijn van.
 


Wees gerust André, voorlopig hou ik het nog wel uit, in deze door jou zo bestempelde kelderwoning.
 


 

 
En verder…

 

Uitgelichte foto: © Anton Corbijn – bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.