Natuur en fascisme

Wereldwijd zijn er meer krachten bezig om klimaatverandering te ontkennen en ongerepte natuur te vernietigen dan fascisme alleen. Wel is het zo dat de meest negatieve invloed die van rechts is. Echter, antropocentrisch denken komt ook van links.

De Aarde is niet van de mens, de mens is een dier dat voortgekomen is uit deze planeet.
Ik ben voor harde maatregelen om de mens (alle mensen) te weren uit zeer kwetsbare gebieden, desnoods met geweld.
Wij (mensen) met z’n allen zorgen voor de grootste massa-extinctie sinds miljoenen jaren.

Ik zeg wel eens, geef je een eskimo de keus: een buitenboordmotor voor zijn kano en een geweer óf hij mag blijven jagen met speertje en roeispaan…dan is de keuze snel gemaakt. Nadeel is vervolgens dat er veel meer dieren worden bejaagd dan strikt voor eigen nut. En zo geldt het voor ons allemaal.
Materialistisch denken.
Maar goed…

Ik maak me grote zorgen over de vele stuwdammen die gebouwd worden in Zuid-Amerika, Afrika en Azië.
De intensieve landbouw en vooral intensieve veehouderij – en een combinatie daarvan (die beesten moeten immers eten) – slokken enorme stukken land op, daarbij ook nog eens gepaard gaand met enorme milieuvervuiling.

Ook ik zie sociale misstanden, de klimaatvluchtelingen, de ongelijkheid, politiek misbruik voor eigen gewin ten koste van klimaat en natuur.
Tegelijkertijd zie ik ook reclame op TV voor goedkope vliegvakanties en zie ik hoe “welzijn” aan “welvaart” wordt gekoppeld.
En dan vooral “materiële welvaart”.

Ook wij mensen zullen de planeet niet eeuwig bevolken. “Natuurlijke selectie” is een natuurlijk proces waar alle levende wezens aan onderhevig zijn, dus ook de mens. Gelukkig maar.
Als soort vind ik de mens een doorgeschoten aap.
We hebben onze natuurlijke vijanden uitgeroeid en de grootste en enige vijand die wij hebben zijn wijzelf.

Ik ben geen “eco-warrior”. Ik trek mij het lot van mensen aan die slachtoffer worden van economische ongelijkheid, oorlog, discriminatie. Dit omdat ik “Mens” ben en me het lot van medemensen (ik noem ze liever “soortgenoten” – want wij zijn ook dieren, niet meer en niet minder) aantrek.
Machtsmisbruik.
De onrechtvaardigheid.

Al van jongs af aan heb ik me geïnteresseerd in “beestjes”, vooral insecten. Ik ving ze en bestudeerde ze toen ik nog op de lagere school zat. Ik zie deze diergroep om mij heen vooral de laatste jaren in rap tempo achteruit gaan.
Ook zie ik steeds meer invasieve soorten – planten en dieren. Ik wordt daar niet vrolijk van.

Hoewel niet ideaal geloof ik in de parlementaire democratie, tegelijkertijd denk ik dat mensen pas écht gaan inzien dat we met z’n allen verantwoordelijk zijn voor een ecologische ramp die z’n weerga niet kent als we het zelf aan den lijve gaan ondervinden.
Dit zal mijn tijd wel duren, maar de generaties na ons zullen de wrange vruchten plukken.
Petje af voor iemand als Greta Thunberg om hier aandacht voor te vragen en tot actie over te gaan.

Ik juich een strenger stikstofbeleid toe.
Er lijkt een beter natuurbeleid op gang te komen in Europa, maar zie ook dat populistische krachten – vooral van rechts (…wat te denken van de “Farmers Defence Force” die boeren opjut…) – hier tegenin gaan.

Ik weid uit, zal het er nu maar bij laten.